زندگی نامه مالدینی اسطوره میلان

اسطوره میلان, پسر چزاره مالدینی بازیکن اسبق میلان در تیم ملی ایتالیا که در کودکی یکی از هواداران یوونتوس و شیفته بازی روبرتو بوتگا بود خیلی زود با اثبات شایستگی هایش راه پدر را ادامه داد

اسطوره میلان، پسر <چزاره‌ ‌مالدینی> بازیکن اسبق میلان در تیم ملی ایتالیا که در کودکی یکی از هواداران‌ ‌یوونتوس و شیفته بازی <روبرتو بوتگا> بود خیلی زود با اثبات شایستگی هایش راه پدر را‌ ‌ادامه داد.‌ ‌هنگامی که در سن ۱۰سالگی موفق به گذراندن تست تمرینی باشگاه میلان‌‌‌شد، همه از نفوذ <چزاره> صحبت می‌کردند. در ۱۷ سالگی به دعوت <نیل لیدهولم> سرمربی وقت‌‌ ‌<آ.ث.میلان> به تیم بزرگسالان پیوست و اولین بازی اش در تاریخ ۲۰ ژانویه ۱۹۸۵ را برابر‌‌<اودینزه> انجام داد. در آن بازی، پائولو جانشین <باستینی> مصدوم شد، بازی‌ای که با نتیجه‌ ‌یک – یک خاتمه یافت. مالدینی در مورد آن بازی می‌گوید: استرس زیادی داشتم ولی <لید‌‌هولم> مرا در آغوش گرفت و گفت که <همیشه به‌این فکر کن که این فقط یک بازی در مقیاس‌ ‌بزرگتر است.>‌در سال ۱۹۸۶ وقتی چزاره او را برای بازی در تیم زیر ۲۱ سال‌‌ ‌ایتالیا دعوت کرد، هنوز بسیاری او را فقط پسر چزاره می دانستند و نفوذ پدر را دلیل‌ حضور پائولو در تیم ملی می‌دانستند.<انزو بیزوت> سرمربی ایتالیا در قهرمانی ۸۲ در رابطه با پائولو‌‌ ‌گفته بود: <فقط شناسنامه پائولو می‌گوید او ۱۹ ساله است. در حقیقت و به نظر من او‌ ‌خیلی بیشتر از سن واقعی‌اش پخته است.>‌<آزلیو ویچینی> که برخلاف بسیاری به‌ ‌توانایی‌های پائولو آگاه بود، نام وی را در فهرست مدافعان تیم ملی قرار داد و <پائولو> ‌اولین بازی ملی خود را در تاریخ ۳۱ مارچ ۱۹۹۸ در برابر یوگسلاوی تجربه کرد، بازی‌ای که‌‌مشابه اولین بازی باشگاهی‌اش با نتیجه یک – یک به پایان رسید.

همان سال، مالدینی به‌‌همراه میلان، اولین اسکودتوی فوتبال حرفه ای اش را فتح کرد. در سال ۹۰ پائولو اولین‌‌ ‌جام جهانی اش را هم تجربه کرد، جایی که مقامی بهتر از سومی برای لاجوردی‌پوشان‌ ‌نداشت.‌‌در سال ۱۹۹۴ که خود پائولو به عنوان بهترین سال زندگی‌اش از آن یاد می‌کند،‌‌جام قهرمانان اروپا برای سومین بار طی چند سال حضور وی در میلان نصیب میلان شد.‌

‌پائولو در آن سال به عنوان مرد سال فوتبال اروپا نیز برگزیده شد.وی به همراه‌ ‌تیم تحت نظر <آریگو ساچی> به فینال رقابت های جام جهانی راه یافت اما این بار نیز‌ ‌ایتالیا مغلوب ضربات پنالتی بود. پس از بازی‌های جام جهانی به عنوان بهترین بازیکن‌ ‌جهان انتخاب شد و این اولین باری بود که یک مدافع، این عنوان را از آن خود می‌کرد.‌ ‌حالا دیگر پائولو پسر چزاره نبود، همه از او به عنوان "پسر محبوب ایتالیا" یاد می‌کردند.‌‌ خوانندگان روزنامه "واشنگتن پست" آمریکا و "کی" ایتالیا طی ۲‌نظرسنجی، مالدینی را به عنوان محبوب‌ترین بازیکن جهان انتخاب کردند. مالدینی در‌ ‌دوران حضورش در تیم ملی، تحت نظر <آزلیو ویچینی، آریگو ساچی، چزاره مالدینی، دینوزوف‌ ‌و جیووانی تراپاتونی> بازی کرده اما دوران سرمربیگری پدرش را یکی از سخت ترین زمان‌ ‌های فوتبال حرفه ای اش می‌داند. پائولو مالدینی هم اکنون رکورددار حضور در تیم ملی‌ ‌ایتالیاست. وی طی حضور در ۱۲۶ بازی ملی که در ۷۴ تای آنها بازوبند کاپیتانی را نیز‌‌ ‌در اختیار داشته، ۷ گل برای ایتالیا به ثمر رسانده است.‌‌‌

