۱۱ اکتبر ۲۰۰۵ ـ سازش دو حزب بزرگتر برای تشکیل دولت ائتلافی آلمان در اکتبر ۲۰۰۵

پس از سه هفته مذاکره و بحث، نهم اکتبر ۲۰۰۵ سران دو حزب بزرگ آلمان (سوسیال دمکرات و دمکرات مسیحی) که مسئولیت دولتهای پس از جنگ جهانی دوم را در آلمان فدرال به طور متناوب برعهده داشتند …

پس از سه هفته مذاکره و بحث، نهم اکتبر ۲۰۰۵ سران دو حزب بزرگ آلمان (سوسیال دمکرات و دمکرات مسیحی) که مسئولیت دولتهای پس از جنگ جهانی دوم را در آلمان فدرال به طور متناوب برعهده داشتند موافقت کردند که با هم یک دولت ائتلافی تشکیل دهند. در گذشته، ائتلاف ها در آلمان میان یک حزب بزرگ و یکی دو حزب کوچک به وجود می آمد. سازش تازه باید به تصویب کنوانسیون های دو حزب و نمایندگان آنها در پارلمان فدرال می رسید تا رسمیت می یافت. کنوانسیونهای دو حزب و نیز پارلمان آلمان که دارای۶۱۴ کرسی است ۱۸بعدا بر ائتلاف صحه گذاردند.

در انتخابات ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۵ آلمان، حزب محافظه کار دمکرات مسیحی ۲۲۶ کرسی و حزب سوسیال دمکرات ۲۲۲ کرسی به دست آورده بودند. طبق این سازش، قرار شده بود در کابینه آینده هشت وزیر از حزب سوسیال دمکرات (چپ) و شش وزیر از حزب دمکرات مسیحی (محافظه کار) شرکت داشته باشند. توافق شده بود که وزیران امورخارجه، دارایی، امور کارگران، محیط زیست، دادگستری، «بهداشت و درمان»، «تعاون و توسعه» و «حمل ونقل» از حزب سوسیال دمکرات و وزیران دفاع، اقتصاد، کشور (امور داخله)، ‏فرهنگ، آموزش و پرورش و امور خانواده از حزب دمکرات مسیحی باشند. به این ترتیب دیپلماسی و امور درمان و کارگری برعهده حزب سوسیال دمکرات(حزب حاکم قبلی) قرار گرفت که به این مسائل علاقه مند است. شرودر با دریافت این سمت ها برای حزب خود، حاضر شده بود که از مقام صدارت عظمایی بگذرد و بانو آنگلا مرکل از حزب دمکرات مسیحی این سمت را به دست آورد. به این ترتیب گرهارد شرودر که هفت سال صدر اعظم و قبلا هم وزیر امورخارجه بود حذف شد.