پاک کردن مواد آرایشی پیش از خواب یادتان نرود

مواد آرایشی چرب (یعنی مواد آرایشی غیر از پنکیک) مثلا کرم پودر‌های چرب به‌طور کامل روی صورت می‌خوابند و خلل و فرج و منافذ پوست را پر می‌کنند. حال اگر مواد آرایشی در طولانی مدت روی …

مواد آرایشی چرب (یعنی مواد آرایشی غیر از پنکیک) مثلا کرم پودر‌های چرب به‌طور کامل روی صورت می‌خوابند و خلل و فرج و منافذ پوست را پر می‌کنند. حال اگر مواد آرایشی در طولانی مدت روی پوست کسی باقی بماند به ایجاد مشکلاتی برای پوست منجر خواهد شد، از جمله تشدید آکنه و جوش‌های صورت و این مساله به خصوص در افرادی که پوست‌های چرب و مستعد آکنه دارند بیشتر صدق می‌کند. این افراد بهتر است از کرم پودرهای فاقد چربی استفاده کنند تا احتمال ایجاد آکنه‌های متعاقب را به حداقل برسانند لازم به ذکر است کرم پودر‌ها و ضدآفتاب‌های که عبارت oil free (فاقد چربی) روی آنها درج شده، در حقیقت کم‌چرب هستند و به هیچ عنوان فاقد چربی نمی‌توانند باشند و به همین دلیل لازم است افراد هنگام خواب با شستشوی صورت خود و یا با استفاده از شیر پاک کن مواد آرایشی را کاملا از پوست خود بزدایند تا راه برای تنفس منافذ پوست باز شود...

از طرف دیگر، اگر شخصی به یک ماده آراییشی آلرژی و حساسیت داشته باشد مسلما اگر این ماده طولانی مدت روی پوست او باقی بماند احتمال بروز آلرژی افزایش می‌یابد و به همین دلیل پاک کردن آرایش هر چه سریع‌تر از روی پوست بسیار حایز اهمیت است این مساله به ویژه درباره مواد آرایشی. اطراف چشم اهمیت دارد و افرادی که به فلز نیکل یا همان بدلیجات حساسیت دارند، مثلا هنگام استفاده از انگشتر‌ها، النگو‌ها و گردنبند‌های بدلی و ... دچار آلرژی می‌شوند این افراد باید بدانند در صورت استفاده از ریمل‌ها و خط چشم‌ها هم احتمال بروز آلرژی در آنها وجود خواهد داشت زیرا این دسته مواد آرایشی اکثرا حاوی فلز نیکل هستند و پس از استفاده ممکن است دچار قرمزی و خارش در ناحیه پلک شوند و در صورتی که ماده آرایشی به مدت طولانی خصوصا شب تا صبح روی پوست فرد بماند می‌تواند این خطر را افزایش دهد.

سال‌هاست که متخصصان پوست و مو، از لایه‌بردارهای شیمیایی برای برطرف کردن عوارض ناخوشایند پیری پوست از قبیل تغییر رنگ، چین‌وچروک و خشونت پوست استفاده می‌کنند.

این مواد لایه‌بردار عبارت‌اند از: اسیدهای میوه (آلفاهیدروکسی اسید یا AHA)، تری کلرواستیک اسید (TCA)، فنول، زرورسینول و سالیسک اسید. این مواد موجب از بین رفتن لایه رویی پوست شده و به دنبال آن پوستی با ظاهر تازه‌تر و جوان‌تر جایگزین پوست قبلی می‌شود. این فرآیند که به عنوان لایه‌برداری یا پیلینگ شیمیایی نامیده می‌شود، باید حتما به وسیله متخصص پوست انجام شود که روش‌های مواجهه با این مشکلات را خوب می‌دانند. برخی کرم‌های لایه‌بردار مثل غلظت‌های پایین اسیدی میوه (AHA) را افراد می‌توانند در منزل استفاده کنند اما باید بدانند که مصرف این کرم‌ها موجب افزایش حساسیت پوست نسبت به نور خورشید شده و لذا مصرف ضدآفتاب را نیز در طول روز مدنظر قرار دهند. به طورکلی، بسته به عمق نفوذ ماده شیمیایی، لایه‌بردار شیمیایی پوست را در دو نوع سطحی و عمیق تقسیم می‌کنیم که هر کدام ملاحظات و کاربردهای خاص خود را دارند.

دکتر بهروز باریک‌بین/ متخصص پوست و مو و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی