یک قدم تا سلامتی

یک قدم تا سلامتی مواد موجود در گلابی برای تقویت بدن پس از بیماری هایی که نیرو و توان انسان را تحلیل می برد، بسیار مفید است. در دوران نقاهت بیماری هایی چون سل، کم‌خونی و ضعف شدید، …

یک قدم تا سلامتی مواد موجود در گلابی برای تقویت بدن پس از بیماری هایی که نیرو و توان انسان را تحلیل می برد، بسیار مفید است. در دوران نقاهت بیماری هایی چون سل، کم‌خونی و ضعف شدید، خوردن مخلوط آب گلابی و بِه اثر بسیار خوبی دارد.

رسول خدا(ص) فرمود: «گلابی قلب را زنده می‌سازد».

امام علی(ع) نیز می‌فرماید: «گلابی قلب را جلا می‌دهد و دردهای درون را تسکین می‌بخشد».

همچنین امام صادق(ع) فرمود: «گلابی معده را می‌پالاید و تقویت می‌کند و با به در خواص همگون است. خوردن گلابی در حال سیری سودمندتر است تا چاشت. هر کس که احساس سنگینی می‌کند، از آن بخورد».

گلابی میوه‌ای سبز یا زرد رنگ، آبدار و مخروطی شکل است. طعمی خوش و معطر دارد. آن را شاه میوه یا آمرود هم می‌نامند. بعد از سیب، مهم‌ترین میوه دانه‌دار دنیا و ایران به شمار می‌آید

گونه‌های مختلف گلابی، طعم‌های گوناگون از ترش تا شیرین دارند. این میوه حاوی ویتامین‌های E وC ، کلسیم، آهن، منیزیم و روی است. مصرف یک لیوان آب گلابی تب را پایین می‌آورد. آنتی‌اکسیدان در گلابی سیستم دفاعی بدن را تقویت می‌کند. خطر نابینایی چشم را که مربوط به سن می‌باشد، کاهش می‌دهد. آب گلابی از ناراحتی‌های گلو پیش‌گیری می‌کند. میزان بالای فولات در آن مانع نقص جنین در زنان باردار می‌شود. املاح معدنی موجود در گلابی مانند بور به حفظ کلسیم بدن کمک می‌کند و در نتیجه مانع پوکی استخوان می‌شود.

گلابی میوه‌ای عالی، گوارا و پرآب است که خاصیت لینت‌دهندگی دارد. افرادی که یبوست دارند، سعی کنند ۱ تا ۲ عدد گلابی در روز بخورند و بلافاصله ۱ لیوان آب ولرم بنوشند که خاصیت ملین آن قوی‌تر شود؛ زیرا این میوه به آسانی هضم و جذب بدن می‌شود.

دانه‌های بسیار ریزی دارد که به خصوص نزدیک هسته آن زیاد است. این دانه‌ها از جنس سلولز است و در دستگاه گوارش هضم نمی‌شود؛ از این رو با عبور از دستگاه گوارش، معده و روده را پاک و کلیه مواد زائد باقیمانده در شکم را دفع می‌کند.

پوست گلابی که در معرض نور خورشید قرار دارد، از نظر ویتامین‌ها غنی‌تر است. همچنین قسمت عمده فیبر گلابی در پوست آن است؛ از این‌رو نباید هنگام خوردن، پوست آن را جدا کنید.

کسانی که مبتلا به فشار خون هستند، اگر به طور مرتب گلابی بخورند، خون آن‌ها تصفیه خواهد شد.

برای غدد داخلی بدن بسیار مفید است. تانن و پتاسیم آن، اسید اوریک را ـ به هر اندازه که باشد ـ حل می‌کند. به همین جهت افراد مبتلا به نقرس، آرتروز و رماتیسم می‌توانند از آن بهره زیادی ببرند.

برای معالجه امراض سینه یک میوه عالی و این خاصیت مربوط به تانن آن است و اگر کمی گس باشد، برای سینه بهتر است. به علت دارابودن ارسنیک رعشه را نیز درمان می‌کند.

ماده مهم دیگری که در گلابی موجود است، عنصر (BORON) می‌باشد که با افزایش جذب کلسیم، از بروز پوکی استخوان به خصوص در زنان یائسه جلوگیری می‌کند.

موادی که برای استخوان‌ها مفیدند، برای مغز نیز نافع‌اند. گلابی هم از این قاعده استثناء نیست و از میوه‌هایی است که برای حافظه و تمرکز حواس مفید می‌باشد.

مواد موجود در گلابی برای تقویت بدن پس از بیماری‌هایی که نیرو و توان انسان را تحلیل می‌برد، بسیار مفید است. در دوران نقاهت بیماری‌هایی چون سل، کم‌خونی و ضعف شدید، خوردن مخلوط آب گلابی و بِه اثر بسیار خوبی دارد.

گلابی یکی از میوه‌های ضدعفونی کننده یا ضد مسمومیت و این خاصیت، به دلیل ‌ادرارآور و ملین بودنش است.

موجب شادابی و طراوت بدن و پوست می‌شود.

برای بیماران دیابتی میوه بسیار مناسبی است؛ زیرا قسمت اعظم قند آن سلولز، سوربیتول و لوولوز است. شاید به همین دلیل حکیم عالیقدر ایرانی ابوعلی سینا، گلابی یا کمپوت آن را برای اکثر بیماران مجاز دانسته و آن را "شاه میوه" خوانده است.

ترشح بزاق را افزایش می‌دهد، در نتیجه هضم غذا را آسان می‌کند؛ بنابراین پوره آن برای سالمندان بسیار مفید است.

فیبر موجود در گلابی لینین(LININ) است که غیرقابل حل بوده و برای کاهش کلسترول خون بسیار مؤثر می‌باشد.

هضم پوست گلابی کمی مشکل است؛ از این رو کسانی که معده ضعیفی دارند، آن را با پوست نخورند یا آن را به صورت کمپوت مصرف کنند. بهتر است گلابی کاملاً رسیده مصرف شود تا خواص آن بیشتر و هضم آن راحت‌تر باشد. بهتر است پس از خوردن گلابی آب سرد نوشیده شود؛ زیرا در افراد حساس ایجاد نفخ می‌کند.

از نظر طب قدیم ایران گرم و تر است. سنگ مجاری ادرار را دفع می‌کند. آرام بخش و تب بر است. در رفع عفونت مجرای ادرار مؤثر و مقوی بدن است. تشنگی را برطرف می‌کند. سوزش مثانه و مجرای ادرار را رفع می‌کند.

خواص دیگر قسمت‌های درخت گلابی

برگ و شکوفه درخت گلابی از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است.

جوشانده برگ گلابی برای کلیه بسیار مفید است؛ زیرا ادرارآور، ضدعفونی کننده و میکروب‌کش مثانه است. از این رو مبتلایان به عفونت ادراری حتماً باید آن را مصرف کنند. سنگ مجرای ادرار را دفع می‌کند.

دم کرده برگ گلابی دارویی شفابخش برای بی‌خوابی است، اعصاب را آرام و سردردهای میگرنی را درمان می‌کند.

انجوجک که به تخم گلابی جنگلی می‌گویند، دفع‌کننده کرم است و اعصاب متشنج را تسکین می‌دهد و اگر آن را کوبیده و شیره آن را بگیرند، برای بندآمدن خونریزی زیاد در قاعدگی مفید است.

شکوفه درخت گلابی مقوی معده است و خونریزی و اسهال را بند می‌آورد. تخم آن ضد کرم معده و روده است. دم کرده برگش برای رفع اسهال مفید می‌باشد.