دیدن حرکت بدون داشتن درک از رنگ ها

▪ ا نحراف در چشمان نوزاد را جدی بگیریم
سیستم بینایی در بدو تولد تکامل نیافته است و دید کامل نوزاد طی یک سال رخ می دهد.
ـ سه ماه نخست: نوزادان معمولا قبل از هر چیز حرکت را می بینند. …

ا نحراف در چشمان نوزاد را جدی بگیریم

سیستم بینایی در بدو تولد تکامل نیافته است و دید کامل نوزاد طی یک سال رخ می دهد.

ـ سه ماه نخست: نوزادان معمولا قبل از هر چیز حرکت را می بینند. آنها می توانند در یک هفتگی تغییرات صورت مادر مانند خنده، اخم و … را ببینند. در این زمان درک رنگ هنوز کاملا تکامل نیافته است. هماهنگی عضلات چشم درنوزادان تازه متولد شده و شیرخواران بسیار ناقص است. چشم نوزادان اغلب به بیرون یا داخل منحرف شده و حرکت چشم ها با هم هماهنگ نیستند و این وضعیت همان انحراف چشم یا استرابیسم است و چنانچه تا ۳ و یا ۴ ماهگی خود به خود برطرف نشود بهتر است نوزادتان را نزد چشم پزشک ببرید.

تشخیص به هنگام انحراف چشم بسیار مهم است زیرا تنبلی چشم یا آمبلیوپی نتیجه انحراف چشم درمان نشده است. اگر یک چشم کودک نتواند بر اثر استرابیسم خوب ببیند، هماهنگی چشم ها بر هم می خورد و در صورت عدم درمان فرد دچار تنبلی چشم و در پی آن کاهش شدید دید می شود.

نوزاد دو ماهه باید کاملا به نور روشن ( مثلا لامپ) و یا آویزهایی که معمولا بالای سر وی آویزان می کنند توجه کند. اگر در سه ماهگی جسمی را مقابل چشم نوزاد بگیرید و آن را آهسته از یک سمت به سمت دیگر ببرید و او قادر به تعقیب کردن آن جسم نباشد بهتر است مورد معاینه قرار بگیرد.

در ۴ تا ۶ ماهگی کودک باید دستش را به طرف اسباب بازی که جلوی او می گیرید دراز کند و یا دستش را به آن بزند و این عمل نباید اتفاقی باشد. از ۶ تا ۸ ماهگی نوزاد شروع به غلت زدن و احتمالا چهار دست و پا راه رفتن می کند. در این مرحله می توانید یک اسباب بازی را طوری جلوی کودک قرار دهید تا وادار شود برای رسیدن به آن غلت بزند و یا کمی از جای خود جلوتر بیاید. این کار به تقویت بینایی نوزاد کمک می کند. بین ۸ تا ۱۲ ماهگی کودکتان ممکن است راه برود. به جای راه افتادن زودتر، کودک را به چهار دست و پا راه رفتن تشویق کنید. زیرا سبب ایجاد هماهنگی میان حرکات دست و چشم می شود. در این سنین به ویژه وقتی کودک روی مبل یا تخت و یا نزدیک پله است باید بسیار مواظب وی بود چرا که کودک در این مرحله هنوز فاقد درک عمق کافی است و در نتیجه پستی و بلندی ها را به خوبی درک نمی کند و به عبارت دیگر کودکتان در این سن متوجه نیست که لبه تخت در جایی تمام می شود و زمین پایین تر از آن قرار گرفته است، بنابراین احتمال سقوط کودک شما از تخت و پله همواره وجود دارد.