حمله های اسراییل, ریشه بحران در فلسطین

به دلیل حمله های مستمر نظامیان اسراییل به مناطق مختلف فلسطین, این سرزمین از سال ‪ ۱۹۴۷‬میلادی ‪ ۵۸‬سال پیش تاكنون یكی از مهمترین مناطق درگیری در صحنه بین الملل و كانون بحران در منطقه حساس خاورمیانه بوده و هست

در تازه‌ترین این حمله‌ها، بالگردهای ارتش رژیم صهیونیستی بامداد روز جمعه پنج فروند موشك به مناطق مسكونی و فرهنگی غزه، خان یونس و اردوگاه آوارگان فلسطینی در "جبالیا" شمال نوار غزه شلیك كردند. منابع خبری فلسطینی به نقل از "توفیق ابوخوصه" سخنگوی وزیرامور داخلی حكومت خودگردان فلسطین گزارش دادند كه دراین حمله شماری فلسطینی مجروح و آواره شدند و چند باب واحد مسكونی آنان ویران شد. ابوخوصه افزود: بالگردهای اسراییلی همچنین با موشك یك پایگاه حكومت خودگردان در غرب دیرالبلح جنوب نوار غزه را هدف قرار دادند كه زیان‌های فراوانی برجا گذاشت. حمله‌های مداوم اسراییل در ‪ ۵۸‬سال گذشته سبب شده وضعیت فلسطین و بحران خاورمیانه پیچیده‌تر شود، مدیریت بحران را سخت‌تر كند و روابط اعراب و یهودیان رو به تیرگی برود. اسراییل این حملات را برای تامین سه هدف شامل اجرای طرح تجزیه فلسطین، آواره كردن بیشتر فلسطینیان و واداركردن آنان به ترك این سرزمین و نیز تقویت جنبش صهیونیسم در خاورمیانه انجام می‌دهد. درباره هدف اول باید گفت: پس از تصویب قطعنامه ‪ ۱۸۱‬سازمان ملل در سال ‪ ۱۹۴۷‬میلادی ناظر بر تقسیم فلسطین به دو دولت یهودی و فلسطینی، درگیری و خشونت در این سرزمین گسترش یافت.

رژیم اشغالگر قدس به عنوان یك رژیم نظامی ناهمگون با منطقه خاورمیانه مسوول اصلی چنین شرایطی بوده و هست.

سیاست‌های نظامی‌گری و توسعه‌طلبانه اسراییل موجب خشونت و بی‌ثباتی فلسطین و نیز سبب جنگ و ناامنی و تشدید بحران در منطقه خاورمیانه نیز شده است.

صهیونیست‌ها پس از پذیرش قطعنامه ‪ ۱۸۱‬و تاسیس غیرقانونی اسراییل، هدف اساسی خویش را اشغال بیشتر خاك فلسطین و كنترل براین سرزمین از طریق زور و خشونت، قرار دادند.

رسیدن به این هدف، وضعیتی اسفبار برای فلسطینیان برجای گذاشته است و بیشتر كشورهای جهان كه به لحاظ اصولی و نظری، خود را متعهد و پایبند به قطعنامه ‪ ۱۸۱‬معرفی كرده‌اند به تعهد خود در قبال مردم فلسطین عمل نكردند، به گرفتاری‌های آنان توجه جدی نشان ندادند و درتامین خواسته‌های آنان بویژه تشكیل دولت مستقل فلسطین شكست خوردند.

قرار بود این دولت در سال ‪ ۲۰۰۵‬میلادی تاسیس شود كه این موضوع به سال ‪ ۲۰۰۹‬میلادی موكول شد.

هدف دوم اسراییل از حمله به مناطق فلسطینی بویژه نوار غزه كوچ دادن فلسطینیان و مجبور كردن آنان به ترك سرزمین مادری خویش است و این هدف از سال ‪ ۱۹۴۷‬تاكنون دنبال می‌شود.