پائولو در میلان نیز‌ ‌روزهای بسیار خوبی را تجربه کرده – فتح ۷ اسکودتو، ۴ جام قهرمانی اروپا، یک جام حذفی‌‌ ‌ایتالیا، ۵ سوپر کاپ ایتالیا، ۳ سوپر جام اروپا و ۲ جام بین قاره‌ای– از جمله‌‌ ‌افتخاراتی است که وی به همراه میلان به دست آورده است.‌‌وی در ۳ فصل پیش، بیستمین سال حضورش در <سری آ> را نیز جشن گرفت. مالدینی در گفتگویی با‌شبکه میلان گفته‌ ‌بود: "توپی که روی زمین می‌غلطد، تمرینات دسته‌جمعی، مسابقات، ورزشگاه پر از جمعیت،‌ ‌پیروزی و شکست ها، این ورزش، همه و همه باعث می شوند تا شور و هیجان و علاقه من به‌ ‌فوتبال سال‌ها ادامه یابد.‌‌تمایلی ندارم آخرین سال‌های بازی خود را در تیمی‌ ‌پایین تر از میلان سپری کنم. من در‌میلان به دنیا آمده‌ام و همیشه در اینجا زندگی‌ ‌کرده‌ام. چه کسی تضمین می‌کند که من در باشگاهی دیگر به شرایط ایده‌ا~ل دست یابم؟ من‌ ‌رابطه نزدیکی با میلان دارم.

پدر من کاپیتان تیم بوده و اکنون من جای او را گرفته‌ام. نام خانواده ما از صفحات تاریخ میلان، پاک نخواهد شد. <میلانو> خانه من شده. به خصوص‌ ‌اتاقی که در آنجا دارم. گرچه آن اتاق به دلیل آنکه قدیمی‌ترین اتاق آنجاست، کوچکترین‌ ‌اتاق آنجا نیز هست.‌>‌چزاره نیز مثل هموطنانش، پائولو را یکی از دلایل زیبایی‌ <سری آ> می‌داند و می‌گوید: لزومی نداشت چندان او را نصیحت کنم. او نیاز به نصیحت نداشت و به‌ ‌نظر می‌رسید که می‌داند دور و برش چه می‌گذرد. من به او افتخار می کنم، نه به خاطر‌ ‌اعداد و ارقام، بلکه برای شـخـصیت و منش والایی که از خود نشان می‌دهد.مالدینی در سال ۲۰۰۴ ازفوتبال ملی خداحافظی کرد. با وجود اصرار‌ ‌بازیکنان و دعوت های بیشمار <تراپاتونی> و <لیپی> دیگر پیراهن لاجوردی را بر تن نکرد.‌ ‌وی می گوید: "قبل از اینکه بگویند برو، خودت را کنار بکش."

در همان سال <پله> از او‌ ‌به عنوان بزرگترین بازیکن زنده جهان، نام برد.‌‌این بازیکن در انتهای فصل گذشته <سری آ> با آویختن کفش‌هایش، برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی نمود. <پدی انیو> در کتابی با عنوان "مالدینی آنقدر خوب‌ ‌که حقیقی به نظر نمی رسد" می‌نویسد: زندگی پائولو سرشار از موفقیت شده که‌ ‌باورکردنی به نظر نمی‌رسد. بهترین مدافع جهان شد. درآمدی بیش از سالی ۳ میلیون دلار‌‌ ‌به دست آورد. خوش سیما بود. همه جام ها را به دست آورد و از همه مهم‌تر، همه دوستش‌ ‌دارند.‌ ‌یک حرفه ای واقعی باقی ماند. همه آمدند و رفتند و او با موفقیت مسیرش را‌ ‌بدون انحراف طی کرد.