سیاست در خانه ملت

شاید زمانی كه نتایج انتخابات مجلس هفتم از سوی وزارت كشور اعلام شد كمتر كسی می توانست تصور كند كه میان نمایندگان اصول گرای مجلس هفتم نیز طیف بندی های مختلفی صورت گیرد هر چند كه این امر جنبه اجتناب ناپذیر تمام گروه های سیاسی است اما نمایندگان اصول گرای مجلس هفتم تا امروز هم به خوبی توانسته اند وحدت و یكپارچگی خود را غالب بر اختلاف سلایق خود نشان دهند

به هر حال بیش از دو سال دیگر از فعالیت مجلس هفتم باقی مانده و فراكسیون بندی ها و دسته بندی های جدید نمایندگان، نقش جدی را در معادلات سیاسی كشور ایفا خواهد كرد .از این رو به بررسی دسته بندی های و فراكسیون های سیاسی مجلس خواهیم پرداخت تا علل عدم رأی اعتماد كامل به كابینه پیشنهادی احمدی نژاد و برخورد و تعامل آتی با اعضای این دولت بیشتر نمایان شود.

شكل گیری فراكسیون های هفتم

مجلس هفتم علی رغم شاكله غیرسیاسی آن، در ابتدا فراكسیون های مختلفی را تشكیل داد. فراكسیون اصول گرایان، وفاق و كارآمدی، خط امام (ره)، ایرانیان، تعاون، فرهنگیان، مطبوعات و روزنامه نگاران، ورزش و جوانان، توسعه روستایی و كشاورزی از جمله این فراكسیون ها بود كه البته نام آنها هم حاكی از جهت گیری غیرسیاسی اكثر این تشكل ها را دارد. علی رغم وجود تمامی این فراكسیون ها، می توان به راحتی ادعا كرد كه اسامی تمامی نمایندگان در یكی از سه فراكسیون اصول گرایان، وفاق و كارآمدی و خط امام (ره) (اقلیت) می گنجد. تصوری كه فعالیت های سیاسی مجلس ششم در اذهان عمومی به وجود آورده بود، وجود تصمیم گیری های نمایندگان براساس مصالح و تشخیص های فراكسیونی و سیاسی در مجلس هفتم را نیز تقویت می كرد. در زمان مجلس ششم علی رغم وجود فراكسیون اقلیت، مجمع روحانیون، همبستگی، كار و ... ، فراكسیون مشاركت با بیش از ۱۵۰ عضو ثابت همواره حرف آخر را در تمام تصمیم گیری ها می زد. این نوع كار تشكیلاتی كه اغلب بر مبنای مصالح سیاسی و جناحی شكل می گرفت همواره با اعتراض سایر نمایندگان مجلس همراه بود اما فراكسیون مشاركت بویژه در دو سال فعالیت مجلس ششم تمامی تصمیمات خود را از طریق مصوبات درون فراكسیون در صحن علنی مجلس پیش می برد .از همین رو هیچ استیضاحی در مجلس ششم به سرانجام نرسید. همین امر باعث شد فراكسیون دوم خرداد به تدریج از هم بپاشد و فراكسیون جدیدی تحت عنوان فراكسیون اعتدال و با محوریت مجمع روحانیون و حتی با حضور برخی اعضای اقلیت مجلس ششم شكل بگیرد. پس از تشكیل اولین جلسه رسمی مجلس هفتم و بنابر آنچه از قبل مشخص شده بود، غلامعلی حداد عادل رئیس و محمدرضا باهنر و محمدحسین ابوترابی فرد نواب رئیس موقت مجلس شدند.در انتخابات هیأت رئیسه دائم هم محسن كوهكن، احمد ناطق نوری، حسن نوعی اقدم، حمیدرضا حاجی بابایی، علیرضا زاكانی، حسین سبحانی، موسی قربانی، جهانبخش محبی نیا و نهایتاً سیداحمد موسوی به عنوان دیگر اعضای هیأت رئیسه برگزیده شدند تا سهم فراكسیون اقلیت مجلس ششم در هیأت رئیسه به بالاترین حد ممكن برسد. تنها تفاوت انتخابات موقت با دائم، جایگزینی موسی قربانی به جای الیاس نادران بود.اما تركیب كمیسیون ها هم جالب به نظر می رسید. علاءالدین بروجردی معاون اسبق وزارت خارجه رئیس كمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی شد تا همراه با دیگر اعضای سابق این وزارتخانه همچون محمود محمدی، كاظم جلالی و منوچهر متكی كمیسیونی تخصصی را تشكیل دهند.ریاست كمیسیون حقوقی و قضایی را نیز سیدتقی محصل همدانی كه سه دوره نمایندگی مجلس را بر عهده داشت بر عهده گرفت تا همراه با سید فضل ا... موسوی، موسی قربانی و سید محمد مهدی طباطبایی شیرازی اداره این كمیسیون را برعهده گیرند.ریاست كمیسیون بهداشت و درمان در اختیار دكتر امیدوار رضایی برادر محسن رضایی قرار گرفت تا فراكسیون وفاق و كارآمدی پس از ابوترابی، دومین عضو خود را در میان سطوح بالای مدیریتی مجلس قرار داده باشد. ضمن این كه پیرمؤذن نماینده دوم خردادی اردبیل هم مخبر این كمیسیون شد.علی اكبر آقایی كه زمانی معاون پارلمانی وزیر راه و ترابری بود و در مجلس ششم هم به عنوان نماینده سلماس حضور مثبتی را داشت در مجلس هفتم به ریاست كمیسیون عمران رسید و ولی ا... آذروش هم كه از دوم خردادی های مجلس ششم بود بار دیگر مخبر این كمیسیون شد.

