۱۲ ژوئیه ۲۰۰۵ ـ مشکل بزرگ این است که بشر اندرز شنو نیست!

۱۲ ژوئیه ۲۰۰۵ به مناسبت هجدهمین سالروز اخطار سازمان ملل که نفوس جهان بیش از ظرفیت منابع آن است، کتابی به زبان انگلیسی تحت عنوان «یک ستاره گردان و این همه نفوس» انتشار یافته که …

۱۲ ژوئیه ۲۰۰۵ به مناسبت هجدهمین سالروز اخطار سازمان ملل که نفوس جهان بیش از ظرفیت منابع آن است، کتابی به زبان انگلیسی تحت عنوان «یک ستاره گردان و این همه نفوس» انتشار یافته که پر از عکس و سند است.

در مقدمه کتاب آمده است که سازمان ملل در دهه ۱۹۶۰ و هنگام عبور جمعیت از خط چهار میلیارد نیز چنین اخطاری داده بود که به آن توجه نشد.

در این کتاب عکسهای ماهواره ای متعدد از کره زمین و هجوم برای شهر نشینی و گسترش شهرها در ۳۰ سال اخیر که نتیجه اش افزایش فقر، جرم و فساد است به چاپ رسیده است. مقایسه زمانی این عکسها، آب شدن یخهای قطبی و افزایش آلودگی هوای شهرهای بزرگ و به ویژه شهرهایی را که در میان کوهها قرار گرفته اند نشان می دهد.

کتاب فصلی در باره گرم و سرد شدن اقیانوسها دارد و نوشته است که اقیانوس اطلس گرمتر شده است و تولید توفانهای دریایی شدید به همین سبب است که در سالهای اخیر این توفانها کارائیب و ایالات متحده را مورد حمله قرارداده و ویرانی و تلفات به بار آورده اند.

فصل دیگر کتاب درباره کمبود انرژی و بالا رفتن روزافزون بهای نفت است و تلاش چشمگیری برای جایگزینی آن صورت نمی گیرد. کره زمین بر اثر بی توجهی نفوس و استفاده نادرست از انرژی و اسراف در مصرف سوختهای فسیلی (ازجمله نفت) گرم تر شده است که مسئله ساز است.

کمبود خوراک در دهه های اخیر با توسل به تولید ژنتیک تا حدی جبران شده ولی معلوم نیست که این نوع غذا با طبیعت بشر سازگاری کامل داشته باشد و تولید عوارض ناخواسته و مشکلات جسمانی و روانی نکند. باید دانست که این نوع تولید محصول هم حدی دارد.

کتاب در فصل اعتیادات زیان آور، دود سیگار را بزرگترین بدبختی و قاتل بشر خوانده که هر سال سرمایه بزرگی به خاطر آن از دست می رود و هزینه های سنگین درمانی عمدتا نتیجه آن است. ماده مخدره شیمیایی متامفتامین (مت) پس از سیگار، عامل بدبختی جوامع بشری شده است. این ماده برخلاف هروئین و کوکایین، ارزان به دست می آید و همین ارزانی و سهولت تولید بر بدبختی های بشر افزوده است.

اسراف منابع محدود کره زمین و اشیاء و لوازم مورد نیاز از مشکلات دیگر بشر امروز است.

مولف کتاب نتیجه گرفته است که بزرگترین مسئله بشر این است که اندرزها را گوش نمی کند و دنبال دلش است. بشر اگر اندرز شنو باشد بسیاری از مشکلات به وجود نمی آید و همگان، حتی با وجود کمبودها، سعادتمند زیست خواهند کرد. بنابراین لازم است همه کوششها با استفاده از دستگاههای تبلیغاتی و سازمانهای آموزشی بعمل آید تا بشر وادار شود که اندرز شنو باشد، و عادت به شنیدن و دقت کردن و آینده نگری در انسانها تقویت شود.