تعریف اعتماد بنفس

برخی از ورزشکاران چنین می اندیشند که اعتماد بنفس،پیش باوری به برد است.
یکی از اصول اعتقادی ورزش آمریکایی اینست؛ورزشکاران باید دائما فکر کنند که برنده خواهند شد. تخطی از این …

برخی از ورزشکاران چنین می اندیشند که اعتماد بنفس،پیش باوری به برد است.

یکی از اصول اعتقادی ورزش آمریکایی اینست؛ورزشکاران باید دائما فکر کنند که برنده خواهند شد. تخطی از این اعنقاد،توهین به اصول ورزش امریکایی تلقی می گردد.

به ورزشکاران گفته می شود که اگر باور به شکست رقیب نداشته باشند،تفکر وروحیه آنها مانند بازنده ها خواهد بود و همین خود،موجب شکست می شود این باور غلط معمولا منجر به شکل گیری ضعف اعتماد بنفس یا اعتماد بنفس بیش از حد و غیر واقعی می گردد.

اعتماد بنفس حقیقی ، توقعات واقعی ومتناسب ورزشکار برای رسیدن به پیروزی است.

اعتماد بنفس ، درهم تنیدگی و انباشت تجارب ویژه هر ورزشکار است که منجر به توقع متناسب او از خودش،برای رسیدن به پیروزی در مسابقات آتی می گردد.

اعتماد بنفس قوه ای اساسی و قابل تشخیص در هر ورزشکار است.

اعتماد بنفس با آرزوها و رویاهای ورزشکار سنخیتی ندارد، بلکه به اهداف و آمال واقعی و تحقق پذیر او مرتبط است.

آنچیزی نیست که ادعای انجامش میرود، بلکه تصوری درونی است درمورد قابلیت و توانایی انجام کاری یا رسیدن به هدفی.

اعتماد بنفس، نوعی احساس غرور از آن چیزی که انجام شده،نیست،بلکه قضاوتی سنجیده در مورد امکان انجام فعالیتی است.

برخی از ورزشکاران میزان اعتماد بنفس شانخیلی پایین است،ما آنها را دچار ضعف اعتماد بنفس می دانیم ، تعدادی دیگر ، اعتمادشان بیش از حد بالاست. آنها دچار اعتماد بنفس غیر طبیعی و نوعی تفکر بزرگ منشی غیر عادی هستند.

برخی دیگر از وررزشکاران،دارای میزان مطلوب و متناسبی از اعتماد بنفس اند این دسته را افراد با اعتماد بنفس طبیعی می نامیم.

ورزشکاران مجهز به نیروی اعتماد بنفس متناسب،اهداف خود را منطبق بر توانایی های واقعی شان بر میگزینند ورزشکاران با اعتماد بنفس،با وجود واقعی خود بازی می کنند.

آنها ظرفیت وجودی خود را خوب می شناسند، به همین دلیل وقتی که به یک سکو بالا تر از وضعیت قبلی خود دست می یابند،احساس موفقیت می کنند.

هدفهای آنها خیلی بلند و دور از دسترس نیست. اگر چه داشتن میزان متناسب اعتماد بنفس ، یک عامل بسیار مهم برای ورزشکاران است،اما همین عامل به تنهایی کیفیت عملکرد را تضمین نمی کند، زیرا که مهارتهای جسمانی هم تأثیر مهمی بر عملکرد دارند.

نمی تواند به تنهایی جانشین کلیۀ قابلیتهای جسمی و دانش و اطلاعات ضرور هر ورزش گردد، بلکه همۀ این ملزومات بایستی توامان رشد کنند تا هر یک دیگری را تقویت نماید.

چنانچه اعتماد بنفس بدون همراهی با شایستگی های فنی و تکنیکی و قابلیتهای جسمانی،وجود داشته باشد،منجر به اعتماد غلط می گردد.

برخی از ورزشکاران می اندیشند که اعتماد بنفس موجب مصونیتی در مقابل ارتکاب اشتباهات است، درحالیکه چنین نیست.

یک اعتماد بنفس سالم و طبیعی نیروی مهمی برای سنجش و تصحیح خطاهاست وقتی که تصور ورزشکاران از ارزش شخصی خود، با بزرگ بینی و تردید همراه نیست ، زمینه مناسبی برای تصحیح اشتباهات بوجود می آید چراکه ورزشکاران از تلاش،نه می هراسند و نه می گریزند.

مربیانی که ورزشکاران را بخاطر ارتکاب اشتباهات سرزنش و تحقیر می کنند،فرصت استفاده از این اسلحه کارآرا را از آنها می گیرند.

حسام الدین شیخی