آلبرایت علیه آلبرایت

آلبرایت این خشم خود را به گونه ای غیر مستقیم و در گفتگو با تلویزیون چک بیان کرد وزیر امور خارجه دولت کلینتون گفته است که نمی توان آخرین گزینه جنگ را در کل منتفی دانست اما باید با تهران مذاکره نمود این اظهار نظر آلبرایت نشان می دهد که ذهن سیاسی وی هنوز در برخورد با مسائل بین المللی سازماندهی نشده است

مدتها بود که آلبرایت در محافل رسانه ای و مطبوعاتی آمریکا حضور نمی یافت.البته این عدم حضور آلبرایت با توجه به بافت ناهمگون حزب دموکرات قابل درک بود.در شرایطی که دموکراتهای آمریکا بر کنگره سیطره یافته اند،عدم حضور موثر افرادی مانند برژینسکی ،هوارد دین،بیل کلینتون ، جیمی کارتر و مادلینآلبرایت در محافل رسانه ای و تلویزیونی جای بسی سوال دارد.حضور این افراد در این محافل محدود است و همین مسئله می تواند در انتخابات سال ۲۰۰۸ برای دموکراتها مشکل ساز باشد.

مادلین آلبرایت وزیر امور خارجه اسبق ایالات متحده آمریکا در زمان ریاست جمهوری بیل کلینتون است.هر چند آلبرایت کارنامه خوبی از خود به جای نگذاشته است اما نوع عملکرد وی از افرادی مانند کالین پاول و کاندولیزا رایس به مراتب بهتر بوده است.آلبرایت به نسبت نومحافظه کاران آمریکا سعی دارد در نگاه خود نسبت به مسائل بین المللی و مخصوصا مسئله ایران ،نگاهی واقع بینانه را اتخاذ کند اما این تلاش وی اکثرا ناموفق بوده است!آلبرایت به شدت تحت تاثیر لابی صهیونیسم قرار دارد.در جریان سفر پربار اخیر دکتر محمود احمدی نژاد رئیس جمهور کشورمان به نیویورک،شاهد خشم آلبرایت از سخنرانی موفق وی در دانشگاه کلمبیا بودیم.

آلبرایت این خشم خود را به گونه ای غیر مستقیم و در گفتگو با تلویزیون چک بیان کرد.وزیر امور خارجه دولت کلینتون گفته است که نمی توان آخرین گزینه(جنگ) را در کل منتفی دانست اما باید با تهران مذاکره نمود!این اظهار نظر آلبرایت نشان می دهد که ذهن سیاسی وی هنوز در برخورد با مسائل بین المللی سازماندهی نشده است.وی از سویی نسبت به قدرت ایران در خاورمیانه مهر تائید می نوازد و از سوی دیگر سعی دارد با سخن گفتن در مورد جنگ با ایران رضایت لابی صهیونیسم در واشنگتن را نسبت به خود جلب نماید.

آلبرایت بارها سیاستهای خاورمیانه ای بوش را مورد انتقاد قرار داده است،اما راهکاری جهت خروج واشنگتن از بحران عراق و افغانستان ارائه نکرده است.بی سبب نیست که ملت آمریکا دموکراتها را افرادی بی برنامه می دانند.آلبرایت سعی کرده بود طی سالهای پس از اشغال عراق خود را به عنوان شخصیتی ضدجنگ معرفی نماید.اما اظهارات اخیر وی در مورد ایران باعث ابتر ماندن این تلاش زیرکانه وی شده است.

با این حال آلبرایت همچنان به انتقادات خود نسبت به بوش پسر ادامه می دهد تا بتواند در دولت بعدی آمریکا که احتمالا دموکرات خواهد بود جایگاهی کسب کند.

آلبرایت اخیرا اوضاع عراق را “بدتر از ویتنام” خوانده است و این اوضاع را “بدترین میراث” جرج بوش، رئیس جمهور آمریکا که دوران ریاست جمهوری‌اش رو به پایان است دانست. آلبرایت که در سال ۱۹۳۷ در پراگ متولد شده است از ایده‌ استقرار سیستم دفاع موشکی در اروپای مرکزی با وجود مخالفت‌های روسیه با این سیستم دفاع کرده است.

وی با انتقاد از مذاکرات دوجانبه‌ پراگ و واشنگتن گفته است که جمهوری چک در مذاکرات درباره‌ امکان استقرار رادار آمریکایی در بوهمیا باید به یاد داشته باشد که کشورش عضو ناتو است!این در حالی است که دموکرات های آمریکا با جمهوریخواهان بر سر استقرار سیستم دفاع ضدموشکی آمریکا در چک و لهستان اتفاق نظر ندارند.استقرار این موشکها می تواند تهدیدات بالقوه علیه واشنگتن را بالفعل نماید.

در نهایت مادلین آلبرایت در قالب سخنان اخیر خود گوشه ای از چهره واقعی اش را به تصویر کشیده است.واقعا باید کدام آلبرایت را پذیرفت؟آلبرایتی که عراق را به ویتنام تشبیه می کند یا آلبرایتی که از استقرار سیستم دفاع ضدموشکی در اروپا دفاع کرده و جنگ با ایران را منتفی نمی داند؟پاسخ این سوال را خود آلبرایت هم نمی داند!!

حامد رشیدی