روحیه بچه ها را تقویت كنیم

همه می دانیم كه تشویق و تمجید در دیگران معجزه می كند خرده گیری زیاد باعث می شود كه بچه بیش از حد خودنگر شده و از خطرهایی بترسد

كمتر ایراد بگیریم ، بیشتر تشویق كنیم

همه می دانیم كه تشویق و تمجید در دیگران معجزه می كند. خرده گیری زیاد باعث می شود كه بچه بیش از حد خودنگر شده و از خطرهایی بترسد .

پدران و مادران از طریق انتقاد زیاد دست به كار نسبتاً مفیدی می زنند ، لیكن باید دانست كه به این ترتیب تحسین به صورت مبهمی در می آید.

پس دقت كنید به جای گفتن :" تو خیلی پردل و جراتی " ، بگویید : " آفرین به تو كه بعد از افتادن از دوچرخه ، دوباره سوارش شدی !"

همه ی ما حالت مخصوصی داریم كه وقتی كار مهمی می كنیم و دیگران از ما تعریف و تمجید می كنند ، خوشمان می آید . به عنوان مادر ممكن است بهتر از هر كس بدانید كه چه چیزی برای فرزندتان مهم است – شاید موسیقی ، ورزش یا یكی از كلاسهایش . اگر نمی دانید ، پرسیدن اشكال ندارد. بالاخره چون بچه ها در زمان معینی مطالب فراوان فرا می گیرند ، پس تحسین را مختصر ولی به دفعات بر زبان آورید . صد و یك جلسه ستایش ، خیلی مؤثرتر از ۱۰۰ دقیقه تعریفی است كه در یك زمان صورت می گیرد .

سخن از اعمال ممنوعه

ما درعصری زندگی می كنیم كه فرزندانمان ( حتی در سنین نوجوانی ) با مواد مخدر و نظیر اینها آشنایند . بعضی مادرها از این بیمناك اند كه گفت و گو در زمینه این نوع اعتیادها به معنی مجاز شمردن آنهاست . در صورتی كه قضیه درست برعكس است .

بر پایه مطالعه روی شماری از دانش آموزان ، این نتیجه به دست آمد كه آن دسته از بچه هایی كه با والدینشان روابط و گفت و شنود داشتند ، كمتر به مواد مخدر و الكل رو آورده بودند .

مادران از حیث گفت و گو با فرزندانشان در مورد چنین موضوعات حساس تبحر خاصی دارند . ابتدا خودتان با حقایق مربوط به مواد مخدر ، مشروبات الكلی یا مسائل خاص نوجوانان آشنا شده و آنگاه اطلاعات عمومی بچه هایتان را جویا شوید . ممكن است بچه های شش یا هفت ساله ، ماجراهایی را در زمین بازی شنیده یا صحنه ای را در تلویزیون دیده باشند ، به آنان خاطر نشان سازید كه راجع به موضوعی صحبت می كنید كه فرزندانتان با خطرات آن آگاه اند نه به خاطر این كه به آنها اعتماد نمی كنید . بگذارید بدانند كه شما میل دارید به هر نوع پرسش های آنان جواب دهید یا پیرامون مسائل مورد علاقه آن به بحث بپردازید .

بگذاریم محدودیت ها همزمان با رشد بچه ها افزون شود

باید بچه ها را بی قید و شرط دوست داشت تا بذرهای عزت نفس رشد و نمو كنند . منظور از چنین عشق مطلق این نیست كه شما هیچ محدودیتی قائل نیستید : مرز بندی به بچه ( ‌اعم از دختر یا پسر ) ثابت می كند كه او چقدر برای شما اهمیت دارد . موقعی كه بچه از حد خود تجاوز می كند ، ناراحتی تان را با رفتارتان به وی بفهمانید نه این كه مستقیماً برخورد كنید.

البته مقارن با رشد بچه ها لازم است محدودیت ها از میان برداشته شوند .

فرزندان را اجتماعی بار آوریم

یكی از علت های كامیابی هر فرد در زندگانی اش ، مهرورزی و عنایت به سایرین است .

