ویژگی های آموزش جهانی

آموزش جهانی راهکارهای آزمایش شده ای را برای بهبود محیط یادگیری و غنی سازی یادگیری مطرح می کند

ویژگی‌های آموزش نظام آموزش جهانی به عنوان وسیله‌ای برای ارایه دیدگاه گسترده آموزش پایه است.‌

این ویژگیها عبارتنداز:

۱) آموزش جهانی راهکارهای آزمایش شده‌ای را برای بهبود محیط یادگیری و غنی‌سازی یادگیری مطرح می‌کند. از این رو ابزارهای یادگیری استفاده بهینه می‌شود و اهداف علمی، مهارتی، رفتاری و ارزشی به طور مؤثرتری شناخته می‌شود. تأکید برتشکیل گروه‌های کاری، یادگیری مشارکتی، تقویت اتکا به نفس، تنوع یادگیری و ایجاد یک محیط توا‡م با بازی و سرگرمی در کلاس باعث تشویق دانش‌آموز، تقویت‌ انگیزه آنان در نهایت حصول نتایج بهینه در یادگیری‌های شناختی و تأثیرگذار به لحاظ اجتماعی خواهد شد. کلاس آموزش جهانی براستدلال تنش میان دو مقوله امنیت (آسایش) و مبارزه (چالش) استوار است. نظام آموزش جهانی ابزار مناسبی است برای پرورش شخصیت، نبوغ و توانایی‌های ذهنی و جسمانی کودکان و رعایت حق کودک در مشارکت فعالانه در بازی و فعالیت‌های تفریحی.

۲) نظام جهانی ارایه‌کننده الگوها، چارچوب‌ها، دستورها و راه‌کارهای لازم برای تجدیدنظر و اصلاح برنامه تحصیلی در سطوح و دوره‌های مختلف است. یکی از شیوه‌های موفق این برنامه تلفیق آن برنامه درس محور مرسوم با موضوعات نظام جهانی (از قبیل محیط زیست، برابری، بهداشت، صلح و حقوق بشر) است.

۳) سوم آنکه، گوناگونی تدریس و یادگیری در شیوه آموزش جهانی وسیله مهمی برای پیشبرد اصل برابری فرصت‌های یادگیری است. طبق نظریه شیوه یادگیری، همه دانش‌آموزان روش‌های یادگیری خاصی را ترجیح می‌دهند. به عبارت دیگر هر شیوه یادگیری برای بعضی آسان و مطلوب، برای بسیاری نسبتاً رضایت‌بخش و برای بقیه نامطلوب است. مشکل اساسی روش تدریس سنتی آن است که برای عده‌ای مثمرثمر و برای عده‌ای مخرب است.

در صورت کاربرد مستمر، بی‌حساب و یکنواخت روش‌های سنتی انتقالی عده بسیاری فرصت پیشرفت در یادگیری را نخواهند یافت.

حال چنانچه روش‌های تدریس و یادگیری فاقد تنوع کافی باشد، هرگز فرصت تحقق آرمان آموزش برای همه میسر نخواهد شد. در یک شیوه تک‌روشی که ویژگی‌ها، علایق، قابلیت‌ها و نیازهای منحصربه‌فرد افراد را در نظر نگیرد، تحقق اصل بهره‌مندی هر کودک از تعلیم و تربیت مخدوش خواهد شد. این مهمترین علت کاربرد روش‌های یادگیری گوناگون و متنوع از سوی مجریان و مربیان آموزش جهانی به شمار می‌رود.

۴) نظام آموزش جهانی به طور مستقیم و غیرمستقیم موضوع پایین بودن کیفیت تدریس را که با دست‌کم گرفتن استعداد دانش‌آموز و راندمان وی همراه است مطرح می‌کند. آموزش جهانی از طریق ارایه برنامه‌های توسعه حرفه‌ای، امکان آشنایی معلمان با شیوه‌های یادگیری تعاملی و تجربی را فراهم می‌سازد.

(نخست معلمان در مقام شرکت‌کننده در دوره‌های آموزشی و بعد در مقام مجری و اشاعه‌دهنده) معلمان شرکت‌کننده در این طرح به کسب آگاهی در زمینه‌های ذیل دست می‌یابند:

▪ استنباط تازه‌ای از نقش خویش‌

▪ شناخت استعدادهای بالقوه دانش‌آموزان و ارزیابی دقیق آمادگی آنان برای یادگیری و مسئولیت‌پذیری‌

▪ <یادگیری>، فرآیندی انگیزشی و لذت‌بخش است.

▪ ایمان راسخ به اهمیت حرفه خویش‌

۵) شیوه‌های یادگیری مورد نظر نظام آموزش جهانی گسترده و هدف آن اشاعه یادگیری مستمر و مادام‌العمر است، دانش‌آموز باید چگونه یاد گرفتن را بیاموزد. آموزش جهانی با تأکید بر یادگیری به عنوان یک جریان خود هدایتی و نیز احترام به تجربیات و دیدگاه‌های شخصی دانش آموزان در کلاس اساس یادگیری مادام‌العمر را پایه‌ریزی می‌کند.

۶) آموزش جهانی با ترویج دگرگونی، آموزشی، فراتر از مرز کلاس و چارچوب برنامه تحصیلی ارایه می‌دهد. اصلاح و غنی‌سازی نظام آموزش پایه صرفا در کلاس درس تحقق نمی‌یابد بلکه در کل مدرسه و جامعه نیز دیده می‌شود. علت این امر که والدین اغلب ارزش آموزش کودکان خود را درک نمی‌کنند. شاید بدین جهت که تجربه‌های دوران تحصیل خودشان چندان رضایت‌بخش نبوده است. آموزش جهانی در ارتباط با فرایندهای دگرگونی کامل مدارس و تقویت مشارکت‌های همه‌جانبه در نظام آموزشی و مشارکت میان جامعه و مدرسه تجربیات و تخصص‌های قابل ملاحظه‌ای اندوخته است.

۷) ارزیابی فرآیندهای تغییر در قالب نظام آموزش جهانی تدوین شده است. این موضوع با توجه به تأکید برلزوم ارزیابی عملکرد هر یک از دانش آموزان، اثربخشی ارایه آموزش پایه، برآوردن نیازهای پایه دارای اهمیت است.

ابزارهای کاربردی مربیان آموزش جهانی برای ارزیابی ماهیت کیفی دارد، ولی از شیوه های کمی نیز استفاده می شود. در طول اجرای پروژه آموزش جهانی دامنه متنوعی از ابزارهای باز خورد و ارزیابی بکار گرفته شده است.