به بزرگی خودت ببخش...

ستایش مخصوص توست ای صاحب دستان جود و کرم و ای بالابلند اعلی، ای کسی که هر که را خواهی عزت و بزرگی عطا کنی و هر که را خواهی خوار و بی‌مقدار گردانی.
ای آفریننده و نگهبان و پناه من در …

ستایش مخصوص توست ای صاحب دستان جود و کرم و ای بالابلند اعلی، ای کسی که هر که را خواهی عزت و بزرگی عطا کنی و هر که را خواهی خوار و بی‌مقدار گردانی.

ای آفریننده و نگهبان و پناه من در هر حالی، در سختی و آسودگی به سوی تو می‌نالم و شکوه می‌کنم!

ای خدا! اگرچه گناه من بزرگ و بسیار است، ولی باز عفو و بخشش تو از گناهان من بزرگتر و وسیعتر است.

پروردگارا! اگرچه من خواهش‌های نفس خود را پیروی کردم، ولی اکنون در چراگاه ندامت به درگاه تو آمده و اظهار پشیمانی می‌کنم!

معبودا! تو حال زار مرا نظاره می‌کنی و از فقر و پریشانی‌ام آگاهی و مناجات و راز و نیاز پنهانیم را می‌شنوی! امید مرا از درگاهت قطع نکن و دلم را به نومیدی تاریک مگردان که چشم امیدم همه بر عطای بی‌انتهای توست. اگر تو نومیدم کنی و یا از درگاهت برانی، دیگر کیست که به او امیدوار باشم و چه کسی را نزد تو شفیع آورم؟!

خدایا؛ آنقدر از لطف تو شنیده‌ام که اگر هزاران سال عذابم کنی، باز هم رشته امیدم از رحمتت قطع نخواهد شد!

خدایا؛ شیرینی و لذت عفوت را در روز قیامت به من بچشان که مال و فرزندان در آن روز سودی نخواهد بود.

خدایا؛ اگر من در راه تقوا کوتاهی کردم، اینک از پی عفو و بخشش بی‌حساب تو می‌آیم، اگر از روی جهل و نادانی خطای بسیار کردم، امیدم به کرم و رحمت بسیار تو بود و بس! خدایا؛ گناهان من از کوه‌ها بیشتر و بزرگتر است، ولی عفو و بخشش تو از گناه من بسی بزرگتر و بلندتر!

پروردگارا! این یاد لطف و احسان توست که سوز دل و پریشانیم را آرامش می‌بخشد، در زمانی که به یاد خطاها و گناهان، دیده‌ام گریان است. ای خدا از خطاهایم درگذر و گناهانم را محو کن، زیرا من به گناه خود اقرار دارم و از آن ترسان و به درگاه تو نالانم. ای خدا تو از جانب خود مرا نشاط و آرامش خاطر عطا کن که من جز درهای فضل و کرمت را نمی‌کوبم، زیرا اگر تو مرا از درگاه کرمت برانی یا خوار گردانی، پس چه کنم و چه چاره اندیشم و به که پناه ببرم؟! همه به احسانت چشم دارند و به رحمت بی‌پایان تو امیدوارند و به بهشت ابدی‌ات طمع بسته‌اند!

خدایا؛ امیدوارم به لطف تو که مرا نوید سلامت و امنیت می‌دهد، ولی زشتی‌های اعمالم مرا به سرزنش و رسوایی می‌کشاند. خدایا؛ اگر مرا ببخشی، عفو تو نجات‌بخش من است وگرنه من به گناه مهلک هلاک خواهم شد. پروردگارا؛ من فقط دو چیز را می‌شناسم که به واسطه آنها تو به من لطف و رحمت می‌کنی و از گناهانم درمی‌گذری و آن یکی دامن لطف و عطای بی‌منتهای توست و دیگری دوستی محمد و آل طاهرینش (علیهم‌السلام). پس ای پروردگار جهانیان! به لطف و کرم بی‌حد و بی‌منتهایت و به دوستی و حب رسول و آل او از گناهانم درگذر و مرا در آغوش پرمهر و محبتت جای ده و بهشت را محل استقرار و آرامش قرار ده! الهی آمین.