سه شنبه, ۱ خرداد, ۱۴۰۳ / 21 May, 2024
ذهنها را باید شست
کفشهای نامناسب، کیفهای سنگین و حالا گویا نوبت به میز و نیمکتهای غیراستاندارد رسیده است.
هر زمان روی یکی از این موارد بهعنوان علت اصلی ناهنجاریهای فیزیکی دانشآموزان تاکید شده است. اما من همه اینها را دلایل ثانوی میدانم، اینها همه بهانهاند. ما در زمانی زندگی میکنیم که کارها آسانتر از قبل انجام میشود و بهخاطر این آسان بودن، انسانها خود را بینیاز از حرکات جسمانی میبینند؛ بنابراین فقر حرکتی بهصورت کلی وجود دارد و این هم فقط مختص به دانشآموزان و کشور ما نیست.
والدین همه چیز را آماده در اختیار فرزندان خود قرار میدهند و آنها را آزادتر، اما کم مسئولیتتر و کمتحرکتر بار میآورند. اینروزها دیگر بازیهای بچهها هم مجازی است؛ مینشینند پشت رایانهو فوتبال بازی میکنند و حتی گل زدنشان هم حقیقی نیست. پس با این وضع نباید از همهگیر شدن مشکل اضافه وزن و اضطراب در میان جامعه تعجب کنیم.
البته هیچ کدام از اینها دلیل بر سلب مسئولیت از آموزشوپرورش نیست. بهویژه که ما با استانداردها کیلومترها فاصله داریم. هنوز هم نوع تربیت، آموزش و محیط مدارس در جامعه ما سنتی است و کمتر جرات میکنیم حتی بخشنامههای آموزشوپرورش را اجرا کنیم؛ مثل بخشنامهای که از حدود سال ۷۲ ابلاغ شد. بنابراین بخشنامه، مدارس باید با بهوجود آوردن محیط پوشیده و امن برای دختران دانشآموز، اجازه دهند آنها با پوشش آزادتر در مدرسه حضور پیدا کنند؛ اما گمان نمیکنم بیش از ۳ درصد مدارس دخترانه چنین امکانی را فراهم کرده باشند.
بعضی از مسئولان جرات اجرای چنین بخشنامهای را نداشتند. در این میان بد نیست بدانیم که پوشش آزادتر با رنگ بندی شادتر باعث نشاط و تحرک بیشتر میشود. آدمها باید بتوانند روزانه بهطور منظم بدوند و راهپیمایی کنند تا سالم بمانند. اما نه فقط در مدرسه که در جامعه نیز هنوز برای بسیاری از دختران امکان دویدن وجود ندارد. همین دلایل سبب میشود که ناهنجاریهای فیزیکی در میان دختران گستردهتر از پسران باشد؛ چون حداقل پسران میتوانند با یک توپ پلاستیکی در کوچهها، فوتبال بازی کنند و تحرک داشته باشند.
همین کمبود تحرک و ناهنجاریهای فیزیکی و روانی است که وقتی با عامل کیفهای سنگین و میز و نیمکتهای غیراستاندارد جمع میشود، بدن دانشآموزان را به سرعت از حالت استاندارد خارج میکند. متأسفانه ما دانشآموزان را در کلاسها مینشانیم و تبدیل به افراد منفعلی میکنیم که همه چیز را باید از دهان معلم بشنوند و بعد فکر میکنیم که چرا این بچهها این قدر پشت میز و نیمکتهایشان بیقراری میکنند درصورتیکه خود ما هم نمیتوانیم دو ساعت پشت آن میزها آرام بگیریم. شعار یونسکو چه زیباست که میگوید:«هر جنگی در ذهنها صورت میگیرد، برای رسیدن به صلح هم باید به سراغ ذهنها برویم.» حالا زمان آن است که ما هم در نحوه پرورش کودکان و نوع آموزش و محیط پرورش آنها تجدیدنظر کنیم.
حسن زارعیان
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور شهدای خدمت ابراهیم رئیسی سقوط بالگرد رئیسی رئیسی سیدابراهیم رئیسی ایران شهادت بالگرد حسین امیرعبداللهیان تبریز
تهران هواشناسی کنکور امتحانات نهایی شهرداری تهران شورای شهر تهران هلال احمر سانحه بالگرد رئیسی بارش باران مشهد سیل قوه قضاییه
قیمت دلار قیمت خودرو بورس قیمت طلا خودرو بازار خودرو یارانه دلار یارانه نقدی حقوق بازنشستگان سایپا بازنشستگان
سینمای ایران سینما تسلیت تلویزیون جشنواره کن لیلا حاتمی آیت الله سید ابراهیم رئیسی هنرمندان شعر رسانه ملی سریال قرآن کریم
کنکور ۱۴۰۳ تجهیزات پزشکی دانش بنیان تلسکوپ فضایی هابل
رژیم صهیونیستی غزه روسیه اسرائیل امیرعبداللهیان ترکیه جنگ غزه فلسطین آمریکا چین ولادیمیر پوتین اوکراین
فوتبال پرسپولیس استقلال رئال مادرید والیبال لیگ برتر لیگ برتر ایران باشگاه پرسپولیس فدراسیون فوتبال لیگ برتر انگلیس باشگاه استقلال منچسترسیتی
هوش مصنوعی مایکروسافت اپل گوگل سامسونگ ناسا تبلیغات موبایل فناوری
سلامت نوشیدن آب قهوه مغز کاهش وزن رژیم غذایی خواب طول عمر آلزایمر مغز انسان افسردگی