۲۸ اردیبهشت ـ ۱۸ می ـ نظرات سال ۲۰۰۴ برخی تاریخدانان در باره اوضاع کلی جهان، با تجربه از مسئله عراق

پیچیده شدن مسئله عراق سبب شده بود كه رسانه ها باردیگر متوجه تاریخدانان شوند و به انتشار نظر آنان در باره اوضاع آتی جهان بپردازند. ماحصل نظر چند تاریخدان آمریكایی، اروپایی …

پیچیده شدن مسئله عراق سبب شده بود كه رسانه ها باردیگر متوجه تاریخدانان شوند و به انتشار نظر آنان در باره اوضاع آتی جهان بپردازند. ماحصل نظر چند تاریخدان آمریكایی، اروپایی و عرب در این زمینه كه از ۱۵ تا ۱۷ مه ۲۰۰۴ انتشار یافته بود از این قرار است: تجربه ای كه از اشغال نظامی عراق به دست آمده مانع از این خواهد بود كه دست كم در دهه جاری واقعه مشابهی روی دهد و یك یا چند دولت بدون مجوز سازمان ملل در صدد حمله نظامی به كشوری دیگر برآیند.

سران آمریكا و انگلستان باور نداشتند كه عراقی ها پس از فروپاشی ارتش و اشغال كشورشان، بدون كمك دولتی دیگر تا این حد مقاومت كنند.

نباید فرماندار آمریکایی عراق (برمر) ارتش این کشور را به آن سرعت منحل و مقامات دولتی را برکنار می ساخت که هرج و مرج و خلاء مدیریت به دنبال داشت.

آمریکا انتظار نداشت كه دولتهای مخالف اشغال نظامی عراق برای مدتی طولانی بر سر حرف خود بایستند.

فشار به دولت های مورد نظر (برای سرکوبی)، از این پس سیاسی با استفاده از ابزارهایی نظیر رسانه ها و انجمن های مختلف، و اقتصادی با استفاده از حربه هایی چون تحریم خواهد بود تا حمله تمام عیار نظامی.

دولتهای قدرتمدار با تجربه عراق، و با توجه به ارتقاء آگاهی های عمومی مردم از تحولات اوضاع و نیز نیات آنها از طریق دسترسی به تحلیل اخبار و از این رهگذر تقویت احساس همبستگی انسانی میان آنان (به همان گونه كه سعدی شیراز در توصیف «بنی آدم» گفته است) ناچار به تغییر استراتژی خود هستند.

چین ابر قدرتی مسالمت آمیز خواهد بود و تلاش خواهد كرد كه حتی الامكان انرژی خود را صرف معارضه نكند. لذا قدرتمداران دیگر به ویژه غرب نمی توانند روی آن برای تایید نظرشان حساب کنند.

نظام جهانی كه وجود شوروی قبلا در جهان برقرار ساخته بود در این دهه و دهه بعد باز گشت نخواهد داشت، مگر این که غرب اشتباه کند و دست به تحریک روس ها بزند.