دانش آموزان به خشونت مجازی رو آورده اند

تغییر شیوه های آزار و اذیت

محققان آمریکایی هشدار می‌دهند که درگیری و آزار و اذیت نوجوانان از دنیای واقعی و حیاط مدرسه‌ها به سمت دنیای مجازی کشیده شده است و آنان با استفاده از ایمیل‌های مستهجن، ارسال پیام نوشتاری و چت، به آزار و اذیت دیگران می‌پردازند.

براساس گزارش مراکز کنترل بیماری‌های ایالات متحده (CDC) تعداد کودکان و نوجوانان ۱۰ تا ۱۷ ساله‌ای که اذعان کردند مورد آزار واذیت مجازی قرار گرفته‌اند ۵۰ درصد رشد داشته است. این در حالی است که این آمار از ۶ درصد در سال۲۰۰۰ به ۹ درصد در سال ۲۰۰۵ افزایش داشته است. کورین فردون (Corrine Ferdon) یکی از نویسندگان گزارش «خشونت الکترونیکی و خشونت جوانان» می‌گوید: نکته مهم این است که خشونت مداومی که عرصه فناوری را در بر گرفته است، چیزی بیش از اذیت و آذر و درگیری مجازی را شامل می‌شود. فناوری دایم در حال دگرگونی و پیشرفت است و اگر فقط توجه خود را به اینترنت معطوف کنیم، از سایر جنبه‌های آن باز می‌مانیم. تحقیقات حاکی از آن است که ارسال پیام فوری به تلفن همراه،‌ رایج‌ترین شیوه مسخره کردن، اذیت و آزار و تهدید دیگران بوده است. برخلاف محیط مدرسه که بچه‌های شرور درآن به واسطه اعمال خلاف مورد مجازات قرار می‌گیرند، اینترنت به این افراد اجازه می‌دهد هویت خود را مخفی نگه دارند. اکثر قربانیان آزار و اذیت مجازی اذعان داشتندکه از هویت فرد آزارگر مجازی اطلاعی ندارند. مارسی هرتس

(Marci Herts) یکی دیگر از نویسندگان گزارش خشونت الکترونیکی و خشونت جوانان می‌گوید: در مدرسه هنگامی که با کسی درگیر می‌شوید می‌توانید حرف بزنید و از خود دفاع کنید، اما آزار و اذیت آنلاین شکل کاملا متفاوتی دارد و در آن کاری از شما ساخته نیست. بعضی از بچه‌ها در پاسخ به آزار و اذیت آنلاین ممکن است قید کامپیوتر را بزنند و از میزان زمان آنلاین شدن خود بکاهند، اما برخی از بچه‌ها شکننده و آسیب‌پذیر هستند. یک دختر ۱۳ ساله اهل ایالت میسوری ایالات متحده، ماه نوامبر گذشته به دنبال جرو‌بحث و مشاجره شدید با فردی که در شبکه My Space خود را یک پسر ۱۶ ساله معرفی کرده بود، خود را با کمبرند حلق‌آویز کرد. گفتنی است این فرد که خود را با نام «جاش» (josh) جای یک پسر ۱۶ ساله جا زده بود، پس از هفته‌ها دوستی با دختر ۱۳ ساله، در آخرین پیام خطاب به این دختر عنوان کرد که «دنیا می‌تواند بدون تو جای بهتری باشد». پس از انجام تحقیقات مشخص شد که جاش شخصیت ساختگی مادر یکی از دوستان سابق دختر ۱۳ ساله بوده است. این زن به بازجویان گفت که هدف وی این بودکه به طرز فکر این دختر ۱۳ ساله درمورد دختر خودش پی ببرد. این دو مدتی بود از همدیگر جدا شده بودند. پس از اینکه مشخص شد عمل این مادر دروغگو خلاف قانون بوده است، سیاستمدران محلی سوءاستفاده از کاربران را در اینترنت غیر‌قانونی اعلام کردند. همچنین پلیس تنسی اعلام کرد که دختر نوجوان دیگری پس از دریافت یک پیام در شبکه اجتماعی Face book به یکی از نزدیکان خود با چاقو ضربه وارد کرد. در حال حاضر مقامات بعضی از مدارس ایالات متحده، دسترسی به اینترنت یا موبایل را در مدارس خود ممنوع اعلام کرده‌اند. گزارش CDS نشان می‌دهد که ۶۴ درصد جوانانی که عنوان کردند به صورت مجازی مورد آزار و اذیت مجازی قرار گرفته‌اند، در مدرسه شاهد چنین برخورد‌هایی نبوده‌اند. گزارش دیگری نشان می‌دهد نوجوانان و جوانانی که مورد آزار و اذیت مجازی قرار می‌گیرند بیش‌تر از بچه‌های دیگر احتمال دارد با خود اسلحه به مدارس حمل کنند.

مرکز کنترل بیماری‌های ایالات متحده به دنبال دریافت تماس‌های متعدد از مدارس مختلف این کشور، تحقیقات خود را در خصوص خشونت الکترونیکی آغاز کرد. جالب این است که اکثر این تماس‌ها به دنبال مشاوره برای چگونگی برخورد با آزار و اذیت مجازی صورت گرفته است. آگاه بودن پدر و مادر‌ها از فعالیت‌های مجازی و آنلاین فرزندانشان یک امر حیاتی است، چون اکثر آزار و اذیت‌های مجازی در خانه یا محیط خارج از مدرسه که معلمان از فعالیت‌های بچه‌ها اطلاعی ندارند صورت می‌گیرد. در حالی که شیوه زندگی جوانان به طور فزآینده‌ای با اینترنت و سایر شیوه‌های ارتباطی عجین شده است، تغییر جهت آزار و اذیت و درگیری نوجوانان و جوانان از دنیای واقعی و حیاط مدرسه به سمت فضا‌های مجازی، یک امر طبیعی و قابل قبول است. شاید بتوان آزار و اذیت مجازی را به نوعی اعلامیه و پیام نوجوانان و جوانان از حیاط مدرسه‌ها به دنیای واقعی دانست. هم‌اکنون این امر به یک مساله نگران‌کننده تبدیل شده است و باید بدون توجه به مکان وقوع این حوادث، نگران بود و با آنها برخورد کرد.شبکه‌های اجتماعی مثل My space و Face book که به کاربران اجازه می دهند صفحه شخصی و اطلاعات مخصوص خود را در آن قرار دهند و با فهرست بلندبالایی از دوستان‌شان در ارتباط باشند، زمینه مناسبی را برای آزار و اذیت اینترنتی فراهم می‌کنند. در مقابل، شبکه‌های اجتماعی و سایت‌های ارسال پیام آنلاین، یک راه مناسب و بی‌خطر برای بچه‌های خجالتی و کم‌روست که از پیداکردن دوست یا مورد آزار و اذیت قرار گرفتن در دنیای واقعی در هراسند.

هرتس می‌گوید: ما در مقاله‌های خود علاوه بر مضرات،‌ مزایای فناوری را هم نشان می‌دهیم. کودکان در دوست‌یابی و دوست شدن بهتر از دیگران‌اند، به خوبی ارتباط برقرار می‌کنند و اطلاعات دقیقی از دوست خود به دست می‌آوردند. در حال حاضر، ما بیش از اینکه دسترسی به فناوری را منع کنیم، درباره آن به صحبت می‌پردازیم.

ترجمه: سعید شاهوی