خواص درمانی اسفناج

اسفناج گیاه بومی ایران است و از اوایل قرن اول میلادی کم کم به نقاط دیگر دنیا راه یافت. کشت اسفناج در سال ۱۸۰۶ در آمریکا شروع شد. اسفناج گیاهی است یکساله دارای ساقه ای راست به ارتفاع …

اسفناج گیاه بومی ایران است و از اوایل قرن اول میلادی کم کم به نقاط دیگر دنیا راه یافت. کشت اسفناج در سال ۱۸۰۶ در آمریکا شروع شد. اسفناج گیاهی است یکساله دارای ساقه ای راست به ارتفاع نیم متر که برگ های آن پهن و نرم مثلثی شکل به رنگ سبز است. اسفناج نسبت به سرمای زمستان مقاوم است.

دو نوع اسفناج وجود دارد که به نام پائیزه و بهاره نامیده می شود. اسفناج بهاره در فصل بهار کاشته می شود و به اسفناج انگلیسی معروف است. نوع پائیزه آن که به خاک بسیار غنی احتیاج دارد در پائیز کاشته می شود. گلهای اسفناج به رنگ سبز کمرنگ است.

اسفناج چون دارای مواد غذایی فراوانی است کشت آن امروز در تمام نقاط دنیا معمول است.

ترکیبات شیمیایی

اسفناج از نظر داشتن ویتامینB۳ بسیار غنی است و بنابراین داروی مهمی برای برطرف کردن بیماری پلاگر است.

ضمنا در اسفناج مقدار زیادی آهن، ید، لسیتین، کلروفیل، کاروتن، اسید اگزالیک و اسید ارسنیک وجود دارد.

خواص داروئی

برگ اسفناج از نظر طب قدیم ایران کمی سرد و تر است و برخی عقیده دارند که متعادل است یعنی نه سرد است و نه گرم.

بدن را قلیایی می کند، خنک کننده است و برای پائین آوردن تب مفید است، ورم روده کوچک را رفع می کند، برای ورم ریه مفید است،ملین است و یبوست را برطرف می کند، برای لاغر شدن و وزن کم کردن مفید است. اسفناج بدلیل داشتن ماده ای به نام اسپیناسین هضم غذا را تسریع می کند، خوردن اسفناج در رفع تشنگی موثر است، برای رفع سرفه های خشک برگ اسفناج را با جو پوست کنده و روغن بادام بپزید و بخورید. اسفناج کلسترول خون را پائین می آورد، بهترین دارو برای کسانی است که مبتلا به کم خونی هستند. ترشحات لوزالمعده را افزایش می دهد، اسفناح سبزی مفید برای تقویت اعصاب است. رماتیسم و نقرس را درمان می کند.

مضرات

اسفناج به علت داشتن اگزالات برای بیماران مبتلا به ورم مفاصل و سنگهای کلیه و مثانه مناسب نیست. ضمنا افرادی که سرد مزاج هستند باید اسفناج را با ادویه گرم نظیر زنجبیل و هل میل کنند.