یکشنبه, ۲۷ خرداد, ۱۴۰۳ / 16 June, 2024
فقر فلسفی
![فقر فلسفی](/web/imgs/16/87/qs8ye1.jpeg)
مقالهی دکتر ابراهیم فیاض در مورد «سرمایه داری و تولید فقر عمومی» در آذرپیام، بر یک خطای عمومی و فراگیر استوار است: فقر فلسفی. دوازده مورد در این نوشته آمده است مبنی بر این که سرمایه داری تولید فقر میکند، در حالی که سخنی از مبنای بحث خود پیش نکشیده است. چنین فرض کرده است که همهی خوانندگان اتفاق نظر دارند که «سرمایهداری تولید فقر میکند».
او میگوید: «سرمایهداری بدون توجه به کار به دنبال یافتن رهیافتهایی برای افزایش سرمایه است». هیچ نظریهی اقتصادی وجود ندارد که بر عنصر کار بیتفاوت باشد. اگر نظر او دلال بازیهاییست که در حاشیهی تولید اقتصادی قرار میگیرند ربطی به نظریات اقتصادی ندارد. اما اگر به زعم او سرمایهداری چیزی غیر از نظریات اقتصادیست، سخن درستیست که به تکرار شنیده شده است. و اگر سرمایهداری در پرتو نظریات علم اقتصاد شکل میگیرد، باید گفت او به نظریات اقتصادی نو بیتفاوت است و یک جانبه پیش قاضی رفته است.
یک فرض مسلم و محکم نزد ما کشورهای فقیر وجود دارد که یک شبه میتوانیم همهی نظریات علمی را از جا برکنیم. فرضهایی که در نوشتهی دکتر ابراهیم فیاض آمده است، بدون دلیل و منطق علمی به امید خدا رها شدهاند: "گرانی قیمت و پولی شدن اشیا" به گونهی مدام وجود دارد که به آن "رشد اقتصادی" گفته میشود.» آیا این تعریف من درآوردیست یا این که تعریف رشد اقتصادی همین است؟ در هیچ کجای منابع اقتصادی چنین تعریفی وجود ندارد غیر از این که ما به راحتی استخراج نتیجه میکنیم و بنای فرضیات خود را بر آن رها میکنیم.
به راحتی میتوانیم مدیریت، رفاه، معنویت، اقتصاد و تکنولوژی غرب را یک شبه تعطیل کنیم. در دوازده بند کوتاه کل اقتصاد سرمایهداری را رفع و رجوع کردیم و مردم را راحت. همانها که دکتر ابراهیم فیاض مدرک دکترای خود را مدیون همانهاست وگرنه میتوانست بنویسد: ابراهیم فیاض.
ما استادی در کلاس داشتیم که از استرالیا مدرک دکترا میگرفت و اقتصاد توسعه برای ما مشق میکرد. او که نیم ترم را به بحثهای نهضت ملی و قیمت نفت کش داده بود گفت، میخواهم از این به بعد بحثها را غیر علمی کنم تا عملی هم باشد! همیشه در فکر این بودم که او چه چیزی از استرالیا آموخته بود با چند هزار دلار هزینهی مردم؟
مقابلههای سست و برهنه در برابر غرب، سبب رشد و تقویت آموزههای غربی میشود. در خود غرب کسانی هستند که بر اقتصاد سرمایهداری انتقادهای بنیان کنی طرح کردهاند، اما نوشتههای شبه علمی ما فقط از آنِ ما جهان سومیهاست: ما که در فقر خود دچار عذاب وجدانایم و چارهای جز پریشان خاطری نداریم. چه خوب است که اقتصاد سرمایهداری بهانهای باشد برای ما که کاستیهای خود را فرافکنی کنیم و همهی مشکلات خود را بر آن سوار کنیم.
خوب! ما هم مینویسیم، پس چه کم داریم از آنانی که سالها تلاش میکنند ولی یک شب مینویسند. ما در جزیرهی سرگردانی خود منطق خود را میبافیم و بر همه چیز سخره میگیریم: درست است که چیزی بلد نیستیم ولی با صدای بلند سخن میگوییم و به خودمان کف میزنیم. آفت نخبهگرایی این است که هر نویسندهای خود را نخبه حساب میکند. میدانیم که هیچ موقع غرب ما را رها نخواهد کرد وگرنه میدانستیم با او چه کنیم. حالا سب کن!
http://khalil-golami.blogfa.com/
انتخابات ریاست جمهوری انتخابات ریاست جمهوری 1403 مسعود پزشکیان ایران حمید نوری سعید جلیلی انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم علیرضا زاکانی محمدباقر قالیباف قالیباف مصطفی پورمحمدی ریاست جمهوری
همستر کامبت سیل وزارت بهداشت تهران قتل هواشناسی جاده چالوس سیلاب شهرداری تهران آموزش و پرورش سازمان هواشناسی چالوس
خودرو یارانه دلار ایران خودرو دولت سیزدهم قیمت دلار قیمت خودرو قیمت طلا چین مسکن حقوق بازنشستگان قیمت سکه
حج فضای مجازی تلویزیون رسانه ملی دعای عرفه سینمای ایران روز عرفه صدا و سیما دفاع مقدس سینما
دانش بنیان مایکروسافت دانشگاه آزاد اسلامی
روسیه غزه رژیم صهیونیستی اسرائیل فلسطین آمریکا جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان عراق لبنان یمن
فوتبال یورو 2024 سپاهان پرسپولیس استقلال مس رفسنجان لیگ برتر فدراسیون فوتبال باشگاه پرسپولیس تیم ملی فوتبال ایران جواد نکونام جام ملت های اروپا
هوش مصنوعی ناسا ایلان ماسک سامسونگ گوگل اینستاگرام توییتر
کاهش وزن سازمان غذا و دارو سنگ کلیه آلزایمر فشار خون پیری تجهیزات پزشکی