نامزدهای جانشینی کاپلو

آینده نیمکت تیم ملی انگلیس

تا دو هفته مانده به شروع جام جهانی، مهمترین دغدغه مسؤولان اتحادیه فوتبال انگلیس، تمدید قرارداد کاپلو بود. پس از پیوستن مورینیو به رئال مادرید، باشگاه اینتر به دنبال یک مربی بزرگ بود تا نیمکت قهرمان اروپا به خطر نیفتد و در آن مقطع اولین گزینه موراتی کسی نبود جز دون فابیو؛ مردی که می توانست جای خالی آقای خاص را پر کند.

در میان گزینه های ایتالیایی، فقط موراتی به دو اسم فکر می کرد. یکی لیپی و دیگری کاپلو. اولی اما یک دوره مصیبت بار را در اینتر گذرانده بود؛ دوره ای که موراتی مجبور شد برای پایان دادنش، حکم اخراج لیپی را امضا کند. پس می ماند یک گزینه، آن هم کاپلو. در آن شرایط انگلیسی ها خیلی سریع دست به کار شدند و قرارداد کاپلو را تا پایان یورو ۲۰۱۲ تمدید کردند، اما در همین ماجرا، یک بند مهم از قرارداد سرمربی انگلیس حذف شد که حالا برای FA دردسرساز شده است.

● بند حیاتی، اهرم سرمربی

طبق این بند هر یک از طرفین قرارداد می توانستند پس از جام جهانی، قرارداد را فسخ کنند؛ قراردادی که برمبنای آن کاپلو سالیانه ۶ میلیون پوند دستمزد می گیرد. اکنون که انگلیس با شکستی خفت بار از جام جهانی حذف شده و فشار مطبوعات و مردم برای برکناری کاپلو بالا گرفته، مسؤولان FA اهمیت آن بند حذف شده را درک کرده اند. در واقع آنها نمی توانند قرارداد کاپلو را بدون پرداخت غرامت به او فسخ کنند و همین باعث شده در مورد ادامه یا قطع همکاری با این مربی برجسته دچار تردید شوند.

● چرا استعفا نمی دهد؟

شاید کاپلو پیش از حذف تیمش به تمام این جزئیات فکر کرده بود که لحظاتی پس از پایان بازی با آلمان در حالی که با پرسشی درباره احتمال استعفایش مواجه شد، قاطعانه پاسخ داد چنین کاری نخواهد کرد. دون فابیو عصر دوشنبه در جلسه ای اضطراری با حضور مقامهای اتحادیه فوتبال انگلیس شرکت کرد. جلسه ای که همه انتظار داشتند در پایان آن، تکلیف نیمکت سه شیرها مشخص شود. اما پس از پایان نشست اعلام شد طرفین قرارداد دو هفته فرصت دارند تا درباره آینده این همکاری فکر کنند و میان ادامه همکاری یا پایان آن تصمیم بگیرند. منابع تصمیم گیرنده گفته اند موضع خود را در قبال کاپلو حفظ می کنند و اعتقاد دارند او بهترین فرد برای پیش بردن سه شیرهاست. آنها می گویند این موضع با یک نتیجه هر چند بحث برانگیز عوض نمی شود. از چهار نفری که در اتحادیه فوتبال انگلیس درباره کاپلو تصمیم می گیرند سه نفر در آفریقای جنوبی حاضر هستند. آنها باید بررسی کنند آیا این دلیل که اگر گل لمپارد پذیرفته می شد ماجرا به گونه دیگری رقم می خورد پذیرفتنی است، یا تنها دستاویزی برای رهایی از تورنمنتی فاجعه بار است. اما از دید کاپلو داستان متفاوت است. هرچند او بارها اعلام کرده بود آرزویش در حرفه مربیگری نشستن روی نیمکت انگلیس بوده، اما پس از حذف این تیم از جام نوزدهم، کاپلو به روشنی اعلام کرد در این ناکامی کمترین تقصیر را داشته و همه چیز گردن بازیکنان و روحیه آنهاست.