كمیسیون آموزش و تحقیقات هم در اختیار علی عباسپور تهرانی فرد كه از نزدیكان دكتر جاسبی و استاد دانشگاه صنعتی شریف می باشد قرار گرفت و علی زادگان و فاطمه آجرلو هم به عنوان منتخبان این كمیسیون برگزیده شدند.كمیسیون اجتماعی نیز ابتدا در اختیار محمدباقر بهرامی نماینده دوره پنجم اسدآباد و سپس مصری قرار گرفت تا محمدرضا باهنر و حمید بهرامی احمدی به عنوان اعضای عادی در جلسات این كمیسیون حضور یابند. یكی از استراتژیك ترین كمیسیون های مجلس در ادوار مختلف، كمیسیون اقتصادی است.این كمیسیون كه گمانه زنی هایی در خصوص ریاست آن تا پیش از انتخابات هیأت رئیسه ایجاد كرده بود داوود دانش جعفری نماینده تهران را به عنوان رئیس خود شناخت. اما سال بعد شاهی عربلو عنوان رئیس این كمیسیون را به خود اختصاص داد. در آغاز به كار مجلس هفتم هم تصور ها بر تشكیل فراكسیون های منسجم و فعالیت های اكثریت اصول گرای مجلس بود اما در فاصله اندكی فراكسیون وفاق و كارآمدی كه خود را نماینده جریان سوم می دانستند با محوریت میرمحمدی نماینده قم تشكیل شد. این جریان كه سعی داشت خود را مستقل از شورای هماهنگی معرفی كند با حدود ۵۰ عضو و با محوریت رضا طلایی نیك، امیدوار رضایی، مرتضی موسوی، پاك نژاد، دانش منفرد، علی احمدی، عادل آذر، اسلامی كار خود را آغاز كرد. هر چند كه این فراكسیون مواضع نزدیك تری به فراكسیون اصول گرایان دارد اما در برخی موارد نیز همگرایی هایی را با فراكسیون اقلیت نیز داشته است.

پایه های تشكیل فراكسیون اصول گرایان نیز در جلساتی كه قبل از تشكیل مجلس و در سالن همایش های صدا و سیما برگزار می شد شكل گرفت. این فراكسیون كه پرتعدادترین و قوی ترین فراكسیون مجلس هفتم می باشد در سال اول با عضویت عماد افروغ، محمدرضا باهنر، احمد توكلی، احمد بلوكیان، رسولی نژاد، حسن سبحانی نیا، دانش جعفری، سیدآبادی، عبداللهی، منوچهر متكی، غلامرضا مصباحی، فاكر، حسین فدایی، یحیوی ، نیكفر، نجابت، احمدناطق نوری، محمدرضا میرتاج الدینی، حسین مظفر، محسن كوهكن، موسوی قربانی و نفیسه فیاض بخش شكل گرفت و ریاست آن نیز به عهده محمدرضا باهنر قرار گرفت.

---