ما به هم محتاجیم

در شرایط فعلی و با مشکلات موجود در جامعه و هزینه‌های زندگی و مسکن، بسیاری از جوانان با والدین خود زندگی می‌کنند و طبیعی است که نمی‌توانند مستقل و بدون کمک والدین، تمام هزینه‌های …

در شرایط فعلی و با مشکلات موجود در جامعه و هزینه‌های زندگی و مسکن، بسیاری از جوانان با والدین خود زندگی می‌کنند و طبیعی است که نمی‌توانند مستقل و بدون کمک والدین، تمام هزینه‌های زندگی را بپردازند.

اگر والدین با توجه به تمکن مالی و شرایط بهتر خود در امور زندگی آنها مداخله می‌کنند، خیرخواه فرزندان‌شان هستند. اما سوال اینجاست که آن دسته از فرزندان که از نظر مالی و شرایط کار یا مسکن، وابسته به فرد سالمند هستند، چگونه باید رفتار کنند؟ چگونه می‌توان این اختلافات را حل کرد؟ مهم‌ترین مساله در جلوگیری از اختلافات، واردنشدن به حریم خصوصی یکدیگر است. اگر همه افراد حریم خود و دیگران را حفظ کنند به طور معمول مشکلی ایجاد نخواهد شد.صحبت کردن و مذاکره افراد خانواده با هم در محیطی دوستانه به دور از بی‌احترامی و تنش است.

تجربه و آمار نشان می‌دهد که سالمندان درباره مذاکره با دیگر افراد، نرمش بیشتری از خود نشان می‌دهند و این جوانان هستند که دچار هیجان می‌شوند و گاهی تندی می‌کنند. به هر حال با گذشت زمان، نوع نگاه و عقیده افراد با توجه به سن و شرایط‌ آنها تغییر می‌کند. همان‌طور که گفتیم نوع پوشش، ساعات استراحت و تفریح این دو گروه با هم متفاوت است اما این تفاوت دلیل بر بهتر بودن یکی نسبت به دیگری نیست و مقتضای سن و شرایط افراد است. در این میان، یک گروه نباید نظر خود را به دیگری تحمیل کند و یا به حریم خصوصی یکدیگر تجاوز کنند. سالمندان با یادآوری خاطرات دوران جوانی خود می‌توانند رفتار کنونی جوانان و فرزندان خود را توجیه کنند. باید جلوی تداخل برنامه‌ها را از همان ابتدا گرفت.

تمام اعضای خانواده برای جلوگیری از تداخل برنامه‌ها باید برای خود برنامه‌ریزی و در آن برنامه‌ریزی، قسمت‌های مشترک را با یکدیگر هماهنگ کنند. توصیه من به سالمندان این است که در تصمیم‌گیری‌ها به نظرات و خواسته‌های فرزندان خود نیز توجه کنند. در ضمن اگر جوانان کاری را که مورد تایید فرد سالمند نبود، انجام دادند و در آن کار به موفقیت رسیدند، فرد سالمند آن موضوع را به فراموشی بسپارد و به دلیل اجرا‌نشدن عقیده‌اش، لجبازی نکند. جوانان نیز بهتر است برای رسیدن به استقلال در زندگی خود تلاش بیشتری کنند تا به زودی بتوانند به تنهایی یا با همسر و خانواده‌شان برای آینده زندگی خود تصمیم‌گیری کنند و وابسته نباشند.

دکتر مهشید فروغان

روان‌پزشک و فلوشیپ روان‌پزشکی سالمند، مدیر بخش

تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی