چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

هجو بازی خیریه


هجو بازی خیریه

عصر جمعه تماشاچی های بی حوصله تلویزیون وقتی از بخت بد سری به شبكه سه سیما زدند با پخش یك بازی مضحك و خنده دار تحت عنوان «بازی خیریه» مواجه شدند

عصر جمعه تماشاچی های بی حوصله تلویزیون وقتی از بخت بد سری به شبكه سه سیما زدند با پخش یك بازی مضحك و خنده دار تحت عنوان «بازی خیریه» مواجه شدند. دیداری كه قرار بود عواید آن به مردم مصیبت زده لبنان برسد و مرهمی بر زخمی باشد. اما به نظر می رسید كه فاجعه اصلی همین جا و در زمین راه آهن می گذشت. یك بازی شلخته و بی نظم و ترتیب، بدون حضور تماشاگر كه قرار بود عواید این مسابقه را تامین كند و بدون حضور اسپانسر های اهل بذل و بخشش. بدتر از همه هم خود بازی تیم هنرمندان و منتخب استقلال و پرسپولیس بود كه شٲن و منزلت هرچه دیدار مشهور به خیریه است را به زمین گرم كوباند.

این بازی در شرایطی برگزار شد كه هیچ تبلیغاتی روی آن صورت نگرفت و حتی كسی از تعویض زمین آن از دستگردی به راه آهن با خبر نبود. پاس هم كه قرار بود چند بازیكن به تیم منتخب فوتبالیست ها بدهد تا تركیبی از آبی، قرمز و سبز به وجود بیاید در آخرین لحظات متوجه وخامت اوضاع شد و علاوه بر اینكه هیچ بازیكنی به تیم روبه روی هنرمندان نداد، حتی برگزاری بازی در ورزشگاه دستگردی را هم لغو كرد.

با این ترتیب بازی خیریه به یك ایستگاه آن طرف تر و به ورزشگاه راه آهن منتقل شد و این جابه جایی باعث شد كه تعدادی از تماشاگران هم سرگردان بمانند.

به طور كلی باید گفت كه هنوز در فوتبال ایران سازوكار و مسائل مربوط به بازی های یادبود و خیریه حل نشده و بیشتر بازی هایی كه تحت این عناوین انجام گرفته به اهدافشان حتی نزدیك هم نشده اند. مثال های زیادی از این دست بازی ها وجود دارد. حتما بازی هایی مثل منتخب سائوپائولو و استقلال را خوب به یاد دارید كه در نوع خودشان كمتر از مصیبت هایی مثل زلزله و توفان كاترینا نبودند، یا مراسم قهرمانی استقلال در پایان فصل قبل لیگ برتر كه یك شترگاوپلنگ تمام عیار بود.حالا هم نوبت به دیدارهای خیریه است كه با بی برنامگی و افتضاحات بعضی از حضرات از سكه بیفتد.

چطور می شود به دیداری كه حداكثر ۵۰ نفر برای تماشای آن آمده اند عنوان «دیدار خیریه» را اهدا كرد. پول بلیت این ۵۰ نفر حتی خرج آب پرتقال بین دو نیمه كل بازیكنان زمین را هم نمی دهد چه برسد به مردم لبنان كه با یك موشك چیزی در حد یك ورزشگاه را از دست می دهند. در دیداری كه فقط ۵۰ نفر برای تماشای آن می آیند چطور می شود هزینه اجاره زمین و ورزشگاه را پرداخت. با این حساب بعید نیست كه تیم هنرمندان بابت انجام این دیدار بدهكار هم شده باشند.

اصلا چه دلیلی دارد كه چنین دیداری انجام شود وقتی كه حتی یك مدیر موفق و برنامه ریز در چنین حوزه ای وجود ندارد خنده آور این است كه بازیكنان به اصطلاح حرفه ای این بازی را جدی تر از بازی های رسمی باشگاهی می پندارند و تلاش می كنند به تیم هنرمندان كه قطعا تیم بسیار ضعیف تری است گل های زیادی بزنند. هیچ كس نیست كه قبل از بازی به دو طرف گوشزد كند كه آرام تر و با حوصله تر بازی كنند و مهمتر اینكه در زمین «هنرمندتر» باشند. در همه جای دنیا دیدارهای خیریه محل بروز شیرین كاری ها و تكنیك های فردی ناب است كه بیننده را مسحور می كند، حركاتی كه در بازی های رسمی اجازه نمایش نمی گیرد. اما بازیكنان حرفه ای ما چنان آفسایدگیری می كنند و تكل می زنند كه انگار جام جهانی است.

جالب است كه این بازی از تلویزیون به صورت مستقیم هم پخش می شود در حالی كه هیچ درآمدی از محل حق پخش تلویزیونی به بانیان این بازی نمی رسد. پخش مستقیم از تعداد تماشاگران می كاهد و به این ترتیب درآمد باز هم پایین تر می آید.

گویا هفته بعد هم قرار است یك تیم هنرمندان دیگر با منتخب پرسپولیس و استقلال بازی كند تا عواید حاصله را به لبنان بفرستند. ضمنا باید اعتمادبه نفس سیاهی لشكرها و بازیگران درجه سه سریال های آبكی و فاقد محتوای شبكه سوم سیما را هم تحسین كرد كه عنوان «هنرمندان» را به تیم خودشان اطلاق كرده اند. شما را به خدا هر چقدر كه دوست دارید مسابقه بگذارید و بازی كنید اما لطفا از لبنان و فلسطین و... مایه نگذارید.



همچنین مشاهده کنید