کاچی بهتر از هیچی

این بار ریزش سقف مدرسه ای در بافت تاریخی آن هم به خاطر بارش چند قطره باران و بدتر از آن به خاطر به تفاهم نرسیدن دو سازمان بر سر ساماندهی در آخر انتخاب کن جان کودکان معصوم یا جان میراث فرهنگی

این بار ریزش سقف مدرسه ای در بافت تاریخی! آن هم به خاطر بارش چند قطره باران. و بدتر از آن به خاطر به تفاهم نرسیدن دو سازمان بر سر ساماندهی.در آخر انتخاب کن جان کودکان معصوم یا جان میراث فرهنگی؟

واقعا نمی‌دانم درس خواندن در یک بنای تاریخی به چه قیمتی باید تمام شود ولی این را به خوبی می‌دانم اگر به قیمت جان آدمی‌باشد هیچ نمی‌ارزد.‌

در خبرها خواندیم با وجود اصرارهای والدین دانش آموزان یک دبستان در یزد به منظور مرمت و قول‌های مساعد مدیر این دبستان در خصوص ساماندهی و ارسال ۹ نامه اعتراض آمیز به منظور رسیدگی به وضعیت بحرانی دبستان به آموزش و پرورش استان، سقف دو کلا‌س درس در دبستان پسرانه قدس واقع در بافت تاریخی شهر یزد فرو ریخت.

در نگاه اول خواهی یافت به تفاهم نرسیدن دو سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و آموزش و پرورش بر سر ساماندهی ناگوارتر از خبر ریزش سقف این مدرسه است، کما آن که اصرار و پافشاری بر روی خواسته‌ها موجب بروز اتفاقاتی ناگوارتر خواهد شد چرا که گفته‌ها حاکی از آن است از آن جایی که این مدرسه مجوز گازکشی نداشته و اعتبار نصب شوفاژ را نیز ندارند هنوز نفت منبع سوخت گرمایشی این مدرسه است که البته فرماندار یزد در مقابل این بحث اعلا‌م داشته که بودجه لا‌زم برای تامین امکانات مدرسه را فراهم خواهد کرد.‌

نمی‌دانم واقعا نجات جان میراث فرهنگی با ارزش تر است یا جان دانش آموزان بی گناه؟!‌

آن طور که پیداست در این میان بیشتر نگرانی‌ها از سوی کسانی است که به نوعی خود را مدیون میراث فرهنگی کشور می‌دانند نه آنانی که باید پاسدار جان دانش آموزانی باشند که این روزها برای گرفتن حق خود دست و پا می‌زنند. ‌نکته دیگرقابل بحث در این باره این است که هیچ یک از دو سازمان خود را متولی مرمت نمی‌داند، به طوری که سیفی، رئیس سازمان میراث فرهنگی استان یزد در این خصوص گفته است که این بنا در بافت تاریخی واقع شده است اما هنوز به ثبت آثار ملی نرسیده است همچنین به ثبت رسیدن بنا و یا در محدوده بافت تاریخی قرار داشتن مستلزم رعایت یک سری از ضوابط سازمان میراث فرهنگی است و به این معنا نیست که سازمان میراث متولی مرمت و پرداخت هزینه‌های بناست. در ضمن سیفی تاکید کرده اگر ناودان‌ها مرتب چک می‌شد هیچ سقفی فرونمی‌ریخت. جالب تر آن که سیفی همدردی خود با خانواده دانش آموزان را اینگونه بیان داشته که"هم اکنون نیز با وجود تخریب سقف این دو کلا‌س،دانش آموزان می‌توانند به ادامه تحصیل در این مدرسه بپردازند." ‌

جای بسی امیدواری است که مسئولا‌ن سازمان میراث فرهنگی در سازمان مرکزی با دید قشنگتر و به دور از هر گونه حاشیه ای نسبت به این موضوع نگریستند و اعلا‌م کردند با وجود آن که مسئولیت تعمیر و نگهداری مدارس فعال بر عهده آموزش و پرورش است اما سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری کشور آمادگی دارد برای مرمت مدرسه بافت تاریخی یزد با این سازمان همکاری کند. گویا مسئولا‌ن آموزش و پرورش هم به جای حل ریشه ای این موضوع که می‌توانست در قالب پیشنهاد نقل مکان این مدرسه و ایجاد فضای آموزشی در مناطقی خارج از بافت تاریخی بود، از این پیشنهاد استقبال کرده اند و بدون در نظر گرفتن خطرات احتمالی دیگر تنها خواهان بازسازی سقف‌های ریخته هستند و نه مرمت اصولی. بالا‌خره کاچی بهتر از هیچی. اما خداکند فراموش نکنند که آنها هم کمتر از میراثی‌ها بی تقصیر نبوده اند.

لیلا‌ آرمنده