درواقع مربی در کلاس جهانی، از تیمش قطع امید کرده و شاید همین ناامیدی باعث شود دون فابیو آینده کاری اش را در جایی دیگر جستجو کند؛ جایی که بوی خوش پیروزی و قهرمانی از آن به مشام برسد، نه جایی که به شکست عادت کرده و حتی با ستاره هایی مثل رونی و لمپارد و جرارد هم ترک عادت نمی کند.

● هم بدبیاری، هم ناکامی تاریخی

کاپلو گفته بود تیمش می تواند به فینال جام جهانی برسد، اما مردانش در چهار دیدار تنها یک پیروزی به دست آوردند. او گفت: «وقتی می بازید مربی مورد انتقاد قرار می گیرد. ما در نیمه اول برابر آمریکا خیلی بد نبودیم و تنها یک اشتباه بزرگ داشتیم. برابر الجزایر بد بودیم، اما مقابل اسلوونی خوب بودیم. برابر آلمان هم اگر داور گل را می پذیرفت، اوضاع طور دیگری می شد. اشتباه او بیش از حد بزرگ بود.» بله داور اروگوئه ای اگر گل لمپارد را می پذیرفت، شاید انگلیس آلمان را شکست می داد و هنوز در آفریقای جنوبی بود، اما باختی که با سرمربیگری کاپلو در تاریخ فوتبال ملی انگلیس ثبت شد نیز آن قدر دردناک و حائز نکات منفی هست که خیلی ها را به کنار گذاشتن او ترغیب کند. این باخت، سنگین ترین باخت انگلیس در ادوار مختلف جام جهانی بود. از سویی دیگر از جام جهانی ۱۹۸۶ تا امروز، انگلیس در هر دوره ای از جام جهانی که حاضر شده، دست کم تا یک چهارم نهایی پیش رفته بود، تا اینکه تیم کاپلو این رکورد را به حذف در یک هشتم نهایی تبدیل کرد. آن هم در تورنمنتی که پیش از شروع آن کاپلو بارها اعلام کرده بود هر چیزی غیر از رسیدن به فینال جام جهانی، برای ما ناکامی محسوب می شود.

● نامزدهای جانشینی کاپلو

از دیروز در حالی که کاپلو با چند مسؤول اتحادیه فوتبال انگلیس در جلسه اضطراری مشغول صحبت و توضیح درباره دلایل حذف تیمش بود؛ روزنامه های این کشور شمارش معکوس برای کنار گذاشتن سرمربی انگلیس را آغاز کردند. روزنامه دیلی تلگراف دیروز ستون ویژه ای را با عنوان «چه کسی جانشین شایسته کاپلو است؟» باز کرد و این سؤال را با کارشناسان مختلف در میان گذاشت. روزنامه هایی مثل دیلی میرر هم به روشنی خواهان کنار گذاشتن سرمربی ایتالیایی سه شیرها شدند.

در گزارش منتشر شده در دیلی تلگراف، «دانکن وایت» - مقاله نویس- از پنج گزینه به عنوان نامزدهای احتمالی جانشینی کاپلو اسم برده است. آرسن ونگر، روی هاجسون، مارتین اونیل، استوارت پیرس و هری ردنپ افرادی هستند که نویسنده تلگراف معتقد است می توانند جای کاپلو را پر کنند. در این میان اونیل و هاجسون، شانس چندانی برای سرمربیگری انگلیس نخواهند داشت، اما پیرس که دستیار اول کاپلو در جام جهانی و سرمربی تیم زیر ۲۱ سال انگلیس بود، می تواند گزینه خوبی باشد. هری ردنپ هم پس از موفقیت درخشان با تاتنهام دوباره برای نیمکت سه شیرها شانس پیدا کرده و ونگر هم همیشه یکی از گزینه های مورد علاقه برخی کارشناسان فوتبال جزیره برای حضور روی نیمکت تیم ملی این کشور است.

شاید دو هفته بعد زمانی که کاپلو و طرف دیگر قرارداد باید نظر نهایی خود را رسماً اعلام کنند، تمام این گمانه زنی ها با ابقای دون فابیو در سمتش بی اثر شود، شاید هم مرد ایتالیایی به کشورش برگردد تا نیمکت انگلیس دوباره دست یک مربی انگلیسی بیفتد. راستی تنها دلیل ناکامی انگلیس، اسم و ملیت سرمربی اش است؟

فرزاد تاری