لپتوسپیروز ( بیماری ویل ، تب کانی کولا )

* عامل عفونت : از راسته اسپیروکتها بوده که نوع بیماری زای آن لپتوسپیروا اینتروگان نام دارد .
تعریف : لپتوسپیروز یک بیماری با نشانه های بالینی متعدد است که شامل گروهی از بیماریهای …

* عامل عفونت : از راسته اسپیروکتها بوده که نوع بیماری زای آن لپتوسپیروا اینتروگان نام دارد .

تعریف : لپتوسپیروز یک بیماری با نشانه های بالینی متعدد است که شامل گروهی از بیماریهای باکتریایی مشترک بین انسان و حیوان می باشد .

* علائم بالینی :

تب ناگهانی ، سردرد ، لرز ، درد شدید عضلات ( ران ساق پا ) و التهاب ملتحمه چشم از علائم مشترک این بیماریها است .

علائم با شیوع کمتر شامل : تب دو مرحله ای ، راش ( اگزانتم کام ) آنمی همولیتیک ، مننژیت ، خونریزی پوست و بافتهای مخاطی ، نارسایی کبد و کلیه ، یرقان و اختلالات عصبی به تنهایی و یا توأم با افسردگی ، میوکاردیت و ابتلای ریوی به تنهایی یا توأم با خلط خونی می باشد .

لپتوسپیروز در مواردی با مننژیت ، انسفالیت یا آنفلوانزا اشتباه می شود .

علائم بالینی بیماری از چند روز تا ۳ هفته و یا بیشتر ادامه می یابد .

موارد درمان نشده پس از چند ماه بهبود خواهند یافت .

میزان کشندگی بیماری کم است ولی معمولا با افزایش سن افزایش می یابد . علت مرگ در بیشتر موارد نارسائی توأم کبد و کلیه و اختلالات خونی توأم با خونریزی ، نارسایی تنفسی در بالغین و یا بی نظمی ضربان قلب به علت میوکاردیت می باشد .

* تشخیص : بر اساس سرولوژی بوده که بر اساس سروتیپهای مختلف آن در مناطق مختلف متفاوت است .

* وقوع : این بیماری در تمام نقاط شهری و روستایی مناطق پیشرفته و در حال توسعه جهان بجز نواحی قطبی شایع است .

لپتوسپیروز بیماری شغلی برنجکاران ، کارگران ، مزارع نیشکر ، کشاورزان ، کارگران فاضلابها و معادن ، دامپزشکان ، کارگران کشتارگاهها ، دامداران ؛ کارگران کارخانجات فرآورده های شیری ، ماهیگیران و افراد ارتشی است .

آلودگی با ادرار حیوانات اهلی و وحشی از طریق آب های آلوده منجر به همه گیری می شود .

* مخزن : حیوانات اهلی و وحشی مخزن لپتوسپیرها هستند . مهمترین آنها : موش ، خوک ، گاو ، سگ ، راکون هستند .

روش انتقال : تماس با پوست ، خصوصا پوست خراش دار یا بافتهای مخاطی با آب ، خاک مرطوب و یا مواد گیاهی از جمله نیشکر آلوده به ادرار حیوانات حامل لپتوسپیروزمی باشد .

* دوره کمون : معمولا ۱۰ روز

* دوره واگیری : انتقال مستقیم از شخص به شخص دیگر نادر است . عامل بیماری ممکن است تا یکماه ( حتی تا ۱۱ماه ) از ادرار دفع شود .

قرنطینه و مصون سازی : ندارد

* درمان اختصاصی : آنتی بیوتیک ، که با تجویز پزشک صورت می پذیرد .