۱۶ ژوئیه در سال ۱۹۸۵ ـ سالگرد درگذشت «هنریک باول» و نگاهی به روش نویسندگی او

۱۶ ژوئیه در سال ۱۹۸۵«هنریک باولHeinrich Boll» نویسنده آلمانی و برنده جایزه نوبل سال ۱۹۷۲ در ۶۸ سالگی درگذشت. وی که در طول جنگ جهانی دوم به عنوان یک سرباز ورماخت (ارتش آلمان) در جبهه های فرانسه، …

۱۶ ژوئیه در سال ۱۹۸۵«هنریک باولHeinrich Boll» نویسنده آلمانی و برنده جایزه نوبل سال ۱۹۷۲ در ۶۸ سالگی درگذشت. وی که در طول جنگ جهانی دوم به عنوان یک سرباز ورماخت (ارتش آلمان) در جبهه های فرانسه، روسیه، رومانی و مجارستان شرکت و چهار بار گلوله خورده و انگشتان پایش را بر اثر یخزدگی در برف های روسیه از دست داده بود در داستانهایش مقامات دولتی و کاسبکار ها را در نقش آدمهای بد قرار می داد. باول که مدتی نیز رئیس انجمن جهانی «پن» بود در یک رساله خود که مورخان عنوان «نتیجه گیری» به آن داده اند نوشته است که اگر مقامات دولتی و کاسبکارها روراست و مردمدوست باشند، از وضعیت روز سوء استفاده نکنند، نخوت و خود بینی و طمع نداشته نداشند، پاکدامن بوده و از همه مهمتر بدانند که پس از باز نشسته شدن، به زندگی در میان مردم باز می گردند و نیاز به لطف و محبت و کمک آنان دارند، دشواری های بشر و مسائل جامعه به مقدار زیاد از میان می رفت.

«باول» تا توانست قسمت تاریک و ظالمانه کاپیتالیسم را در نوشته هایش منعکس کرد. کتابهای او به ۳۰ زبان ترجمه شده اند و چپگرایان، روسها، ملل آمریکای لاتین و اروپای شرقی بیشترین خوانندگان او را تشکیل می دهند. وی نخستین داستانش را در سی سالگی تحت عنوان «قطار سر وقت بود» به دست چاپ سپرد. دهها داستان و رساله و نیز کتاب درسی زبان آلمانی از «باول» باقی مانده است که معروفترین داستانهایش؛ ارواح، بیلیارد در ساعت ۵/۹ ، دلقک، طبل نازک، احترام از دست رفته کاترینا بلوم و شبکه ایمنی عنوان دارند. داستانهای کوتاه او که حقیقی ولی با نامهایی دیگر هستند خواندنی ترند.