شنبه, ۳۰ تیر, ۱۴۰۳ / 20 July, 2024
مجله ویستا

اضطراب در محیط کار


اضطراب در محیط کار

رشد سریع تغییرات اجتماعی، ارتباطی و صنعتی تأثیرات بسیار عظیمی بر سبک زندگی مردم داشته است، به طوری‌که این تاثیرات به مشاغل آنان نیز تسری یافته است.
با این که خدمات علم پزشکی …

رشد سریع تغییرات اجتماعی، ارتباطی و صنعتی تأثیرات بسیار عظیمی بر سبک زندگی مردم داشته است، به طوری‌که این تاثیرات به مشاغل آنان نیز تسری یافته است.

با این که خدمات علم پزشکی و پرستاری بر طول عمر افراد افزوده و بسیاری از بیماری‌ها را یا از میان برداشته یا خطر آنها را کاهش داده، اما شیوه زندگی جدید بر فشار روانی افراد افزوده و از کیفیت مطلوب زندگی شخصی آنها کاسته است.

فشار روانی شغلی عبارت است از پاسخی سازش‌پذیر و بدون مقاومت به موقعیت و درخواست‌های بیرونی که به اختلالات جسمی، روحی یا رفتاری فرد در محیط کاری می‌انجامد.

می‌توان اذعان کرد در میان انواع مشاغل خدماتی، مشاغلی نظیر بهداشت و درمان بالاترین میزان صدمات شغلی و از جمله فرسودگی شغلی را دارند.

در واقع فرسودگی شغلی اصطلاحی است که می‌توان به جای آن از معادل‌هایی چون تنیدگی، تحلیل‌رفتگی، بی‌رمقی، ناتوانی، دلزدگی از کار، خستگی مفرط و فرسایش روانی استفاده کرد. البته گروهی از روان‌شناسان بر سر تعریف فرسودگی شغلی اتفاق نظر ندارند.

زیان‌های ناشی از فشارها و فرسودگی شغلی

از آنجا که فرسودگی شغلی در کارکنان باعث کاهش بازده کاری، افزایش غیبت از کار، افزایش هزینه‌ها​ی بهداشتی و جابه‌جایی پرسنل، تغییرات رفتاری و فیزیکی و کاهش کیفیت خدمات ارائه شده به مراجعان، از دست رفتن انگیزه، کاهش کیفیت کار، تعارضات روانی بین همکاران، تغییر شغل و در نهایت ترک محل کار و از همه مهم‌تر تاثیرات منفی بر مراجعان می‌​شود، بنابراین شناخت و پیشگیری از فرسودگی شغلی در ارتقای بهداشت روانی افراد و سطح کیفیت خدمات ارائه شده، نقش بسزایی خواهد داشت.

عوامل بروز فرسودگی شغلی و فشار روانی

عوامل متعددی نظیر دغدغه‌های مادی، بی‌انگیزگی، ابهام در نقش‌های تعریف شده، بی‌ثباتی شغلی، استرس‌های محیطی، عدم همخوانی مهارت‌ها با شغل و غیره در بروز فشارهای روانی و فرسودگی شغلی دخالت دارند، اما مهم‌ترین و اصلی‌ترین علل این فشارهای روانی، تحمل فشار روانی ناشی از کار به مدت طولانی، سنگین و همچنین شیفت‌های خسته‌کننده است.

راهکارهای کاهش فشارهای روانی

بنابراین لازم است با کاهش شیفت‌های طولانی مدت کاری، ایجاد انگیزه، احساس امنیت و ثبات شغلی در بین کارکنان، فراهم کردن زمینه‌های سلامت و نشاط، توجه به دغدغه‌های مادی، شرح وظایف منطبق با وضعیت موجود،​ شفاف کردن وظایف و مسوولیت‌های شغلی ورفع ابهامات شغلی بین کارکنان ​ از استرس‌ها و فشارهای شغلی کارکنان در حد قابل توجهی کاست.