به مهربانی ات مثل همیشه چشم دوختم

خدای مهربانم !
تو را می خوانم ...
صدایت می کنم ...
همیشه ..................... همیشه .......... ! .............
تنها تویی که نیازم را می دانی ..
باز هم تنها تویی که می دانی ...... تنها تکیه گاه زمین و آسمانم تویی !
اما ان بار خدای مهربانم …

خدای مهربانم !

تو را می خوانم ...

صدایت می کنم ...

همیشه ..................... همیشه .......... ! .............

تنها تویی که نیازم را می دانی ..

باز هم تنها تویی که می دانی ...... تنها تکیه گاه زمین و آسمانم تویی !

اما ان بار خدای مهربانم ... به شکلی دیگر تو را می خوانم !

این بار سکوت می کنم ...

در برابر هر چه هست و هر چه نیست !

و با صبری ژرف تر از همیشه که تمام وجودم را فرا گرفته منتظر می مانم

می دانی که این صبر گویای چیست ؟! ...

بگویم ؟! ... یا می دانی ؟! ...

این صبر ژرف ...

گویای تمنایی ست از نهایت وجودم ! ...

گویای خواهشی ست که تو آن را می دانی ! ...

خدای خوبم ! ...

از تو پاسخی می خواهم به زیبایی مهری که همیشه به من داشته ای !

خدای من !

بیش از هر زمان دیگری به مهربانی ات چشم دوختم ! ...

خواهش می کنم مرا دریاب !

خواهش می کنم .