در وصف مولا علی‌(ع)

مردی پدید شد که بلندست نام او
از نام هم بلندتر آمد مرام او
مشتق شده‌ست نام وی از نام کردگار
خوبان زنند سکّه‌ دولت به نام او
از عرش فوج فوج فرشته فرا‌رسد‌
تا لحظه‌ای وقوف کند پشت‌بام …

مردی پدید شد که بلندست نام او

از نام هم بلندتر آمد مرام او

مشتق شده‌ست نام وی از نام کردگار

خوبان زنند سکّه‌ دولت به نام او

از عرش فوج فوج فرشته فرا‌رسد‌

تا لحظه‌ای وقوف کند پشت‌بام او

فردوس <سایه‌پرور طرف کلاه> وی‌

کوثر چو قطره‌ا‌ی است چکیده ز جام او‌

شمس و قمر که مطلع شعر الهی‌اند

منظومه‌وار نظم رُبا از نظام او‌

مستیم و سرخوشان ز خرابات وحدتش‌

شد خون رز حلال به بیت‌الحرام او

نهج‌اش فقط ز وحی الهی فروترست‌

ما ناقصان کجا و کمال کلام او!‌

برخاست عطرش از گل سرخ محمدی‌

بنشست کفر و فتنه‌ کفر از قیام او

از بهر دفع شب چو میان بست همتش‌

بس تیغ آفتاب دمید از نیام او

‌<در عفو لذّتی است که در انتقام نیست>‌

عفوش جهان بدید و ندید انتقام او ‌

پیغمبری چو ختم شد و وحی سر رسید

دنیا سپرد گوش به پند و پیام او

غرق نماز بود که سائل فرا‌رسید

از حق گرفت اجازه پی احترام او

خاتم گرفت سائل و حاتم گرفت درس‌

آزادگی است حلقه به گوش غلام او

افلاک توسنی است که بعد از هزار قرن‌

تن داد و جان و سپس گشت رام او

حقّا کلید جنّت و دوزخ به دست اوست‌

ب--ادا س--لام بر وی و دارالسلام او

حسن ختام وام کنم از هنروری‌

صاحب سخن، که نیست به یاد ارچه نام او:‌

‌<در کعبه شد پدید و به محراب شد شهید‌

نازم به حسن مطلع و حسن ختام او>‌

‌بهاءالدین خرمشاهی