قرن بیست و یکم سده سوسیالیسم

سرمایه داری در حال نابودی بشریت و کره ی زمین است

سرمایه‌داری در حال نابودی بشریت و کره‌ی زمین است. نظامی است که ترجیح می‌دهد انسان‌ها از گرسنگی تلف شوند و با بی‌خانمانی در خیابان‌ها به سر برند ولی از میزان سودها به منظور تأمین نیازهای زندگی مردم نکاهند. و این برای همگان آشکار گردیده است. آینده‌ی بشریت و کره‌ی زمین نیاز به یک دگرگونی بنیادی در جهت برنامه‌های سیاسی و تعیین خطمشی‌ها دارد. هدف ما بنای جامعه‌ای است که مسائل سرشتی سرمایه‌داری -- جنگ، بهره‌کشی، نابودی محیط زیست، ستم، فقر، بی‌کاری، نادانی، نژادپرستی و بی‌عدالتی - را رفع نماید. و این در حالی است که چین، کوبا و ویتنام سوسیالیستی در پیشبرد وظایف انسانی، اقتصادی و محیط زیستی پیش‌گام بوده‌اند و نظام کهنه سرمایه‌داری در این زمینه‌ها بارها و بارها شکست خورده است. سوسیالیسم برای بقای ما، برای آیندۀ ما ضروری است. برای همین است که ما حزب کمونیست را ”حزب آینده“ می‌نامیم.

● هزینه‌ی سرمایه‌داری

در نظام سرمایه‌داری ما نه تنها با بحران جهانی اقتصادی و نتایج اجتماعی آن روبرو هستیم، بلکه با بحران غذایی که حیات و سلامتی هزاران میلیون از مردم را مورد تهدید قرار داده، با بحران محیط زیست که آینده‌ی حیات بر روی کره‌ی ما را به خطر انداخته و احتمال جنگ‌های نوین روبرو می‌باشیم. نزدیک به یک میلیارد نفر از گرسنگی مزمن رنج می برند و روزی یک صد هزار نفر بطور مستقیم و غیرمستقیم در نتیجه‌ی کمبود مواد غذایی جان خود را از دست می‌دهند و باید میلیون‌ها نفر را که به آب آشامیدنی سالم، خدمات درمانی، آموزش و دیگر خدمات ضروری دسترسی ندارند بیافزایید.

بحران کنونی را آنچه مارکس و انگلس ۱۶۰ سال پیش از این در مانیفست کمونیست نگاشتند تأیید می‌نماید - شرایطی که در آن انسان‌ها با رنج و فلاکت روبرو هستند و این به هیچ وجه برای کمونیست‌ها مسرت‌بخش نیست. عطش پایان‌ناپذیر برای کسب سود بیشتر و باز هم بیشتر، چنگ انداختن به منابع جدید سود و انباشت آن به هر وسیله‌ی ممکن از جمله جنگ و دیکتاتوری بی‌رحمانه به هرج و مرج اقتصادی و رنج انسانی در ابعاد هولناکی انجامیده است.

درآمد سرانه در بیش از ۷۰ کشور رشد نیافته در ۲۰ سال گذشته به شدت سقوط کرده است. ثروت در دست کسانی چنان انباشته گردیده که ۲۰۰ تن از ثروتمندترین افراد روی زمین بیشتر از ۴۰ درصد تمامی مردم دنیا ثروت در اختیار دارند.

● گرایش به جنگ

به منظور حفظ غارت و سود شرکت‌های بزرگ، دولت‌ها منابع هنگفتی را بجای تأمین نیازهای انسانی برای برنامه‌های نظامی هزینه می‌کنند. نیروهای عظیم نظامی که دائم در حال رشد هستند بازوی نظامی جهانی‌سازی سرمایه‌داری را تشکیل می‌دهند.

هر سال رقمی در حدود ۱ تریلیون دلار آمریکایی هزینه جنگ افزار در جهان می‌گردد. این رقم از درآمد نیمی از کل جمعیت روی زمین بیشتر است. بودجه‌ی نظامی ایالات متحده از کل اقتصاد استرالیا بیشتر است در حالی که فقر جهانی و نابرابری درحال بدترشدن می‌باشد. ایالات متحده هم اکنون در بیش از ۱۰۰ کشور پایگاه نظامی در اختیار دارد، موضوعی که استقلال و حق حاکمیت تمامی کشورها را بدون استثناء مورد تهدید قرار می‌دهد. سرمایه‌داری تهدیدی برای آینده‌ی بشریت است.

