آتش‌نشان FIRE EXTING UISHER

وسیله‌ای است که برای خاموش کردن آتش با قطع تماس اکسیژن، به‌کار می‌رود. دو نوع وسیله آتش‌نشانئی متداول است:
نوع اسید ـ کربنات، شامل کربنات سدیم و اسید سولفوریک است. با فشار دادن …

وسیله‌ای است که برای خاموش کردن آتش با قطع تماس اکسیژن، به‌کار می‌رود. دو نوع وسیله آتش‌نشانئی متداول است:

نوع اسید ـ کربنات، شامل کربنات سدیم و اسید سولفوریک است. با فشار دادن تکمه‌ای لولهٔ محتوی اسیدی می‌شکند و اسید کربنات اثر می‌کند. گاز کربنیک حاصل، که سنگین‌تر از هوا است، وسیله تماس مادهٔ سوختی را با اکسیژن قطع می‌کند. نوع دیگر شامل تتراکروکربن است که نباید آن‌را در مجاورت فلز گداخته به‌کار برد.

آتش‌نشانی: از روزگاری که آدمیان خانه‌های خود را تنگاتنگ و کنار هم ساختند آتش‌سوزی خطری جدی برای آنان محسوب می‌شد از این‌رو برای جلوگیری از سرایت بیشتر آتش‌سوزی یا مهار و خاموش کردن آتش‌، قرن‌ها پیش از میلاد تشکیلات آتش‌نشانی تأسیس گشت. از آغاز تاریخ همواره دستگاه‌های آتش‌نشانی در شهرهای بزرگ دنیا آماده فعالیت بود. رومیان باستانی، سازمان‌های آتش‌نشانی منظمی داشتند که بردگان مأمور این سازمان در شهر رم بودند.

رومیان برای خاموش کردن آتش ظاهراً نخستین کسانی بودند که مرتباً با دستگاهی آب روی آتش می‌ریختند و سازمان آتش‌نشانی مجهز به تیر، پتو، سطل، نردبان و تیر بود. در قرون وسطی پاره‌ای از شهرها سازمان آتش‌نشانی داشتند.

آتش‌نشانی‌ به شکل امروزی برای اولین در انگلستان آغاز گشت. زیرا برای اولین بار بیمه آتش‌سوزی رواج یافت و شرکت‌های بیمه‌ برای جلوگیری از خسارات دستگاه‌ها و تجهیزات آتش‌نشانی نسبتاً مجهزی فراهم کردند و مأموران دولتی در آن هنگام در کار آتش‌نشانی دخالت نداشتند.

اولین سازمان آتش‌نشانی در ۱۷۲۲ تأسیس گردید. در ۱۸۳۲ نحستین قانون اجرای آتش‌نشانی عمومی به تصویب رسید و از آن پس همه ساختمان‌ها زیر پوشش بیمه قرار گرفت.

در ایالات متحده، سازمان‌های آتش‌نشانی مجهزی با بیش از یک میلیون نفر عضو در حال فعالیت است.

آتش‌نشانی و ایمنی: احتراق زمانی صورت می‌گیرد که گازهای متصاعد از یک ماده، مشتعل می‌شوند. این گاز از یک ماده مشتعل می‌شوند. این گاز متصاعد است که می‌سوزد نه خود ماده. درجه حرارتی که باعث آزاد شدن مقدار کافی گاز از یک ماده برای ادامه یافتن عمل می‌شود. به نام نقطه اشتعال معروف است.

آتش نتیجه ترکیب سه عامل است:

۱) ماده‌ای که قابلیت سوختن داشته باشد

۲) یک مبنع اشتعال

۳) وجود اکسیژن که معمولاً از هوا تأمین می‌شود. این سه عامل سه ضلع مثلث شده و در نتیجه آتش خاموش می‌گردد. عدم حضور در هر یک از این سه عامل، تضمینی بر شروع نشدن آتش خواهد بود.