مرد برنده را می پرستند

دو سبک متفاوت در ال کلاسیکو متفاوت

وقتی قرار است «ال کلاسیکو» برگزار شود حساسیت به خودی خود بر فضای فوتبالی دنیا حاکم است اما وقتی قرار باشد دو مربی صاحب سبک به نام پپ‌گواردیولا و ژوزه مورینیو دو تیم حاضر را هدایت کنند آنگاه بار حساسیت این دیدار به ناگاه چند برابر می‌شود. ال‌کلاسیکو امسال بیش از هر زمان دیگری درخشان خواهد بود؛ دو غول اسپانیا تا هفته دوازدهم جدال پایاپایی با یکدیگر داشته و این دیدار می‌تواند به نوعی فینالی کوچک برای تعیین قهرمان حداقل تا نیم‌فصل باشد. با این حال اگرچه ال‌کلاسیکو داغ‌ترین داربی دنیاست اما این داربی با دوئل مورینیو- گواردیولا طبیعتاً داغ‌تر خواهد بود.

● ژوزه همچنان خاص

ژوزه مورینیو از زمانی که به رئال مادرید آمده است همواره بخش اعظمی از اوقاتش را صرف گفت‌وگو و صحبت با مطبوعات اسپانیایی کرده است. مربی پرتغالی مادرید از این موضوع برای تحریک بازیکنان و مربیان حریف استفاده کرده و گهگاه از مطبوعات سوءاستفاده نیز کرده است. آقای خاص از هر فرصتی استفاده می‌کند تا خاص بودنش را به رخ حریفان کشیده و نشان دهد رئیس همه چیز و همه کس است. ژوزه در حالی به راس امور در مادرید گماشته شده که این تیم از سال ۲۰۰۴ تا به اینجا از مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا بالاتر نرفته و حالا به نظر می‌رسد وقت آن رسیده تا عبور از این مرحله سخت با مورینیو میسر شود. با این حال این مربی در حالی روز دوشنبه پا به ورزشگاه نوکمپ خواهد گذاشت که اولین «ال‌کلاسیکو» عمرش را تجربه می‌کند. مورینیو در حالی رودرروی کاتالانی‌ها در ال‌کلاسیکو می‌ایستد که روزگاری در کادر فنی بارسلونا به سر می‌برد. آن موقع‌ها مربوط به زمانی بود که او هنوز نه با پورتو قهرمان اروپا شده بود نه با چلسی قهرمان لیگ برتر و نه با اینتر در بردن جام‌ها هت‌تریک کرده بود! مورینیو به عنوان مربی‌ای پا به نو‌کمپ می‌گذارد که اولین تجربه ال‌کلاسیکوی خودش است اما او پیش از این دوئل‌های مختلفی با بارسلونا داشته و از این بابت چندان غریبه نیست؛ مورینیو دو بار در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا به همراه چلسی و اینتر بارسا را مغلوب کرده تا حالا بیش از هر زمان دیگری خود را در نوکمپ منفور بداند. او اگر این بار هم در ال‌کلاسیکو از پس پپ و بارسایش برآید آنگاه می‌تواند در اندیشه مجسمه‌ای باشد که از او در مادرید ساخته خواهد شد.

● پپ، فرزند کاتالان

در جبهه مقابل این دوئل پپ گواردیولا با سبکی کاملاً متفاوت قرار دارد. گواردیولا که حتی می‌توان گفت کاملاً شخصیتی متفاوت با ژوزه دارد پسر نیک کاتالونیا است که بلوگرانا و سبک کرایوفی‌اش را همچنان زنده نگه داشته و به آن پر و بال بیشتری داده است. زمانی که فرانک رایکارد از بارسلونا اخراج شد خوان لاپورتا گواردیولای جوان را آورد و سر و صدای خیلی‌ها را درآورد. هواداران و کارشناسان بارسا معتقد بودند او تجربه مربیگری ندارد و بارسا را به قهقرا می‌برد. پپ وقتی دو بازی اول فصل خود در آن سال را واگذار کرد آنگاه به همه این تفکرات بیشتر دامن زد؛ اما پس از آن دو شکست بود که ماشین «دروکننده» بارسلونا به راه افتاد.

گواردیولا با اصرار بر حفظ فلسفه و بینش بازی‌اش اندیشه‌های خود را بر بازیکنانش القا کرد تا در همان فصل اول حضورش شش جام خوشرنگ را به دست بیاورد؛ افتخاری سلطنتی که تکرار آن غیرقابل تصور می‌نماید. پپ پس از آن افتخارات بارسلونا را بار دیگر قهرمان لالیگا کرد اما در لیگ قهرمانان اروپا پس از شکست برابر اینتر مورینیو از گردونه آن رقابت‌ها کنار رفت. پپ در حالی خود را مهیای این «کلاسیکو» پیش‌رو می‌کند که در چهار دیدار اخیر این دو تیم که عهده‌دار مربیگری بارسلونا بوده به چهار پیروزی رسیده و از این حیث کار بزرگی انجام داده است. پپ در شیوه بازی تیمش برخلاف ژوزه که محافظه‌کار است همچنان به شیوه‌های فوق‌تهاجمی‌اش دل بسته و امیدوار است از این حیث هم بتواند برنده روز دوشنبه باشد. آنهایی که پپ را می‌شناسند می‌دانند که او هنوز هم تغییر عادت نداده و «شاید هرگز هم تغییر عادت ندهد» و بر بینش و فلسفه بازی‌اش تاکید دارد. گواردیولا از لحاظ شخصیتی هم با مورینیو تفاوت دارد. مربی آرام و بدون جنجال بلوگرانا اگرچه هفته‌ای سه بار در کنفرانس‌های خبری حاضر می‌شود اما هرگز حاضر به گفت‌وگوی رودررو نیست. او برخلاف ژوزه از تحریک دیگران می‌پرهیزد و هرگز به جو رسانه‌ای که مورینیو آن را به راه انداخته وارد نشده است. در این میان تنها باید منتظر ماند و دید در دوئلی که هر دو مربی فقط از لحاظ افتخار شبیه به هم هستند برنده چه کسی خواهد بود. آیا تفاوت این دو شخصیت در تعیین نتیجه ال‌کلاسیکو تاثیرگذار خواهد بود یا خیر؟ برای پاسخ به این سوال کافی است تا بامداد سه‌شنبه صبر کنید.

سجاد فیروزی