دوره نوجوانی و مسائل و مشکلات این دوره

نوجوانی یکی از دوران های حساس هر فردی در زندگی می باشد و بسیاری از رفتارهای انسان ها در این دوره شکل می گیرد اما دوره نوجوانی چه دوره ای است و چرا این قدر حساس است

نوجوانی یکی از دوران‌های حساس هر فردی درزندگی می‌باشد. و روان شناسان معتقدند که بسیاری از رفتارهای انسان‌ها در این دوره شکل می‌گیرد. دنیای نوجوانان با دنیای بزرگسالان تفاوت‌های اساسی دارد. امروزه تفاوت بین این دو دنیا به خوبی مشخص شده است و از ابهاماتی که در گذشته شامل آن می‌شد بیرون آمده است. اما دوره نوجوانی چه دوره ای است؟ چرا این دوره این قدر حساس است؟

رده‌ی سنی بین ۱۸-۲۵ شامل دوره‌ی نوجوانی می‌شوند. مهم‌ترین پدیده‌ای که در این دوره رخ می‌دهد این است که افراد به دوره‌ی کودکی خود باز می‌گردند. اما یعنی چی که به دوره کودکی باز می‌گردند؟! یعنی اینکه مثل دوران کودکی خود سرکش می‌شوند، زیرا بچه‌های کوچک لجباز هستند و صحبت‌های کسی را گوش نمی‌دهند و در نهایت به علت ترسی که از پدرو مادر خود دارند مجبور می‌شوند صحبت‌های آنها را اجرا کنند.

اما نوجوانان، وقتی که سرکش و نا فرمان می‌شوند، دیگر ترسی از والدین وجود ندارد که آنها را به مسیر صحیح باز گرداند. به همین علت تا جایی که ممکن است و وجود دارد باید با آنها مدارا کرد تا این سن را پشت سر بگذارند. و در این سن بچه‌ها دچار یک تردید واقعی نسبت به زندگی که در آینده عهده‌دار آن خواهند داشت می‌شوند و مسئولیت‌هایی که در آینده به آنها محول می‌شود و دچار یک دوگانگی نسبت به خودشان می‌شوند و به همین علت خیلی از نوجوانان در این سن، کم حرف و گوشه گیر یا برعکس پرحرف و پرخاش جو می‌شوند.

در بعضی از موارد، پدر ومادر بچه‌های خود را مشاهده می‌کنند که در خانه می‌مانند و برای رفتن به مهمانی، گردش و یا بیرون تمایلی از خود نشان نمی‌دهند و ترجیح می‌دهند که در خانه بمانند و این موضوع خانواده‌ها را نگران می‌سازد. زیرا همان طور که گفته شد نوجوانان به دوره کودکی خود باز می‌گردند و دلشان می‌خواهد در خانه بمانند تا با بازیهای ویدئوی خود، بازی‌های فکری و .. بازی کنند چون در برابر خانواده‌شان احساس خجالت می‌کنند و دلشان می‌خواهد زمانی که کسی در خانه نیست این کارها را انجام دهند. این مطلب که آنها را تنها بگذارید تا خودشان را بیابند صحیح است اما فراموش نکنید که حتما باید از دور مراقب‌شان باشید تا به راه خطا نروند و در عین اینکه به آنها اجازه داده‌اید که کاری که دلشان می‌خواهد انجام دهند کنترلتان را نیز انجام بدهید اما کنترلی نامحسوس.