در پی تاسیس اسراییل در سال ‪ ،۱۹۴۷‬حدود ‪ ۸۰۰‬هزار فلسطینی مسلمان و مسیحی از فلسطین رانده و آواره شدند و سرویس‌های امنیتی وزارت جنگ رژیم صهیونیستی این موضوع را تایید كرده‌اند.

آشكارترین و فجیع‌ترین عملیات نظامی اسراییل برای كوچ دادن فلسطینیان كشتار بیش از ‪ ۲۵۰‬نفر از مردان، زنان، كودكان و سالخوردگان فلسطینی در روستای "دیر یاسین" در سال ‪ ۱۹۴۸‬میلادی بود. نتیجه این آدمكشی، پراكندگی جمعیت فلسطین و آواره شدن آنان بود به گونه‌ای كه اكنون حدود ‪۴‬میلیون پناهنده فلسطینی در مناطق مختلف جهان بویژه لبنان بسر می‌برند.

"بگین" از نخست وزیران اسراییل دركتاب خاطرات خود می‌نویسد: چگونه كشتار دیریاسین بر ترس و وحشت فلسطینیان و اعراب افزود.

بگین این كشتار را "گذر از تلخی‌ها و نیل به شیرینی‌ها" می‌داند و ادعا می‌كند كه اسراییل با كشتار دیر یاسین، توانست بی‌اعتنا به مخالفت‌های اعراب و مسلمانان، مواضع خود را در فلسطین تحكیم بخشد.

اسراییل پس از پایان جنگ‌های ‪ ۱۹۶۷ ،۱۹۴۸‬و ‪ ۱۹۷۳‬بااعراب، به بهانه نداشتن امنیت و روابط سیاسی با كشورهای عربی، به پناهندگان فلسطینی اجازه بازگشت به فلسطین را نداد اما روشن است كه اسراییل هیچگاه نسبت به بازگشت آوارگان به سرزمینشان تمایلی نداشته است. در این ارتباط در سال ‪ ۱۹۴۹‬قطعنامه ‪ ۱۹۴‬سازمان ملل مبنی بر بازگشت فلسطینی‌ها به میهن و پرداخت غرامت به آنان صادر شد كه همچنان مورد مخالفت رژیم اشغالگر قدس است. كشورهای جهان از جمله آمریكا هرچند به این قطعنامه رای مثبت دادند اما در عمل مانند قطعنامه ‪ ۱۸۱‬برای تحقق آن تلاش نكردند از اینرو هنوز بحران فلسطین و خاورمیانه حل نشده است. هدف سوم اسراییل از تداوم حمله به مناطق فلسطینی، علاوه بر ایجاد جنگ و فتنه داخلی میان گروه‌های مبارز فلسطینی و حكومت خودگردان فلسطین، گسترش مرزهای خود و تقویت جنبش سیاسی صهیونیسم از طریق جنگ و توسل به قوه قهریه است. این جنبش كه در قرن نوزدهم میلادی شكل گرفت، تلاش خود را برای ایجاد وطن به اصطلاح ملی یهود و گسترش دامنه حاكمیت اسراییل در سرزمین فلسطین متمركز كرد. با اینكه افكار عمومی جهان، برخی كشورها و سازمان‌های مدافع حقوق بشر نسبت به پیامدهای منفی گسترش صهیونیسم كه بر نژاد پرستی متكی است، هشدار داده‌اند اما اسراییل و حامیان آن در این مدت تلاش كردند كه برنامه‌ها و طرح‌های توسعه‌طلبانه و غیرمنطقی خود را توجیه كنند.

در مقابل، فلسطینی‌ها در ‪ ۵۸‬سال گذشته كم و بیش به مقاومت خود در برابر اهداف و برنامه‌های توسعه‌طلبانه اسراییل ادامه داده و مانع اجرای كامل این برنامه شده‌اند.

حسن سلامی