● خواست‌ها برای دگرگونی

پیروزی چشم‌گیر اوباما در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده با حمایت رأی دهندگانی که خواهان تغییر هستند ممکن است به جابجایی برخی از اولویت‌ها و کاهش برخی تنش‌ها بیانجامد ولی سیاست کلی راه‌بردی امپریالیسم ایالات متحده در گسترش کنترل بر تمامی جهان ادامه پیدا خواهد کرد. دولت جدید با نخست‌وزیری کوین راد در استرالیا که در واکنش به خواست‌های مشابه برای تغییر در این کشور به روی کار آمد، به اقدامات محدودی نسبت به سیاست‌های کلی دولت گذشته به نخست‌وزیری هاوارد دست زده است. در هر دو مورد روشن است که سوسیال‌دمکراسی نمی‌تواند و نمی‌خواهد سرمایه‌داری را به چالش بکشاند. دولت جدید استرالیا در اردیبهشت امسال برنامه دفاعی خود را در پیروی از ایالات متحده،که با افزایش بی سابقه‌ی نیروی دریایی و هوایی این کشور به همراه است و بزرگ‌ترین گسترش ارتش استرالیا از زمان جنگ جهانی دوم خواهد بود اعلام کرد.

این اقدام برخلاف خواست اکثریت استرالیایی‌ها است، که در نظرخواهی سال ۲۰۰۸ نشان دادند که ۷۰ درصد مردم با هزینه بیشتر برای نظامی‌گری مخالفند. دولت راد مشخص ساخته است که هم پیمانی با ایالات متحده در مرکزیت سیاست خارجی و راه ‌بردی نظامی استرالیا قرار دارد و قدرت نظامی جدید استرالیا متوجه چین در پشتیبانی از برنامه‌های دراز مدت ایالات متحده می‌باشد.

استرالیا هم اکنون با ربودن از منابعی که برای تأمین نیازهای انسانی و اجتماعی و رشد اقتصادی در رویارویی با رکود عمیق لازم است در حدود ۷۰ میلیون دلار را روزانه صرف نظامی‌گری خواهد کرد. سرمایه داری در استرالیا با ستاندن بهای گزافی از زحمت‌کشان زن و مرد در سیاست‌های هردو دولت نو لیبرال و سوسیال دموکرات تبلور یافته است. نظام‌های بهداشت و آموزش همگانی ما بشدت از کمبود بهسازی رنج می‌برند چرخه حمل و نقل همگانی ما در حال فرسودگی و بطور ناپیدا در معرض خصوصی‌سازی قرار گرفته است.مزایا و شرایط کارگران در معرض دست‌برد دایم هستند.خصوصی‌سازی لجام‌گسیخته در همه جا حکمفرماست. مناطق روستایی و کناری استرالیا مورد سهل‌انگاری قرار گفته‌اند.سیستم رفاه اجتماعی در حال نابودی است. مردم بومی استرالیا از حقوقشان محروم می‌گردند.حقوق دمکراتیک و سندیکایی کارگران در معرض یورش قرار دارند. محیط زیست ما در برابر آسیب‌های گسترده و بازگشت‌ناپذیر قرار گرفته است.

● سوسیالیسم

اگر قرار است آینده‌ای داشته باشیم این شرایط نمی‌توانند ادامه یابند. تنها نظام‌هایی که توانسته‌اند بحران‌های اقتصادی در ۲۰۰ سال گذشته را برطرف نمایند نظام‌هایی با اقتصاد سوسیالیستی بوده‌اند. تولید سوسیالیستی اسیر اقتصاد بازار سرمایه‌داری و دوره‌های آشفته‌ و شرارت‌آمیز رقابت، آگهی‌های تجارتی، مصرف‌گرایی و اسراف گرفتار نیست. هدف سوسیالیسم تأمین نیازهای انسانی با اقتصاد برنامه‌ریزی شده است.

کوبای سوسیالیستی دارای پایدارترین اقتصاد دنیا است. اقتصاد برنامه‌ریزی شده کوبا در جهت تأمین نیازهای انسانی و نه سودهای انحصاری توانسته است نتایج حیرت آوری پدید آورد. البته بالندگی اقتصادشان یکدست و آسان نبوده است؛ نمی‌توان گفت که به اقتصاد آرمانی دست یافته‌اند و با دشواری‌هایی که خود را نمایان می‌سازند روبرو هستند. اما سوسیالیسم ثابت کرده است که نظام اقتصادی، سیاسی و اجتماعی برتری نسبت به سرمایه داری می‌باشد. سوسیالیسم متعهد به برآورد کردن نیازهای مردم و نه خواسته‌های خودخواهانه بهره‌کشان است. در نظام سوسیالیستی تولید فرصت‌های شغلی؛ تأمین حقوق دمکراتیک واقعی، مالکیت عمومی، حفظ محیط زیست، شرایط برتر آموزشی و درمانی، خدمات بیشتر برای جوانان و برابری واقعی اقتصادی و اجتماعی برای زنان اهداف اساسی به شمار می‌روند.

