چین‌ها

به طور کلی چین‌ها را می‌توان به عنوان پیچ و موجهای حاصله در سنگها تعریف کرد. به عبارت دیگر، چین‌ها آن دسته از تغییر شکل‌های سنگها هستند، که فقط باعث تغییر وضعیت سنگ می‌شوند، …

به طور کلی چین‌ها را می‌توان به عنوان پیچ و موجهای حاصله در سنگها تعریف کرد. به عبارت دیگر، چین‌ها آن دسته از تغییر شکل‌های سنگها هستند، که فقط باعث تغییر وضعیت سنگ می‌شوند، به صورت پیچ و موجهای حاصله در سنگها بدون اینکه در آن گسستگی به وجود آورند.

گرچه چین‌ها را در طبقات رسوبی، سنگهای آذرین لایه‌ای شکل و سنگهای لایه لایه دگرگونی بهتر می‌توان مشاهده کرد ولی در سنگهای توده‌ای شکل نیز چین خوردگی دیده می‌شود.

مشخصه‌های چین

ـ لولای چین- لولای چین خظ فرضی‌ای است که نقاطی از یک لایه را که دارای حداکثر انحنا هستند، به یکدیگر وصل می‌کند.

ـ سطح محوری چین- سطح فرضی‌ای که تمام لولاهای چین را در برداشته باشد، به نام سطح محوری چین خوانده می‌شود. سطح محوری چین ممکن است افقی، مایل و یا قائم باشد.

محورچین Fold axis - محورچین را می‌توان به عنوان فصل مشترک سطح محوری چین با یک لایه دلخواه از آن تعریف کرد.

دامنه‌های چین- طرفین چین،به نام دامنه‌های آن خوانده می‌شود.

ـ اثر محوری چین Axial Trace- فصل مشترک سطح محوری چین را بایک سطح افقی یا قائم به نام اثر محوری آن نامیده می‌شود. معمولاً سطح افقی را، سطح زمین را در نظر می‌گیرند.

ـ خط‌الرأس یا ستیغ- خط‌الرأس چین، خط فرضی‌ای است که بالاترین نقاط یک چین را به هم وصل می‌کند.

ـ خط‌القعر- خط‌القعر هرچین، خط فرضی‌ای است که پائین‌ترین نقاط آن را به یکدیگر

وصل می‌کند.

ـ قله - بالاترین نقطه یک چین، به نام قله آن نامیده می‌شود.

ـ زاویه میل چین- وضعیت هرچین را می‌توان با لولای آن مشخص کرد. زاویه شیب لولای چین به نام میل آن خوانده می‌شود.