چاپ سه بعدی فسیل دایناسورها

از سال ها پیش که انسان ها متوجه شده اند در گذشته موجوداتی به نام دایناسور روی زمین زندگی می کردند, سعی کرده اند به اطلاعات بیشتری درباره آنها دست پیدا کنند حتی رویای انسان ها در این زمینه به شکل گیری فیلم ها و کتاب های مختلفی نیز منتهی شده که البته فقط به شکل یک ایده مانده است

از سال‌ها پیش که انسان‌ها متوجه شده‌اند در گذشته موجوداتی به نام دایناسور روی زمین زندگی می‌کردند، سعی کرده‌اند به اطلاعات بیشتری درباره آنها دست پیدا کنند. حتی رویای انسان‌ها در این زمینه به شکل گیری فیلم‌ها و کتاب‌های مختلفی نیز منتهی شده که البته فقط به شکل یک ایده مانده است.

وجود اطلاعات بسیار کم در رابطه با دایناسور ها و زندگی آنها در میلیون ها سال پیش روی زمین باعث شده دسترسی دانشمندان به این موجودات بسیار سخت شود. با وجود این، پیشرفت علم ثابت کرده که اگر حتی نشانه ای کوچک از موجودی در گذشته وجود داشته باشد، می توان درباره با آن تحقیق و به نتایجی دست پیدا کرد. درباره دایناسور ها این فسیل ها هستند که به عنوان نشانه های کوچک (البته نه از لحاظ اندازه) شناخته شده و در طول سال ها این فرصت را در اختیار دانشمندان قرار داده اند که به تحقیقات خود ادامه دهند. با این حال همواره یک موضوع به عنوان سدی در مقابل تحقیقات شناخته می شود.

این سد چیزی جز دسترسی به فسیل ها نیست. هر چند تاکنون تعداد زیادی فسیل مختلف از دایناسور توسط محققان در سراسر زمین پیدا شده است، اما در ادامه شرایط آنها باعث شده تا نتوان بررسی کاملی صورت گیرد. در همین خصوص تعدادی از محققان در برلین بتازگی موفق شده اند طی روشی جدید از فسیل های مختلف کپی برداری کنند. در این روش که به وسیله سی تی اسکن و پرینت سه بعدی انجام می شود، می توان براحتی نمونه ای مصنوعی با همان خواص اصلی فسیل ها ایجاد کرد و از آنها در زمینه های مختلف استفاده کرد.

سما لس اور که وظیفه هدایت تیم تحقیقاتی اشاره شده در برلین را به عهده دارد، توضیح داده بسیاری از فسیل های پیدا شده، در دیواره ها یا پوشش های مختلف گرفتار شده اند. وجود چنین شرایطی باعث می شود برای جداسازی آنها با شرایط سختی روبه رو شده یا در نهایت صدمات جبران ناپذیری به فسیل ها وارد شود. همین موضوع در کنار وجود تعداد محدودی فسیل از هر نوع دایناسور عملا سرعت تحقیقات را کاهش داده یا به طور کل متوقف کرده است. به همین منظور سما لس اور و تیم تحقیقاتی او روشی جدید را به کار گرفته اند که طی آن می توان نمونه های کاملا مشابه از فسیل مورد نظر را ساخته و تحقیقات را روی آن انجام داد.

طی این روش ابتدا فسیلی گرفتار شده، در یک دستگاه سی تی اسکن با ۳۲۰ قطعه ردیاب مختلف قرار داده می شود. وجود اختلاف جنس فسیل با لایه پوششی این فرصت را در اختیار سی تی اسکن قرار می دهد که تمام بخش های آن را بررسی کند و تصویری کامل به همراه مشخصات ساختاری آن به دست آید.

در ادامه نیز با استفاده از پرینتر های قدرتمند که از لیزر برای شکل دهی استفاده می کنند، ساختاری سه بعدی از آن به دست می آید. تکنیک جدید این فرصت را در اختیار دانشمندان قرار می دهد که نمونه ای کاملا یکپارچه از فسیل را به دست آورده و از آن برای تحقیقات استفاده کنند. در ادامه می توان از نمونه های ساخته شده توسط پرینتر های سه بعدی برای آموزش در مدارس یا نمایش در موزه ها استفاده کرد، در حالی که فسیل اولیه بدون هیچ آسیبی باقی می ماند.

محمد طالبیان