چنین گزینه اجتماعی، چشم‌انداز حزب کمونیست استرالیا و کمونیست‌ها در سراسر جهان، نمونه واقعی واثبات شده در برابر مدل شکست خورده‌ی سرمایه داری است. شرکت وسیع رأی‌دهندگان ایالات متحده، در نوامبر ۲۰۰۸، برای دگرگونی، تغییرات گرایش به چپ و پیشرو در امریکای مرکزی و جنوبی و شکست دولت فرامحافظه‌کار هاوارد، نخست‌وزیر پیشین استرالیا، همگی بیان‌گر خواست عمیق مردم برای دگرگونی، برای اجرای سیاست‌هایی که نیاز مردم را مقدم بر سودورزی قرار می‌دهند می‌باشد. در سراسر دنیا مردم علیه سیاست‌های سرمایه‌داری و جنگ امپریالیستی مبارزه می‌کنند. اکنون نظام‌های سرمایه‌داری در کشورهای بی‌شماری بیش از هر زمانی مورد چالش و بازبینی قرار گرفته‌اند.

دولت‌های ارتجاعی به زیر کشیده شده‌اند و جنبش‌های‌رهایی‌بخش و مردمی به پیروزی‌های چشم‌گیری دست یافته‌اند. مبارزات ضد جهانی‌سازی در هر گوشه‌ای از کره‌ی زمین در حال شکل‌گیری است. مبارزه برای صلح و علیه جنگ و غارت امپریالیستی تمامی قاره‌ها را پوشانده است. برای پایان دادن و در آن جا که ممکن باشد مقابله با تأثیرات بهره‌کشی و تخریب‌سازی سرمایه‌داری بر محیط زیست اقدام‌هایی بی‌درنگ ضرورت دارند.

صلح پایدار همراه با عدالت تنها هنگامی تضمین می‌گردد که علت‌های پایه‌ای جنگ مانند انگیزه‌های دست‌یابی به سود شخصی، نژادپرستی، ناسیونالیسم، فقر و ستم‌های ناشی از تأثیر گرایشات سودورزانه از بین برده شوند. ما در استرالیا باید برای سیاست‌هایی مبارزه نماییم و از مبارزاتی حمایت کنیم که بتوانند خطر جنگ را به میزان زیادی کاهش دهند و بخشی از بودجه‌ی نظامی کنونی بالغ بر ۷۰ میلیون دلار در روز را برای پروژه‌های محیط زیست و نیازهای اجتماعی آزاد سازند.

● پیکار مشترک

دوران پیش رو توان قابل توجهی برای گشایش رادیکال و حتا انقلابی در مبارزه برای رشد اقتصادی عادلانه‌تر و دمکراتیک و سوسیالیسم دارد. امکان‌های بیشتری برای مقاومت و پیشرفت اجتماعی وجود دارند. توده‌ها خواهان تغییر وضعیت موجود و تغییر بنیادین آن هستند. آنها جهانی بهتر می‌خواهند. و برای این تغییر از نیرویی که در طبقه‌ی کارگر همراه با متحدینش نهفته است بهره خواهند جست. ما برای استفاده از این توان و دست‌یابی به تغییر لازم شرایط زندگی خود باید جنبشی مردمی و دمکراتیک، متنوع، متحد و متعهد به مبارزه‌ی توده ای برپا داریم.

کارزار ”حقوق شما در محیط کار“ که با برنامه‌ریزی و هماهنگی لازم فعالیت می‌کند در مخالفت با دولت هاوارد نمونه‌ای از توانایی مبارزه متحد جنبش است. حضورطیف گسترده‌ی نیروهای اجتماعی و گروه‌های سیاسی در آن کارزار نشان می‌دهد که همکاری پیرامون مسائل نه تنها امکان‌پذیر است بلکه بی‌نهایت اثربخش است. هنگامی که مردم با پیشینه‌های متفاوت سیاسی، مذهبی، قومی و شغلی دست به دست یکدیگر می‌دهند تا به هدفی دست یابند که همگی در مورد آن هم‌آو می‌باشند، به نیروی قدرتمندی تبدیل می شوند که باید آنرا به حساب آورد و آن را همچو اهرمی برای تضمین تغییر اجتماعی مثبت در استرالیا بکار بست.

توانایی برای پیدایش یک نیروی سیاسی با توان‌مندی ایجاد شکل نوینی از دولت که سیاست‌های مهار قدرت‌یابی شرکت‌های بزرگ را پیاده نماید و حقوق دمکراتیک مردم را افزایش دهد وجود دارد. هدف حزب کمونیست استرالیا برپایی جامعه‌ای منصفانه‌تر، همکارانه‌تر، دمکراتیک‌تر و هرچه بیشتر بارور ساختن مردم از جامعه‌ی کنونی می‌باشد. چنان جامعه‌ای تنها می ‌تواند یک جامعه‌ی سوسیالیستی باشد. بحران ژرف نظام سرمایه‌داری شرایط لازم و پایه‌ای تغییرات ریشه‌ای را فراهم می‌سازد.

ما شما را فرا می خوانیم که بخشی از مقاومت روز افزون در برابر سرمایه‌داری باشید. این مقاومت در تکامل خود به جنبشی انقلابی فراخواهد رویید که سده ۲۱ را به سده سوسیالیسم تبدیل می‌کند.

گرفته از صدای مردم:

http://www.sedayemardom.net/news/articles_detail_news.php?aid=۲۲۳