با آرامش قهرمان شدیم چون از جهانی صبور بودن را آموختیم

گفت وگو با امیر غفور, بهترین اسپکر والیبال قاره آسیا

سعیده فتحی/ جوان است و بسیار باانگیزه و همین نشان از آینده روشن اوست، آینده‌یی که می‌خواهد رو به سوی لژیونر شدن باز کند. متولد سال ۱۳۷۰ در شهر کاشان است، می‌گوید والیبال را برای افتخارش بازی می‌کند و انتظاری از کسی ندارد. تابستان ۸۳ رسما والیبال را آغاز کرد و دو سال بعد برای نخستین بار با پیراهن باریج اسانس، والیبال حرفه‌یی را تجربه کرد. سال ۸۵ بود که ست کوویچ او را برای کسب نخستین افتخار ملی‌اش به تیم جوانان دعوت کرد و او پیراهن ملی را بر تن کرد و با این تیم به افتخارات زیادی از جمله انتخاب به عنوان بهترین سرویس‌زن جوانان جهان در سال ۲۰۱۱ نایل شد و حالا هم جزو مردان تاثیرگذار ولاسکو در تیم ملی بزرگسالان است که توانسته در کنار محمد موسوی و سعید معروف لقب مثلث ویرانگر را از آن خود کنند. امیر غفور همان پسر جوان کاشانی است که عصای دست سرمربی تیم ملی ایران در امارات بود و توانست عنوان بهترین زننده اسپک را هم در بین آسیایی‌ها از آن خود کند. با بهترین اسپکر قاره آسیا گپی زدیم که در زیر می‌خوانید.

جام ملت‌های آسیا هم تمام شد و یک افتخار دیگر برای والیبال رقم خورد، این رقابت‌ها را چطور دیدی؟

خیلی خوشحالم که توانستیم مزد ۶ ماه تلاش بی‌وقفه‌مان را بگیریم. واقعا در این مدت تمرینات سختی را پشت سر گذاشتیم و فشار زیادی روی تیم ما بود. امسال سختی‌های زیادی کشیدیم و اوج تلاش خود را به کار بستیم تا به این قهرمانی برسیم و الان خستگی همه آن روزها از تن‌مان در رفته است.

امروز دیگر جهانی هم شده‌اید؟

بله، حالا سهمیه مسابقات قهرمانی قاره‌های جهان را به دست آورده‌ایم و امیدوارم که بتوانیم در آنجا هم دل مردم را شاد کنیم. آسیا دیگر در قدوقواره والیبال ایران نیست و از این پس باید به فکر درخشش در جهان باشیم.

در رده دوازدهم جهان قرار دارید فکر می‌کنید تا کجا بتوانید بالا بیایید؟

ولاسکو که باز هم می‌گوید برای جهانی یک سورپرایز بسیار بزرگ دارد و ما هم هدف‌مان قرار گرفتن در بین ۴ تیم برتر جهان است و بدون شک برای رسیدن به این هدف تمام تلاش خود را خواهیم کرد.

به نظر می‌رسید خیلی راحت قهرمان آسیا شدید، برای شما هم همین گونه راحت بود؟

راستش ما در دور اول بازی‌های خیلی راحتی داشتیم اما از مرحله دوم بازی‌هایمان سخت بود و باید برای پیروزی واقعا می‌جنگیدیم به ویژه که انتظارات از تیم بسیار بالا بود و این فشار را احساس می‌کردیم و خودمان هم می‌خواستیم که کوبنده قهرمان شویم و جای هیچ بحثی باقی نگذاریم.

اما یک بحثی هست و عده‌یی می‌گویند تیم‌های آسیایی ضعیف شده‌اند؟

ببینید در اینکه والیبال ما رشد بسیار خوبی داشته جای هیچ بحث و شکی نیست. می‌گویند تیم‌های آسیایی ضعیف شده ولی تیم‌های اروپایی چه؟ مگر نه اینکه ما در لیگ جهانی ابرقدرت‌های دنیا را شکست دادیم، آیا آنها هم ضعیف شده بودند؟ تیم‌های آسیایی در همان سطح دوره‌های قبل بودند و اگر پیشرفت نکرده‌اند دیگر به ما ربطی ندارد ما توانسته‌ایم در این چند سال با برنامه‌ریزی درست پیشرفت محسوسی داشته باشیم آن هم نه در آسیا بلکه در جهان و این را کسی نمی‌تواند انکار کند.

الان در همین جام ملت‌ها سخت‌ترین بازی‌ای که انجام دادید با کدام حریف‌تان بود؟

به نظر من بازی با کره‌یی‌ها سخت‌تر از همه بود چون مدل بازی کردن آنها متفاوت است و پیچیده‌تر بازی می‌کنند. آنالیزی هم که از این تیم داشتیم کاملا نشان می‌داد که از بقیه رقبا بهتر هستند.

بازی اولی که با کره‌یی‌ها داشتید سخت‌تر بود یا فینال؟

بازی اول سخت‌تر بود آنهم به خاطر اینکه ما چند بازی راحت را پشت سر گذاشتیم بعد یک دفعه به کره‌یی‌ها خوردیم و کمی برایمان سخت شد که همان جا هم یک ست را واگذار کردیم اما در بازی فینال چون چند بازی سخت را پشت سر گذاشته بودیم و آنقدر انگیزه برای قهرمان شدن داشتیم که هیچ کس جلودارمان نبود و به راحتی آنها را شکست دادیم.

