چگونه آرسنال بدون آنری متبلور شد

آرسنال, باشگاهی که به ثبات تشکیلاتی معروف بوده, ماه های ناآرامی را از این بابت گذرانده و تحرکات و اقدام های جدید یک ائتلاف تازه به سرکردگی سرمایه گذاری به نام آلیشر عثمانوف روسی در هفته های اخیر می کوشیده است تا این باشگاه معتبر و قدیمی شهر لندن را بخرد

آرسنال، باشگاهی که به ثبات تشکیلاتی معروف بوده، ماه های ناآرامی را از این بابت گذرانده و تحرکات و اقدام های جدید یک ائتلاف تازه به سرکردگی سرمایه گذاری به نام آلیشر عثمانوف روسی در هفته های اخیر می کوشیده است تا این باشگاه معتبر و قدیمی شهر لندن را بخرد و پیش از آن نیز «دیوید دین» نایب رئیس پرنفوذ توپچی ها از سمت خود استعفا داده و رفته بود و پیتر هیل وود رئیس باشگاه نیز از هرسو تحت فشار قرار داشته تا تکلیف تملک باشگاه را روشن کند اما به رغم تمامی نامر ادی ها و نوسان ها تیم فوتبال آرسنال در میدان مسابقات عالی کار کرده، به طوری که در ۱۲ بازی نخست خود در این فصل در کلیه جام ها بی شکست مانده و به صدر جدول لیگ برتر انگلیس نیز ارتقا یافته است. این موفقیت و بازی های روان و زیبا و پرگل آرسنال زمانی با ارزش تر و عجیب تر می شود که در نظر بگیریم این تیم تابستان امسال تک ستاره بزرگش تیه ری آنری فرانسوی را نیز برابر با تمامی انتظارها و اخبار سه سال اخیر به بارسلونای اسپانیا فروخت و در شروع فصل به نظر می رسید که برای کسب موفقیت در میدان های بزرگ فاقد استحکام و تجربه لازم باشد، بخصوص که براثر روند دلخواه آرسن وانژه و انتخاب های این مربی معمولاً آرام فرانسوی طی دو سه سال اخیر بشدت جوان و سرشاراز بازیگران کم سن و سال شده و عنصر تجربه در این تیم به کمترین حد رسیده است.

● تمدید همکاری

با این حال آرسنال حتی در نخستین بازی اش در فصل جدید جام قهرمانان اروپا نیز به برتری عالی ۰ـ۳ بر سه ویای اسپانیا نایل شده و در دومین دیدار نیز «اسلاویا» پراگ چک را برده است و تمامی این تحولات در حالی حاصل آمده که زمزمه های جدایی وانژه هم از آرسنال در ماه های گذشته شنیده می شد و آن اخبار فقط زمانی فروکش کرد که اعلام شد مربی سابق موناکو موافقت اش را با تمدید قرارداد همکاری با قرمزپوش های پایتخت انگلیس تا سال ۲۰۱۱ اعلام کرده است. اگر وانژه هم لندن را ترک می گفت، لطمه ای اساسی تر به آرسنال وارد می شد، زیرا این باشگاه در ۱۱ سال زمامداری وی از هر جهت با افکار و ایده ها و گرایش های او خو گرفته و معلوم نبود که در غیاب وی چه کسی می تواند جوانان درخشان اما نه چندان صبور آرسنال را از معابر سخت پیش رو عبور دهد.

پیروزی های اخیر آرسنال و منجمله برد قاطع در برابر «سه ویا» سندی بر صحت سیاست های وانژه و کاربرد مثبت آنها در درازمدت بوده است. همان طور که پیشتر گفتیم رویکرد وانژه به تعداد زیادی جوان موجب ظهور بازیگران مستعدی مثل دیابی، ابوئه، توره، سندروس، کلیشی، دنیلسون، الیادیره، فابرگاس، فلامینی، فان پرسی، ادبایور و بندتنر در سال های اخیر شده و از همین طریق روسیچکی و هلب نیز به وسیله آرسنال خریداری شده اند که از مستعدترین بازیگران «حدود ۲۵ سال سن» در فوتبال اروپا هستند. حتی خود وانژه هم معترف است که اصلاً انتظار نداشته است این جوانان بدون داشتن مقدمات و وقت لازم این گونه سریع در محیط جا بیفتند و شروع به درخشش در بالاترین سطح فوتبال انگلیس و حتی اروپا کنند و کم نیاورند. وانژه به واقع از ابتدای پائیز ۱۹۹۶ که در هایبری (ورزشگاه اختصاصی پیشین آرسنال) سکاندار و اداره کننده تمام مسائل شد، ساختار و بافت و نحوه عمل را در این تیم عوض کرد و بنای تازه ای را ریخت و آرسنالی که اینک می شناسیم و روی آن حساب می کنیم و به کلی متفاوت با آرسنال «قدرتی اما خشک» دوران کار جورج گراهام است با همت و دید متفاوت مربی سابق موناکو و گرامپوس ایت ساخته شده است.

