یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
در رابطه مان چقدر نزدیک شویم
داستان مشترک بسیاری از رابطههای عاشقانه این است که فردی را میبینیم که ظاهر و رفتارش به دلمان مینشیند و سپس احساس میکنیم دوست داریم بار دیگر هم او را ببینیم...
در واقع حدس میزنیم شاید بتوانیم یک رابطه عاشقانه را با او تجربه کنیم اما هنوز اطمینان نداریم. فقط یک احساس مبهم و خام شکل گرفته است. این مرحله یکی از مهمترین زمانهای عشق است. زمانی است که هنوز عشقی شکل نگرفته اما خیالپردازی در مورد عشق وجود دارد. بسیار پیش میآید که انسانها خود را با واقعیت رابطه رویاروی نمیکنند و در این مرحله شاعرانه و خیالپردازانه میمانند. در تب و تاب معشوقی میسوزند که او بیخبر از احساس آنهاست.
تصویری شورانگیز و پر از مهربانی از یک لبخند یا یک نگاه معشوق در ذهن نقش میبندد و دستمایه خیالپردازیهای دور و دراز عاشقانه میشود. یکی از آسیبهای عشق، گسستگی از واقعیت رابطه و سیر در دنیای خیال است. پدر و مادرهایی که اجازه رابطه مشروع و تحتنظارت، در چارچوب قانون و اخلاق اسلامی را با جنس مخالف به فرزندانشان نمیدهند، گاهی این مشکل را پیچیدهتر میکنند. باید قبول کنیم که عشق اگر صرفا در عالم خیال باشد، خطرناک میشود. رابطه، موهبتی است که انسانها را وارد دنیای واقعیتها میکند. بیشتر جانفشانیها (شما بخوانید خودآسیبیها) برای عشق بهوسیله کسانی انجام میشود که عشق را در عالم خیال تجربه کردهاند، نه در یک رابطه واقعی.
رابطه به ما این مجال را میدهد که از خیالپردازیهای موهوم عاشقانه نجات پیدا کنیم. حال این سوال پیش میآید که چقدر در رابطه خودمان را به دیگری نزدیک کنیم؟ خیلی وقتها ممکن است پس از یک ملاقات احساس کنیم که چیزی که نامش «عشق» است، در ما شکل گرفته و بخواهیم آن را ابراز کنیم. فرستادن پیامک عاشقانه پس از اولین ملاقات یکی از این رفتارهاست؛ رفتاری که مصداق از سر دیگر بام فرو افتادن است. عشق، دلدادگی در یک فیلم هندی نیست، عشق نزدیک شدن عمیق دو انسان به یکدیگر است. این نزدیک شدن به شناخت و مطالعه فرد دیگر نیاز دارد. آنهایی که زودهنگام و پیش از شناخت کافی ابراز عشق میکنند، کسانی هستند که عشق را جدی نمیگیرند. آنها افراد خودمحوری هستند که به خودشان و نیاز شخصیشان به عشق ورزیدن توجه میکنند، نه به شکلگیری یک رابطه عمیق و منحصربفرد عاشقانه و انسانی. آسیب جدیتری که ممکن است در عشق پیش بیاید، نزدیک شدن زودهنگام و ناسنجیده جسمانی است.
متاسفانه در جامعه ما هر دو سر طیف دیده میشود؛ هم آنهایی که آنقدر از برقراری رابطه واقعی خودداری میکنند که عشقشان خیالی و مجازی میشود، هم آنها که ناسنجیده و زودهنگام وارد رابطه جسمانی میشوند. عشق ارتباط دو انسان در سطح دو جسم نیست، عشق ارتباطی عمیق و ماندگار است که در سطوح عمیقتر روان انسانها شکل میگیرد. درست است که یک عشق طبیعی با تمایلهای جسمانی همراه است اما لازم است این ارتباط بسیار با احتیاط و سنجیده تا زمان حصول اطمینان از پیدایش یک عشق راستین به تعویق افتد. یکی از آسیبهای عشق، بیاهمیت دانستن آن و برخورد با آن بهعنوان یک پدیده سطحی از سر ولنگاری و سهلانگاری است.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
امیرعبداللهیان حسین امیرعبداللهیان ترکیه دولت سیستان و بلوچستان جنگ انتخابات مجلس شورای اسلامی حجاب دولت سیزدهم افغانستان مجلس
سیل هواشناسی تهران شهرداری تهران بارندگی سازمان هواشناسی باران فضای مجازی یسنا آتش سوزی هلال احمر آموزش و پرورش
هوش مصنوعی خودرو دلار قیمت خودرو قیمت دلار مسکن قیمت طلا تورم بانک مرکزی بازار خودرو حقوق بازنشستگان ارز
مسعود اسکویی تلویزیون صدا و سیما جهان حج مهران غفوریان موسیقی صداوسیما سریال سینمای ایران سازمان صدا و سیما
رژیم صهیونیستی فلسطین اسرائیل جنگ غزه حماس روسیه آمریکا انگلیس اوکراین نوار غزه ایالات متحده آمریکا یمن
فوتبال پرسپولیس استقلال سپاهان رئال مادرید لیگ برتر باشگاه استقلال بازی باشگاه پرسپولیس علی خطیر جواد نکونام بایرن مونیخ
آیفون اینستاگرام دیابت اپل ناسا عکاسی تبلیغات موبایل گوگل
کبد چرب فشار خون گرما