پرکاری تیرویید

پرکاری تیرویید عبارت است از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بیش از حد طبیعی غده تیرویید, که هورمون های مترشحه از آن در تنظیم تمام کارهای بدن نقش دارند

پرکاری‌ تیرویید عبارت‌ است‌ از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بیش‌ از حد طبیعی‌ غده‌ تیرویید، که‌ هورمون‌های‌ مترشحه‌ از آن‌ در تنظیم‌ تمام‌ کارهای‌ بدن‌ نقش‌ دارند. در نتیجه‌ این‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بیش‌ از حد، تولید هورمون‌های‌ تیرویید افزایش‌ می‌یابد. شایع‌ترین‌ نوع‌ پرکاری‌ تیرویید، بیماری‌ گریوز نامیده‌ می‌شود. پرکاری‌ تیرویید، بزرگسالان‌ ۵۰-۲۰ ساله‌ و عمدتاً زنان‌ را گرفتار می‌کند.

● علایم‌ شایع‌

۱ـ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بیش‌ از اندازه‌

۲ـ احساس‌ گرما یا داغی‌ در تمام‌ زمان‌ها

۳ـ لرزش‌

۴ـ تعریق‌

۵ـ خارش‌ پوست‌

۶ـ تند، نامنظم‌ و کوبنده‌ بودن‌ ضربان‌ قلب‌

۷ـ کاهش‌ وزن‌ علی‌رغم‌ این‌ که‌ فرد زیادتر از حد عادی‌ غذا می‌خورد. البته‌ در افراد مسن‌ ممکن‌ است‌ افزایش‌ وزن‌ دیده‌ شود.

۸ـ اضطراب‌ و بی‌قراری‌ قابل‌ توجه‌

۹ـ گاهی‌ بیرون‌زدگی‌ چشم‌ها و دو تا دیدن‌ و گاهی‌ اسهال‌

۱۰ـ گاهی‌ ریزش‌ مو

۱۱ـ گاهی‌ گواتر (بزرگ‌ شدن‌ غده‌ تیرویید)

● علل‌

۱ـ اختلالات‌ خودایمنی‌ (بدن‌ پادتن‌هایی‌ تولید می‌کند که‌ باعث‌ تحریک‌ تولید مقادیر بیش‌ از حد طبیی‌ هورمون‌های‌ تیروییدی‌ می‌شود).

۲ـ گرهک‌ها یا تومورهای‌ تیرویید

۳ـ تیروییدیت‌ (التهاب‌ غده‌ تیرویید)

● عوامل تشدید کننده بیماری

۱ـ سابقه‌ خانوادگی‌ پرکاری‌ تیرویید

۲ـ استرس‌

۳ـ جنس‌ زن‌

۴ـ سایر اختلالات‌ ایمنی‌

●پیشگیری‌

راه‌ خاصی‌ برای‌ پیشگیری‌ از آن‌ وجود ندارد.

● عواقب‌ مورد انتظار

معمولاً با دارو یا جراحی‌ قابل‌ معالجه‌ است‌. شش‌ ماه‌ فرصت‌ دهید تا بیماری‌ خوب‌ شود. برخی‌ از انواع‌ پرکاری‌ تیرویید ممکن‌ است‌ بدون‌ درمان‌ هم‌ خوب‌ شوند.

● عوارض‌ احتمالی‌

۱ـ نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌

۲ـ «طوفان‌ تیرویید» که‌ عبارت‌ است‌ از بدتر شدن‌ ناگهانی‌ تمام‌ علایم‌. این‌ یک‌ اورژانس‌ تهدیدکننده‌ زندگی‌ است‌.

۳ـ تشخیص‌ اشتباه‌ به‌ عنوان‌ یک‌ واکنش‌ اضطرابی‌ روانی‌

● درمان‌

▪ اصول‌ کلی‌

۱ـ بررسی‌های‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ آزمایش‌ خون‌ و بررسی‌های‌ رادیواکتیو مثل‌ اندازه‌گیری‌ برداشت‌ ید ۱۳۱ توسط‌ تیرویید باشد.

۲ـ درمان‌ مناسب‌ به‌ اندازه‌ گواتر، علل‌، سن‌، و مدت‌ زمانی‌ که‌ جراحی‌ می‌تواند به‌ تأخیر افتد (در صورتی‌ که‌ کاندید عمل‌ جراحی‌ باشید) بستگی‌ دارد.

۳ـ پرکاری‌ تیرویید را در اکثر بیماران‌ می‌توان‌ با دارو کنترل‌ نمود.

۴ـ عمل‌ جراحی‌ برای‌ برداشتن‌ قسمتی‌ از تیرویید در بعضی‌ از بیماران‌ توصیه‌ می‌شود.

▪ داروها

۱ـ داروهای‌ ضد تیرویید برای‌ مهار فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری تیرویید

۲ـ مسدودکننده‌های‌ بتا آدرنرژیک‌ برای‌ کم‌کردن‌ تعداد ضربان‌ قلب‌ افزایش‌ یافته‌

۳ـ ید رادیواکتیو، که‌ سلول‌های‌ تیرویید را به‌طور انتخابی‌ نابود می‌سازد.

● فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری

حتی‌المقدور فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری خود را محدود نمایید تا این‌ که‌ بیماری‌ تحت‌ کنترل‌ درآید. فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های‌ خود را برحسب‌ شدت‌ بیماری‌ تنظیم‌ کنید.

● رژیم‌ غذایی‌

رژیم‌ غذایی‌ حاوی‌ پروتئین‌ زیاد داشته‌ باشید تا بافت‌های‌ از دست‌ رفته‌ در اثر فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بیش‌ از حد تیرویید بازسازی‌ شوند.

اگر اضافه‌ وزن‌ دارید، یک‌ رژیم‌ لاغری‌ مناسب‌ بگیرید.

● درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

۱ـ اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ پرکاری‌ تیرویید را دارید.

۲ـ اگر علایم‌ به‌طور ناگهانی‌ بدتر شوند، خصوساً پس‌ از جراحی‌

۳ـ اگر دچار علایم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممکن است‌ عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.