ورزشگاه های به یاد ماندنی جام جهانی ویمبلی

در میان ورزشگاه های جهان, كمتر ورزشگاهی این شایستگی را دارد كه عنوان «زمین مقدس» را به خود اختصاص دهد اما ویمبلی لندن, موزه ای از تاریخ ورزشی انگلستان و لحظات به یاد ماندنی فوتبال, «زمین مقدسی» است كه گویا دوران اوج یك فوتبالیست با بازی كردن در آن رقم می خورد

در میان ورزشگاه های جهان، كمتر ورزشگاهی این شایستگی را دارد كه عنوان «زمین مقدس» را به خود اختصاص دهد اما ویمبلی لندن، موزه ای از تاریخ ورزشی انگلستان و لحظات به یاد ماندنی فوتبال، «زمین مقدسی» است كه گویا دوران اوج یك فوتبالیست با بازی كردن در آن رقم می خورد. برای سایر كشورها، بازی در استادیوم سلطنتی نماد نزدیك شدن به محل ابداع پرطرفدارترین ورزش جهان است و برای انگلیس خاطرات بی شماری در آن شكل گرفته كه نمونه بارز آن قهرمانی این تیم در جام جهانی ۱۹۶۶ است.

سرجان سیمپسون و ماكسول آیرتون ۲ معمار بزرگ به همراه مهندس سر اوون ویلیامز، وظیفه طراحی و نظارت بر ساخت ویمبلی را بر عهده داشتند. در ساخت این استادیوم كه در طول ۳۰۰ روز و با هزینه ۷۵۰ هزار پوند انجام شد، ۲۵ هزار تن بتون، یك هزار تن فولاد و بیش از نیم میلیون تجهیزات اتصالات مورد استفاده قرار گرفت.

زمین ویمبلی ۱۰۵ متر طول و ۵/۶۹ متر عرض دارد و مركز آن نسبت به خطوط كناری ۲۵ سانتیمتر بلندتر است تا خشك شدن آن آسان تر باشد. در سال ۱۹۵۵ برای نخستین بار در ویمبلی از نورافكن استفاده شد و هشت سال بعد اسكوربورد الكترونیكی در این ورزشگاه مورد استفاده قرار گرفت. سكوهای ویمبلی در سال ۱۹۹۰ همه به صندلی تبدیل شد. برج های دوقلوی مشهور ویمبلی در دسامبر سال ۲۰۰۲ ویران شد و ورزشگاه ویمبلی جدید كه در دست ساخت است و تا پایان سال ۲۰۰۶ به بهره برداری می رسد شامل تاق كمانی ۱۳۳ متری، سقف متحرك و جایگاه تماشاگران برای ۹۰ هزار نفر است.

از چهره های سرشناسی كه در این ورزشگاه بازی كرده و به افتخار دست یافتند می توان به «بابی مور» كاپیتان تیم ملی انگلیس در جام جهانی ۱۹۶۶ اشاره كرد كه جام قهرمانی را به دست گرفت. مدافع قدرتمند انگلیس همچنین در سال های ۶۴ و ۶۵ به ترتیب جام حذفی انگلیس و جام برندگان جام اروپا را روی سر برد. بابی چارلتون همبازی مور در تیم قهرمان جهان، در سال ۱۹۶۳ جام حذفی انگلیس و در سال ۱۹۶۸ جام قهرمانی باشگاه های اروپا را به همراه منچستر در این ورزشگاه از آن خود كرد.

یوهان كرویف نیز به همراه هلند در یك مسابقه دوستانه انگلیس را ۲ - صفر در ویمبلی و در مقابل چشمان ۹۰ هزار تماشاگر شكست داد. فرانس پوشكاش نیز به همراه مجارستان در یك بازی دوستانه، انگلستان را ۶ - ۳ در هم كوبید اما بهترین خاطرات انگلیس از این ورزشگاه در جام جهانی ۱۹۶۶ رقم خورد. جایی كه در یك چهارم نهایی آرژانتین با یك گل، در نیمه نهایی پرتغال با نتیجه ۲ - یك و در فینال آلمان با نتیجه ۴ - ۲ مغلوب میزبان شدند.اما از آنجا كه ویمبلی شاید زمینی جدا از زمین های دیگر سراسر جهان باشد و به دلیل نقش انگلیس در پیشرفت فوتبال، خاطرات درخشان انگلیس در این ورزشگاه برای هر فوتبالدوستی در سراسر جهان جذاب است.