رسوایی «هفت سنگ» و «ماه عسل» تکراری

هرساله صداوسیما تمام توانش را برای ماه رمضان به کار می بندد و آثاری را که ممکن است نظایر آنها با پخش یک بار در هفته بتوانند تلویزیون را در ماه های دیگر از بی مخاطبی نجات دهد, یکجا جمع می کند و در این ماه روی آنتن می فرستد

هرساله صداوسیما تمام توانش را برای ماه رمضان به کار می‌بندد و آثاری را که ممکن است نظایر آنها با پخش یک بار در هفته بتوانند تلویزیون را در ماه‌های دیگر از بی‌مخاطبی نجات دهد، یکجا جمع می‌کند و در این ماه روی آنتن می‌فرستد. شاید همین موضوع باعث شده سیما در این مناسبت بسیار بیشتر از همیشه زیر ذره‌بین رسانه‌ها، مطبوعات و حتی مسوولان باشد. امسال هم تلویزیون از این قاعده مستثنی نیست و دو ژانر برنامه‌های گفت‌وگو محور ویژه افطار و سریال‌های مناسبتی همواره بیشتر از همه بحث‌برانگیز هستند.

باز هم یک قصه زنانه از سلطان سریال‌سازی تلویزیون

شبکه یک سریال رمضانی‌اش را به سیروس مقدم سپرده و اینچنین خود را بیمه کرده است. مقدم به عنوان کارگردانی که به شناختن رگ خواب مخاطبان ایرانی شهرت دارد، همواره موفق می‌شود رضایت بخش عمده‌یی از بینندگان را جلب کند. او امسال «مدینه» را به عنوان سومین سریال رمضانی خود روی آنتن دارد که ترکیب متفاوت بازیگران، استفاده از یک چهره کلیشه‌نشده و برای مخاطبان تلویزیون تازه مثل پریوش نظریه و باز هم دست گذاشتن روی قصه‌یی زنانه که اتفاقا سعید نعمت‌الله هم آن را نوشته می‌تواند از عوامل موفقیت این سریال باشد. چنانچه پیش از این سریال‌های زنانه ساخت مقدم مثل «ریحانه»، «نرگس» و «تا ثریا» پرمخاطب شده‌اند. «مدینه» هم تاکنون روالی مشابه دیگر آثار این کارگردان داشته‌اند و شاید پیچ و تاب‌های قصه به بهانه حماقت غیرقابل قبول برخی شخصیت‌ها و نزول و... اندکی خسته‌کننده باشد اما همواره مخاطب خود را دارد.

برگ برنده شبکه یک با داریوش کاردان

اصولا با وجود برنامه‌یی مثل «ماه عسل» در شبکه سه، شبکه‌های دیگر سیما همواره چندان تلاشی برای برنامه افطارشان نداشته‌اند و صرفا آنتن پرمی‌کنند اما امسال شبکه اول روال متفاوتی در پیش گرفته و با استفاده از داریوش کاردان که پس از پنج سال به عرصه اجرای تلویزیونی برگشته و از چاپلوسی‌ها و محافظه‌کاری‌های معمول مجریان هم دور است، یک برگ برنده رو کرده است. به نحوی که می‌توان گفت اگر این برنامه به جای ۱۹:۵۰، ساعت ۱۹ روی آنتن می‌رفت مردم برای تماشای ویژه برنامه افطار گزینه دیگری غیر از «ماه عسل» هم داشتند.

سریالی که از دور رقابت حذف شد

شبکه دو همواره جز برنامه‌های خاصی چون «کلاه قرمزی» کمتر در معرض توجه قرار می‌گیرد و این موضوع نه صرفا از سوی مخاطبان که از سوی تصمیم‌گیران تلویزیون هم دیده می‌شود. قرار دادن سریال رمضانی این شبکه در ساعات پیش از افطار، عملا «فاخته» به کارگردانی محمود معظمی را از دور رقابت‌ها خارج کرده است. این شبکه ویژه برنامه خاصی هم برای افطار ندارد اما ساعت ۲۱:۳۰ «شب‌های روشن» را روانه آنتن می‌کند که با خلاقیت‌های پیام ابراهیم‌پور به عنوان تهیه‌کننده و اجرای رسالت بوذری تماشای آن خالی از لطف نیست.

هفت تا سنگ و این همه حاشیه

درباره سریال رمضانی شبکه سه هم که موضوع آن شوخی شوخی بین‌المللی شده و مجله «تایم» هم به آن پرداخته است. ماجرای تقلید سکانس به سکانس هفت سنگ» ساخته علیرضا بذرافشان از سریال امریکایی «مدرن فمیلی» را دیگر همه می‌دانند. ماجرای تازه‌یی هم نیست و صرفا انتخاب نادرست یک سریال خانوادگی بی‌ربط به ماه رمضان به عنوان سریال رمضانی شبکه ۳، آن را تا این حد توی چشم آورده است چرا که پیش از این هم سریال‌هایی چون «سایه روشن»، «نخستین انتخاب»، «شب می‌گذرد» و حتی فیلم‌های سینمایی مطرحی چون «مارمولک» چنین تقلیداتی داشته‌اند و اینقدر هم سروصدا نکرده است. در این خصوص بیشتر باید شبهه را به صداوسیمایی‌ها وارد دانست که تا این حد از تولیدات تلویزیونی روز دنیا بی‌خبر هستند وگرنه مخاطبانی که اهل تماشای چنین سریالی نیستند ممکن است حسابی از فضای شیرین «هفت سنگ» لذت ببرند و این اثر نمایشی حسابی پربیننده باشد.

پربیننده و پرحاشیه اما تکراری

درباره احسان علیخانی هم که همیشه حرف و حدیث فراوان است. البته نمی‌شود این نکته را از قلم انداخت که پربیننده بودن آثار او است که همواره باعث می‌شود نقدهای منفی و مثبت زیادی به آثارش روانه شود. او امسال هم ماه عسل» را روی آنتن دارد. مثل همیشه و بدون نوآوری یا حرکت خاص و جدید و با سوژه‌های اجتماعی تاثیرگذار و تلخ. خودش دلیل این امر را برند بودن این برنامه می‌داند که سازندگانش را از هر ریسکی دور می‌کند. این برنامه هم مخاطبان خود را دارد اما امسال انگار نقدهای منفی آن بر نقدهای مثبتش می‌چربد.