خیلی‌ها می‌گفتند آن یک ست را هم نباید می‌باختیم؟

نمی‌دانم چرا ما ایرانی‌ها این مدلی هستیم! به خدا تا همین چند وقت پیش برایمان آرزو بود مقابل همین تیم‌ها یک گیم بگیریم بعد الان ناراحت می‌شوند! البته این بسیار خوب است چون نشان می‌دهد مردم دیگر به قدرت والیبال ایمان آورده‌اند و هر چه توقع از ما بیشتر باشد بدون شک ما هم بیشتر تلاش می‌کنیم و انشاءا... دوره بعد همین یک ست را هم واگذار نخواهیم کرد.

پنج عنوان هم از آن بازیکنان ایران شد این نشان از چیست؟

به نظر من مقام‌های انفرادی زیاد مهم نیست و قهرمانی که به دست آوردیم بسیار اهمیت دارد اما باز هم جای بسیار خوشحالی دارد که ایرانی‌ها عنوان‌های انفرادی را هم درو کردند و این نشان می‌دهد ما از نظر فنی چقدر پیشرفت کرده‌ایم.

خودتان هم که به عنوان بهترین اسپکر آسیا انتخاب شدید؟

بله، خدا را شکر. این عنوان‌ها با تلاش همه بچه‌های تیم به دست آمد و حتی آنهایی که در تیم ذخیره هم بودند در این موفقیت‌ها نقش داشتند.

درخشش در لیگ جهانی چقدر روی قهرمانی آسیا تاثیر داشت؟

بدون شک مسابقاتی که انجام دادیم بسیار برای ما مفید بود. با بهترین تیم‌های دنیا رقابت کردیم و توانستیم آنها را شکست هم بدهیم که هم از نظر فنی و هم از نظر روحی روی ما بسیار تاثیر گذاشت. ما در لیگ جهانی صبوری را یاد گرفتیم و دیدید که در آسیا چقدر با آرامش بازی می‌کردیم. تیم‌ها تا پوئن ۲۰ پا به پای ما بالا می‌آمدند اما در امتیازهای حساس این ایران بود که برنده می‌شد چون اعتماد به نفس و خودباوری داشت.

الان این ترس وجود دارد که نکند والیبالی‌های ما اشباع شوند و غرور مانع پیشرفت بیشتر آنها شود. نظر تو چیست؟

من یک چیز را می‌دانم و آن هم اینکه تا به مقام جهانی نرسیم اشباع نخواهیم شد. والیبال ایران قبلا هم قهرمان آسیا شده بود پس زیاد قهرمانی‌مان حرکت چشمگیری نبود که بخواهیم اشباع شویم و قهرمانی آسیا یک چیز طبیعی بود که همه انتظار داشتند اما جهانی درخشیدن رویای ماست و تا به آن نرسیم و روی سکوی جهانی نرویم مطمئن باشید نه مغرور می‌شویم نه اشباع.

فدراسیون هم که به دنبال این است میزبانی مرحله نهایی لیگ جهانی را بگیرد.

اگر این اتفاق بیفتد که دیگر عالی است. الان آرژانتین بازی‌هایش را باخت اما با ۶ تیم برتر به رقابت پرداخت که این بسیار خوب است. بدون شک با تیم‌های سطح اول دنیا بازی کردن باعث پیشرفت ما خواهد شد به ویژه اگر در کشور خودمان میزبان هم باشیم و جلوی مردم خودمان به رقابت با این تیم‌ها بپردازیم.

و اینکه لقب پسر ولاسکو را چه کسی به تو داد؟

(با خنده) چه بگویم؟ این را دوست خوبم محمد موسوی روی من گذاشت اما من تنها پسر ولاسکو نیستم. سرمربی تیم ملی همه شاگردانش را به یک چشم نگاه می‌کند و برایش فرقی ندارد این غفور است یا کس دیگر. شما هم خیلی این شوخی‌های دوست خوبم موسوی را جدی نگیرید!

چه شد که محمد این را گفت؟

یک بار سر تمرین ولاسکو من و محمد موسوی را از سایر بازیکنان جدا کرد و توپ را به نقاط مختلف زمین پرت می‌کرد تا ما با شیرجه آنها را دریافت کنیم. ولاسکو توپ‌ها را با فاصله‌های بیشتری برای موسوی پرت می‌کرد. موسوی هم در واکنش به این اتفاق به شوخی گفت: امیر غفور پسر ولاسکوست و توپ‌های ساده‌تر را برای او می‌اندازد. این شد که پسر ولاسکو بودن روی من ماند.

نظرتان راجع به ولاسکو وست کوویچ چیست؟ شما با هر دو آنها کار کردید.

ولاسکو مربی با دانش و با شعوری است. مثلا گاهی که در تمرینات خسته هستیم بعضی وقت‌ها به رویمان نمی‌آورد اما گاهی هم منطقی حرف می‌زند و ما را شرمنده می‌کند. فرقی که ولاسکو با «ست کوویچ» دارد همین است. «ست کوویچ» کتک می‌زد! شاید در رده سنی جوانان درک کاملی نداشتیم و کتک هم لازم بود. شانسی که نسل والیبالیست‌های ما داشت این بود که در زمان خوبی؛ مربیان خوبی داشتیم. درست است که ولاسکو برای تیم ملی زحمت زیادی می‌کشد اما این بازیکنان از زیر دست «ست کوویچ» گذشته‌اند. اگر آن زمان نوجوانان و جوانان قدرتمندی نداشتیم حالا هم تیم ملی خوبی نمی‌توانستیم داشته باشیم. ولاسکو هم حتی اگر بهترین مربی دنیا باشد باید ابزار خوبی در اختیار داشته باشد.