● حتی در روزهای منفی

با این حال وقتی دیوید دین که ارتباط کاری نزدیکی با وانژه داشت، در پی اختلاف سلیقه با سایر مدیران آرسنال پست نایب رئیسی باشگاه را رها کرد، این احتمال به وجود آمد که دوست نزدیک وی وانژه نیز همان راه را طی کند و او هم از لندن رفتنی باشد. هنوز هم در ناراحتی وانژه از جداشدن دیوید دین از آرسنال تردیدی وجود ندارد اما او می گوید حتی در آن روزهای منفی تصمیم به ماندن در لندن داشته و هرگز به ترک آن جا نیندیشیده است.

خود او می گوید: «این که تصور شود من از آرسنال می روم، یک برداشت کاملاً دور از ذهن است و خود من هرگز چنین چیزی را نخواسته ام. برعکس همیشه احساس کرده ام که دوره جدید، می تواند یک عصر طلایی برای ما باشد. این یک تیم تازه و مدرن و صاحب توانایی های فراوان و متنوع است و حتی زمانی که به این جوان ها میدان می دادم و باعث رشدشان می شدم، اصلاً فکر نمی کردم که تا این حد مستعد باشند. تشکیل سریع تیمی یک دست و موفق براساس مهارت های آنان تصوری دور از ذهن بود اما چیزی است که به وقوع پیوسته است. این تیم می تواند به بالاترین مدارج برسد و اگر می بینید که در لندن ماندنی شده ام با باور چنین مسأله ای است.»

● چشمگیر و نادر

در این که آرسنال بتواند با جوانان با استعدادش قله های زیادی را فتح کند، از ابتدا هم شکی وجود نداشت. اما کمتر کسی فکر می کرد آنها این قدر زود و بدون حداقل ۴ ، ۵ سال بازی در کنار یکدیگر به پرواز درآیند. بازی گروهی آنان عالی و در عین حال مهارت های فردی شان نیز درسطحی چشمگیر و نادر (لااقل برای لیگ برتر انگلیس) بوده است.

شاید عده ای متعجب باشند که اوجگیری مجدد آرسنال درست در فصلی روی داده که تیه ری آنری معروف و هموطن تکنیکی وانژه لندن را ترک گفته و پیراهن بارسلونا را به تن کرده اما حقیقت آن است که جدایی او موجب تبلور بیشتر جوان ترها در آرسنال شده که دیگر ستاره ای درشت را کنار خود نمی بینند که به تنهایی حلال مشکلات باشد و به واقع حالا که آنری نیست خود آنها باید به حرکت در آیند و نیازها را تأمین و مشکلات را حل کنند.

وانژه می گوید: «با رفتن آنری ما طبعاً بازیکن بزرگ و کم نظیری را از دست داده ایم و شکی نیست که غیبت او محسوس بوده است. اما در نقطه مقابل جدایی او باعث تبلور و تجلی اجباری سایرین شده و برای آنها چاره ای جز بهتر بازی کردن و کوشش برای پر کردن جای او نمانده و آنها از عهده این کار عالی بر آمده اند. این بچه ها نه تنها نترسیده اند بلکه ابتکار عمل را به بهترین شکل به دست گرفته اند. در گذشته در تیم ما همه راه ها به یک نفر (آنری) ختم می شد، و این باعث تنبلی و عدم تکامل بازی سایرین می شد، اما امروز دیگر چنین نیست و همه به حرکت درآمده اند.»

● ضرر های ماجرا

با این حال برخی می گویند آرسنال به طرز فزاینده ای به سمت وابسته شدن به سسک فابرگاس به پیش می تازد و اگر در گذشته بشدت متکی بر آنری بود، حالا به همان شکل (والبته ابعادی کمتر) به این هافبک خلاق اسپانیایی امید بسته است. وانژه هوشیارتر از آن است که ضررهای این مسأله را نشناسد و از آن جلوگیری نکند. «به فابرگاس گفته ام که بیش از فکر کردن به وابستگی دیگران به خودش، به تکامل بازی اش و پیشرفت فنی خود فکر کند و گمان نکند که کارش کامل است. او باید به تلاش و تمرین های گسترده ادامه دهد تا سرانجام چیزی شود که هواداران وی فکر می کنند او همین حالا هم هست. کار او به همین خاطر از همه سخت تر است.»

ولی سخت تر از همه کار خود وانژه است زیرا از این پس ستاره هایی را باید در لندن حفظ کند که پس از افزایش درخشش شان، در پایان فصل بیش از هر زمانی خواستار و خریدار خواهند داشت. فابرگاس به عنوان سرآمد آنها کمترین فاصله را تا انتقال به رئال مادرید در تابستان امسال داشت و تابستان آینده می تواند ادامه ای بر همان روند و با شتابی بیشتر باشد.

وصال روحانی‎

منبع: Uefa