ظرفیت های سینمای ایران

برای درک جایگاه سینمای ایران در مجموعه جهانی سینما باید دانست که آسیب به اقتصاد سینمای کشور به عنوان یک صنعت در کنار سایر صنایع برروی اهداف بزرگ مسئولان سینما خط قرمزی می کشد. …

برای درک جایگاه سینمای ایران در مجموعه جهانی سینما باید دانست که آسیب به اقتصاد سینمای کشور به عنوان یک صنعت در کنار سایر صنایع برروی اهداف بزرگ مسئولان سینما خط قرمزی می کشد. لذا متصدیان امر باید توجه ویژه‌ای بر این مقوله فرهنگی-اقتصادی داشته باشند. طبق آمارها ایران جزء کشورهایی با سینمای مطرح در سطح جهان است و جزء ۱۵ کشور اول این صنعت به شمار می رود.‏

اقتصاد سینما بعد از مرحله تولید مجموعه زنجیرهٔ به هم‌پیوسته ۱- سالن، ۲- تماشاگر، ۳- میزان تولید، ۴- میزان درآمد است. لذا بر این اساس کل سرمایه‌گذاری سینما در جهان در سال ۲۰۰۴، ۲۲ میلیارد و ۶۰۹ میلیون دلار بوده است که همین حدود نیز از اکران به سینما بازگشته است. بنابراین سود اصلی سینما در جهان از نمایشهای خانگی و تلویزیونی حاصل می شود. البته میزان فروش و درآمد بسته به خود کشورها، نوع فیلمها و زمان سانسها متغیر است.‏

در این ارتباط در ذیل به برخی از مهمترین نقاط قوت اقتصاد سینمایی ایران اشاره می نماییم:‏

۱) یکی از مهمترین مزیت‌های مهم سینمای ایران وجود سرمایه انسانی نیرو مند و مفید می باشد. وجود نیروی کارگردانان بیش از ۵۰۰ کارگردان که هر یک حداقل یک فیلم ساخته‌اند و این پتانسیل بزرگی برای حرکت است. ‏

۲) تجربه نشان می‌دهد سیاست واگذاری مدیریت مدیریت فکر که از سال ۷۶ انجام شد با این استدلال که امروز سینمای ایران به جایی رسیده است که می‌تواند خود کنترلی داشته باشد نتایج مثبتی داشته است. و این روند باعث اتخاذ سیاست تنوع در تولید فکر و بالا بردن امکان انتخاب سینماگران شوده است. ‏

۳) ایجاد منطقه‌ای ویژه با برنامه ریزی هدفمند و مستمر در مناطق آزاد با اولویت فعالیتهای هنری و سینمایی، نخستین قدم برای دستیابی به تعامل دوسویه هنر و اقتصاد است. این امر برای اولین بار است که در ایران یک ارگان کاملاً اقتصادی اقدام به بهره‏برداری از صنعت سینما برای دستیابی به اهداف کلان اقتصادی خود شده است. البته این امر می‏تواند به عنوان تبلیغات غیر مستقیم تاثیر بسیار مثبتی در راستای جذب سرمایه‏‌گذاری و گردشگر داشته باشد.‏

۴) قیمت تمام شده هر فیلم به نسبت سایر کشورها و بازدهی آن امیدوار کننده است. به نحوی که طبق آمارها قیمت تمام شده یک فیلم به‌طور متوسط در آمریکا ۲۲ میلیون دلار است و در هند حدود ۱۲۰ میلیون تومان. بنابراین هندیها با ۱۱۵ میلیون دلار در سال ۹۲۶ فیلم می سازند. البته از این تعداد حدوداً ۱۰۰ فیلم مطرح و از میان آنها هم فقط ۲۰ فیلم برتر وجود دارند و سطح بقیه نازل است. در ایران قیمت تمام شده هر فیلم به طور متوسط ۲۵۰ میلیون تومان است. در ایران در هر سال ۵۰ تا ۷۰ فیلم ساخته می‌شود که این میزان ما را جزء ۵ تا ۱۵ کشور اول قرار می‌دهد. ‏

۵) وجود پتانسیلهای بالقوه جهت تهیه فیلم با رویکردهای مختلف تاریخی، فرهنگی، طنز و... پارامتر مثبت دیگری در فضای اقتصاد سینمایی ایران است. لذا ورود فیلم ها در ژانرهای مختلف در کنار فیلم هایی با ساختار طنز برروی پرده نمایش سینماهای کشور می تواند در کنار جذب مخاطب به رونق اقتصادی این صنعت منجر شود.‏ در پایان لازم به ذکر است که با توجه به اینکه بدنه اقتصاد سینمای ایران به علت شرایط حاکم بر اکران بد فیلم ها با آسیب های جدی مواجه شده است. بر این اساس تعادل و برخورداری اقتصاد سینما از یک چارچوب و قالبی مطلوب نیازمند نگاه هایی حسابگرانه در بخش اجرای طرح ها و برنامه ها است.

سیدرضا علوی