به نوجوانان این اجازه را بدهید که حرفهایشان را به شما بگویند و شما از دور کنترلشان کنید چون در عین حال هم به شما به عنوان یک پدر ومادر اعتماد می‌کنند و حس اعتمادشان به شما جلب می‌شود و هم اینکه شما در جریان کارهای که فرزندتان انجام می‌دهد قرار می‌گیرید. نوجوانان توقع دارند که دیگر در این سن آنها را به مانند گذشته صدا نکنید و از جمله‌های مانند اینکه: هنوز آنقدر بزرگ نشده‌ای!، تو برای این کار هنوز خیلی کوچکی! و ... استفاده نکنید چون سریع نسبت به این حرف شما واکنش نشان می‌دهند. و در این سن می‌خواهند کارهایشان را خودشان انجام دهند حتی بدون اجازه والدین. و بهتر است این اجازه را به آنها بدهید اما باز هم تاکید می‌کنیم، باید کنترل غیرعینی خود را نیز داشته باشید. اما چرا باید به نوجوانان چنین اجازه ای بدهیم؟؟

جامعه شناسان معتقدند در خانواده‌های که باید و نباید‌های بسیاری وجود دارد و بخصوص در این برحه‌ی سنی، و کار‌های را که نوجوانان می‌خواهند انجام دهند، مدام با منع والدین مواجه می‌شوند. و پدر ومادر در هر کاری مانع‌شان شوند در آینده این نوجوان چه فردی خواهد شد؟ با کمال ناباوری باید گفت: درآینده این نوجوان فردی می‌شود که حتی یک تصمیم‌گیری ساده را نیز نمی‌تواند انجام دهد. و نمی‌تواند نظر واقعی خود را به خوبی برای دیگران توضیح دهد. چرا او بدین جا رسیده است؟ چون در سن نوجوانی به او تصمصم گیری را یاد نداده‌اند و تمام تصمیمات را والدین برای او اتخاذ کرده‌اند و او هیچ گونه قدرتی در تصمیم‌گیری ندارد برای همین فاقد اعتماد به نفس است و نمی‌تواند تصمیمی را بگیرد چون با خود می‌اندیشد که اگر این حرف را بزند از طرف شخص مقابل رد خواهد شد. پس نگذارید نوجواتنان به این شرایط دچار شود. اما چاره چیست؟

چاره کنترل او است اما باز هم متذکر می‌شویم کنترل از راه دور. بعضی از نوجوانان دچار اضطراب و ترس شدید می‌شوند و فکر می‌کنند که دنیای بیرون چیزی جز سختی نیست و ترجیح می‌دهند در همین محیط آرام و دل‌پذیری که خانواده برایشان فراهم کرده است بمانند. و به نوعی یک پیله‌ی تنهایی برای خودشان می‌بافند و در همین پیله می‌مانند و حتی آن را گسترش می‌دهند و پیله ای بزرگتر را برای خود می‌سازند. اما والدین باید چه رفتاری با نوجوانان خود داشته باشند تا این دوره سپری شود؟

والدین معمولا در برابر کارهای نوجوانان در این سن بی تابی می‌کنند و نمی‌توانند در مقبل کارهای شان صبر پیشه کنند. شما، به عنوان یک پدر و مادر باید قادر باشید با فرزندان خود رابطه‌ی گرمی را برقرار کنید تا آنها صحبت‌هایشان را به شما بگویند، کارهای که انجام می‌دهند و خیلی از موارد دیگر که تنها با نزدیک شدن به آنها قادر به این کار هستید. مشکلات و موانعی که فرزند نوجوانتان با آن مواجه شده است را در اولویت امر قرار دهید و به طور پنهانی و گاهی به وضوح به او کمک کنید تا بداند و بفهمد در مواقع لزوم کسی را دارد که به او تکیه کند و خانواده اش از او حمایت می‌کند. به او اجازه دهید تصمیماتی را خودش بگیرد چون به حدی از آگاهی و درک رسیده است که قادر به این کار باشد به او مشورت‌های و توصیه‌های لازم را ارائه دهید و خاطر نشان کنید که در هر مرحله از زندگی اش که باشد اگر به کمک شما نیازمند باشد از هیچ کمکی به او دریغ نمی‌ورزید . به او گوش کردن به صحبت‌های دیگران را بیاموزید تا ا صحبت‌های شما گوش دهد و این مهم را در کارهای خود و بخصوص زندگی آینده ی خود فراموش نکند.