وقتی از مدرسه خوشت نمی ‌آید!

من از مدرسه بدم می ‌آید و دیگر به مدرسه نمی‌ روم! آیا تا به ‌حال چنین فکری کرده‌ ای؟ خیلی از بچه‌ ها به این موضوع فکر می‌ کنند و از مدرسه رفتن احساس بدی دارند. فکر می‌ کنی اگر زیاد …

من از مدرسه بدم می ‌آید و دیگر به مدرسه نمی‌ روم! آیا تا به ‌حال چنین فکری کرده‌ ای؟ خیلی از بچه‌ ها به این موضوع فکر می‌ کنند و از مدرسه رفتن احساس بدی دارند. فکر می‌ کنی اگر زیاد همچین احساسی داشته باشی چه اتفاقی می‌افتد؟

مدرسه یکی از واقعیتهای زندگی است و آموزش‌ دیدن در مدرسه می ‌تواند به تو کمک کند تا زندگی را آن ‌جور که دوست داری بسازی. پس بیا کمی از مدرسه صحبت کنیم و اینکه وقتی از آن خوشت

نمی‌ آید چه کار می‌ توانی بکنی!

نشانه‌های اضطراب مدرسه

وقتی تو در مورد مدرسه اضطراب داری، این نگرانی می‌ تواند روی بدنت اثر بگذارد، مثلاً ممکن است دچار سردرد یا دل ‌درد شوی، یا اینکه حالت تهوع داشته باشی. یکی دیگر از نشانه ‌های این اضطراب این است که خوابت به هم می ‌خورد و اگر به اندازه‌ کافی نخوابی، در طول روز، بد‌ اخلاق می‌ شوی و احساس خستگی می‌ کنی و این خستگی احساست را نسبت به مدرسه بدتر می ‌کند. اگر این نگرانی خیلی زیاد شود، آن ‌وقت تصمیم‌ گیری برایت سخت می‌ شود. صبحها نمی ‌توانی تصمیم بگیری چه غذایی بخوری، چه لباسی بپوشی و چه تغذیه ‌ای ببری مدرسه. وقتی نمی ‌خواهی به مدرسه بروی، برای لباس پوشیدن بهانه ‌گیری می ‌کنی؛ به‌ خاطر همین، دیر آماده می ‌شوی و از سرویس جا می‌ مانی. چنین موقعی فکر می ‌کنی بهترین کار، در خانه ماندن است، اما این کار باعث می ‌شود فردا سخت تر به مدرسه بروی.

چرا بعضی بچه‌ ها مدرسه را دوست ندارند؟

اگر تو مدرسه را دوست نداری، اولین کار این است که دلیلش را پیدا کنی. یک دلیل ممکن است این باشد که یکی تو را در مدرسه اذیت می‌ کند، یا اینکه یکی از بچه ‌هایی که تو از او خوشت نمی ‌آید، هی دور و بر تو می ‌پلکد، یا به این ‌خاطر است که رابطه‌ دوستانه ‌ا‌ی با معلمت نداری، یا ممکن است احساس کنی با بقیه متفاوت هستی، یا دوستان کمی داری. بعضی وقتها هم مشکل از کلاس یا درسهای مدرسه است. ممکن است درسها برای تو خیلی آسان باشند و حوصله‌ ات سر برود، یا سخت باشند و تو احساس کنی به اندازه‌ بقیه باهوش نیستی. مثلاً ممکن است خواندن برایت خیلی سخت باشد و تو از خودت انتظار داشته باشی که خیلی خوب بخوانی. این‌ جوری هی بیشتر و بیشتر عقب می ‌مانی و ممکن است هیچ‌ وقت نتوانی این عقب ‌افتادگی را جبران کنی.

اما اگر بدانی چرا مدرسه را دوست نداری، می‌ توانی برای بهتر شدن اوضاع، کارهایی بکنی.

کمک خواستن

یک راه خوب این است که با یک نفر در مورد مسئله ‌ات صحبت کنی. مامان، بابا، یکی از آشناها، معلم، یا مشاور مدرسه می‌ توانند به تو کمک کنند؛ بخصوص اگر کسی تو را در مدرسه اذیت کرده باشد، یا به تو آسیب رسانده باشد، مهم است که این مسئله را با یکی از این افراد در میان بگذاری. یک راه خوب دیگر این است که احساست را نسبت به مدرسه، در دفتر یادداشت روزانه‌ ات بنویسی. این یک راه خوب است که اجازه بدهی احساساتی که درونت جمع شده‌ اند، بیرون بریزند. یادت باشد که تو مجبور نیستی نوشته ‌هایت را به کسی نشان بدهی. اگر احساس بدی داشتی و نمی‌ توانستی درسهای مدرسه را تحمل کنی، می‌ توانی از معلم یا مشاور مدرسه‌ ات کمک بخواهی. معلمها انتظار دارند که تو مشکلاتت را در باره‌ درسهایت با آنها در میان بگذاری. اگر احساس کردی که در همه‌ درسها مشکل داری، می‌ توانی از مشاور مدرسه کمک بخواهی. او به تو کمک می‌ کند مشکلاتت را دسته ‌بندی کنی. سعی کن اجازه ندهی مشکلاتت زیاد طول بکشند. جبران عقب ‌افتادگی در یک درس، راحتتر از جبران عقب‌ افتادگی در همه‌ کتاب است.

احساس بهتری در باره‌ مدرسه داشته باشیم!

دفعه‌ بعدی که احساس بدی نسبت به مدرسه پیدا کردی، این راهها را امتحان کن:

اول، هر چیزی را که در مورد مدرسه دوست نداری، بنویس. دوم، فهرستی از چیزهایی را که در مدرسه دوست داری، بنویس؛ حتی اگر آن چیز دوست داشتنی، ساعت ناهار یا زنگ تفریح باشد. سوم، ببین برای تغییر چیزهایی که در مورد مدرسه دوست نداری چه کارهایی می‌ توانی بکنی؟ مثلاً اگر یادت بماند که تکالیف مدرسه ‌ات را انجام بدهی، آیا باز هم موقعی ‌که معلم تو را پای تخته می ‌برد، هول می ‌شوی؟ می ‌توانی راهی پیدا کنی تا علاقه ‌ها و تواناییهایت را نشان بدهی؟ اگر یک دوست تازه پیدا کنی، کمتر احساس تنهایی می ‌کنی. چه کارهایی می ‌توانی بکنی تا دوستهای تازه‌ ای پیدا کنی؟ البته شاید نتوانی همه‌ چیزهایی را که دوست نداری تغییر بدهی، اما همین مقدار تغییر هم خیلی خوب است. تو بهتر است روی چیزهایی که می‌ توانی تغییرشان بدهی متمرکز شوی. این جوری شاید بتوانی با آرامش به مدرسه برگردی.

منبع: وبگاه سلامت کودکان