در به در دنبال کار

برای معرفی توانمندی هایمان چه کنیم

● چرا هیچ‌کس مرا استخدام نمی‌کند؟!

کار است و هزار و یک مشکل. منتها یکی تا به مشکل می‌خورد، می‌رود توی فاز افسردگی و «این هم شد کار، این هم شد زندگی؟» راه می‌اندازد؛ یکی قهر و آشتی می‌کند و لج و لجبازی؛ یکی شلوغ بازی در می‌آورد و بساط دار و دعوا علم می‌کند؛ یکی بی‌خیالی طی می‌کند و با «شتر دیدی ندیدی» قضیه را فیصله می‌دهد و... اما بعضی‌ها هستند که هنوز چشم انتظار کار هستند و نمی‌دانند برای وارد شدن به دنیای کار چه باید بکنند و دست‌شان را روز و شب زیر چانه‌شان می‌گذارند و به امید آن هستند که کسی به‌شان با خواهش، تمنا و التماس بگوید بیایید پشت میز بنشینید! بهتر که همچنان دست زیر چانه‌تان باشد تا امورات‌تان بگذرد.

حرف ما با کسانی است که به معنای واقعی به دنبال کار بوده و هستند. تریپ افسرده و ژست ناامیدها را گرفتن برای شما کار نمی‌شود و به جایی نخواهید رسید. ناامید نشدن و پیگیری مستمر برای یک شغل نان و آبدار نیاز به خونسردی و آرامش دارد. انگیزه تنها عنصری است که اگر از وجودتان، رخت ببندد، ارزش شما را به طرز قابل توجهی پایین می‌آورد. از سویی دیگر، مطالعات نشان داده‌اند که اعتماد به نفس همیشه و همه جا، کار ساز است. با این وجود اگر مدت زیادی نیست که به دنبال کار هستید، ممکن است پنهان کردن اضطراب، برای‌تان دشوار باشد. اگر فکر می‌کنید دنبال کار هستید و نمی‌دانید راه‌های رسیدن به شغل تقریبا دلخواه از چه راهی است، قبل از آن‌که به سراغ کاری بروید، این مطلب را بخوانید و بدانید ضرر نخواهید کرد.

● رزومه کاریابی یا ناامیدی

اگر به دنبال یک کار درست و حسابی باشید که البته کمی سواد و مهارت لازم داشته باشد، هر کجا بروید، از شما رزومه می‌خواهند. «رزومه» یا «cv» یا به قول فرهنگستانی‌ها، «کارنامک»، قرار است سابقه تحصیلی و کاری جویندگان کار را نشان بدهد و اگر آقا و خانم «جوینده» بلد نباشد رزومه بنویسد، «یابنده» نخواهد بود. این کارنامک یک قالب رسمی مشخص دارد که هم خواندنش را برای کارفرما آسان می‌کند و هم نوشتنش را برای کارجوها. برای نوشتن رزومه مثل فروشنده‌ای که می‌خواهد جنسش را هر طور شده به مشتری بیندازد، باید طوری در مورد خودتان تعریف و تبلیغ کنید که کارفرما مجاب شود و چیزی را که بهش می‌گویند «خدمات شخصی شما» بخرد.

پس کار یا شغل هایی که در گذشته انجام داده اید و مهارت‌هایی که یاد گرفته‌اید و سایر محسنات خوبتان(!) را یک بار برای خودتان فهرست کنید و بعد، شروع کنید به نوشتن رزومه! در رزومه باید به همه موارد ضروری اشاره کرد، اما نباید آن را نامرتب و آشفته نوشت. مدیران استخدامی می‌گویند بیشتر رزومه‌های کارجویان به جای این‌که معرف مهارت‌های کارجویان باشند، نشان دهنده از ناامیدی آن‌ها هستند. توجه داشته باشید مراکزکاریابی می‌خواهند اطمینان پیدا کنند که شما شانس معرفی مهارت‌های خود را به کارفرمایان احتمالی، با نشان دادن یأس و ناامیدی پایین نمی‌آورید.

● زمان را در یابید

حضور به موقع برای مصاحبه، بسیار مهم است، اما هیچ‌گاه نباید خیلی زود در محل حاضر شوید. ۱۰ دقیقه پیش از ساعت مقرر، زمان مناسبی است. در غیر این صورت در بهترین حالت، فردی مزاحم به شمار می‌آیید و در بدترین حالت به عنوان شخصی که به جز نگهداشتن زمان، هیچ کار دیگری بلد نیست، شناخته می‌شوید.

