ابوالحسن/ابوحسین مهیار مهیار دیلمی

جنسیت: مرد
نام پدر: مرزویه
تولد و وفات: ( ... - ۴۲۸) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: کاتب و شاعر
اصلاً ایرانی و اهل بغداد بود ، لذا به او کاتب فارسی گفته‌اند. وی ابتدا …

جنسیت: مرد
نام پدر: مرزویه
تولد و وفات: ( ... - ۴۲۸) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: کاتب و شاعر
اصلاً ایرانی و اهل بغداد بود ، لذا به او کاتب فارسی گفته‌اند. وی ابتدا دین زرتشتی داشت سپس به دست سید شریف رصی ابوالحسن محمد موسوی اسلام آورد و به تشیع گروید و در خدمت او به تحصیل فنون و شعر و ادب پرداخت. در "ریحانهٔ الادب" ْآمده که او به دست شریف مرتضی ایمان آورده ولی در خدمت شریف رضی به تحصیل علم و ادب پرداخته است. وی مدتی متصدی امر کتابت آل‌بویه بود و در بغداد برای ترجمهٔ مطالب از فارسی به عربی استخدام شد. وی شاعری بزرگ بود و مقدم شاعران هم‌عصر خود به حساب می‌آمد. او را جامع فصاحت عرب و بیان ادب فارسی می‌دانند و در بسیاری از جهات شعری از استادش ، شریف رضی ، برتر بود. او اشعار بسیاری در مدح اهل بیت و مراثی امام حسین (ع) گفته است. از ممدوحان وی می‌توان به ابوطالب محمد بن ایوب ، از وزیران خلفای عباسی ، و ابونصر سابور و ابومنصور بن مزرع و غیره اشاره کرد. فرزندش حسن یا حسین بن مهیار دیلمی نیز از شاعران بزرگ بوده که "قصیدهٔ حائیه"‌اش معروف است. از آثارش: "دیوان" شعر؛ شامل چهار مجلد؛ "قصیدهٔ لامیه"؛ که ابن طاووی حلی شرحی به نام "الازهار" بر آن نگاشته است.