خیلی خوب است که برای رسیدن به محل مصاحبه، وقت کافی در نظر بگیرید، اما اگر زودتر از موعد مقرر به آن‌جا رسیدید، در محل مناسبی در نزدیکی آن‌جا منتظر بمانید و در این مدت باقی‌مانده از لحاظ ذهنی خود را آماده کرده و به مرور کردن رزومه خود یا پرسش‌های احتمالی مصاحبه بپردازید. نوع پوشش و نحوه حرف زدن شما جزو لاینفک در جذب شماست. نیاز نیست که فلان لباس مارک‌دار را بپوشید اما مرتب بودن شما به جایی بر نمی‌خورد.

● این‌جا جای درد دل نیست

مگر عزرائیل به سراغ شما آمده که جیک و پوک زندگی‌تان را روی دایره می‌ریزید! مصاحبه یا جلسة استخدامی جایی نیست که بخواهید همه چیز را در مورد خودتان بازگو کنید. با این وجود بسیاری از کارجویان این کار را انجام می‌دهند. اعترافات خود را برای یک مشاور، یک دوست خوب و یا همسرتان نگهدارید. باید توجه مصاحبه کننده را به ارزش‌هایی که دارید و مورد نیاز آن‌هاست، جلب کنید نه ضعف‌ها و درد دل‌ها! به یاد داشته باشید، هیچ‌گاه در مورد خود یا کارفرمای قبلی‌تان، بدگویی نگویید.

● با گدایی به جایی نمی‌رسید

کار کردن مهم است اما مهم‌تر از آن شأن و حفظ عزت نفس است. به‌خاطر داشته باشید باید نشان بدهید که تا چه اندازه خواهان آن شغل هستید، اما یک کارجوی خوب هیچ‌گاه گدایی نمی‌کند و رشوه نمی‌دهد. از ناله و زاری یا پیشنهاد پول، پرهیز کنید. کارفرمایان توصیه می‌کنند: شگفت‌زده کردن مصاحبه‌گر با نشان دادن و معرفی مهارت‌ها و ویژگی‌های مهمی که دارید، بسیار مؤثرتر از خسته کردن آن‌ها با ناله‌های حاکی از نیاز مبرم به آن کار است.

● باوقار پیگیری کنید

پیگیری نتیجه مصاحبه، خوب است، به شرط این‌که آن‌ها از شما خواسته باشند که خودتان تماس بگیرید. در غیر این صورت یک روز در میان، تلفن زدن و پیگیر نتیجه شدن باعث می‌شود شخصیت شما تحقیر شده و تا حدودی ترسو جلوه کنید. بهترین راه برای پیگیری نتیجه مصاحبه، نوشتن یک سری یادداشت‌های تشکرآمیز است. اولین یادداشت را ظرف مدت ۲۴ ساعت بعد از انجام مصاحبه، برای مصاحبه‌گر ارسال کنید.

چنان‌چه تا چند هفته بعد، جوابی دریافت نکردید دومین یادداشت را بفرستید. پیگیری خود را به این منظور که می‌خواهید از استخدام شدن خود مطمئن شوید، انجام ندهید، بلکه به گونه‌ای برخورد کنید که یادآور توانمندی‌ها و مهارت‌های شما باشد!

● آرام باشید

داشتن اضطراب و دلهره در هنگامی که در جست‌وجوی شغلی هستید، امری کاملا طبیعی است. چنان‌چه باز هم افکار منفی به سراغ شما آمد، سعی کنید با تجدید نظر در نوع نگرش خود، بر آن‌ها غلبه کنید. بنابراین به جای این‌که مدام بپرسید: «چرا هیچ‌کس مرا استخدام نمی‌کند؟»، تمامی مهارت‌ها و ارزش‌هایی را که دارید، شناخته و برای آن‌ها ارزش قائل شوید و بپرسید: «ایده‌ها و مهارت‌های من برای کدام شرکت می‌تواند کاربرد داشته باشد و من مایل هستم با چه نوع شرکتی همکاری داشته باشم؟» با این نگرش راحت تر با مقوله کاریابی کنار می‌آیید و به لحاظ حفظ خونسردی، بیشتر مورد توجه واقع می‌شوید.

نویسنده: آیت رضوی