كسانی در زندگی اجتماعی و خانوادگی كامروا بوده اند كه توجه و مواظبت از دیگران را نیز به همان اندازه ی عنایت و مراقبت از خویش ضروری می دانسته اند. آن گروه از اشخاصی كه پیوسته به سایرین بی توجه اند و همه چیز را برای خود می خواهند ، از دیدگاه مردم ، آدمهای قابل احترامی نیستند .

بچه باید بیاموزد كه بین خواسته های خود و دیگران تفاوت قائل نشود و آنچه را كه خوب بوده و برای خودش می خواهد ، برای بقیه هم آرزو كند . بچه باید نخستین گام یاری رسانی به همنوعان و دیگران را از پدر و مادرش فرا گیرد . بچه ای كه همواره والدینش را آماده یاری رسانی به دیگران احساس كند ، یقیناً در آینده او نیز روحیه تعاون خواهد داشت . شیوه رفتار هركس باید بدون تظاهر و عوام فریبی باشد . بچه ها باید از لحاظ روحی به مردم انس و الفت پیدا كنند ، سایرین را دوست داشته باشند و از دلشادی آنان خشنود شوند . در كشورهایی كه بیشتر بچه ها از سه سالگی ناچاراً در شبانه روزی ها و كودكستان ها شروع به زندگی دست جمعی می كنند ، بهتر از كودكان سایر كشورها با زندگی اجتماعی آشنا می شوند و تجربه نشان داده كه روحیه مردم گریزی در این قبیل كودكان ، در بزرگی كمتر است . كودكستان ها از حیث اجتماعی بارآوردن كودكان بسیار مناسب اند. به همین جهت اگر می توانید بچه های خودتان را حتماً به كودكستان بفرستید ولی بكوشید كه جای امن و مطمئنی باشد . عامل دیگری كه در زندگی عاطفی كودك مهم است ، جانوران می باشند . هیچ وقت بچه ها را از انواع جانوران نترسانید و با فراهم آوردن مجله ها و كتاب های مصور ، آنان را با زندگی و جهان خاص حیوانات آشنا سازید و حس مهر و همدلی نسبت به این موجودات زنده را در آنان تقویت كنید و بالاخره متوجه باشید كه بچه ها حس همگانی ، تعاون ، مهربانی و سازگاری با دیگران را از شما یاد می گیرند . چنانچه نسبت به دیگران بی قید و سهل انگارید ، نباید متوقع باشید كه بچه هایتان با مردم به آسانی بجوشند و در موردشان احساس محبت و دلسوزی نمایند.

همیاری و تعاون

هنگامی كه كودك سخن گفتن را یاد می گیرد و به اطرافش نگاه می كند دو نفر را بیش از همه مدنظر دارد و آن دو ، كسی جز پدر و مادرش نیستند . وقتی كه مادر به بستر بیماری می افتد ، پدر ظرف ها را می شوید و غذا می پزد و یا زمانی كه پدر خسته و كوفته از سركار باز می گردد، مادر غذا را پخته و حتی در تعویض لباس هم به وی كمك می كند و این همان تعاون و همگامی شمرده می شود ؛ زیرا كودك متوجه می شود كه دو تن برای تكمیل كردن زندگی و شاد و خشنود ساختن همدیگر چقدر به هم عنایت دارند و با توجهات كم و بیش ، زندگی مشتركشان را سرشار از صمیمیت و یكدلی ساخته و زندگانی را برای یكدیگر دلنشین می كنند.

معمولاً كودكان بیشترین ساعات روز را با مادران خویش به سر می برند و حتی هنگامی كه مادرشان سرگرم كار می شود ، آنها تنها با خودشان بازی می كنند چرا كه همبازی ندارند و با بچه های دیگر تماس نمی گیرند و در نتیجه در بزرگی به زحمت با دیگران انس و الفت می یابند چون در خردسالی تدریجاً این طور آموخته اند . برای بچه ها بیش از همه ، بازی با بچه های همسایگان منزلشان اهمیت دارد ؛ چرا كه همسایگان پس از خانواده ، نزدیكترین افرادی هستند كه وجودشان برای بچه ها ارزنده است .

هدیه برای كودكان چه مفهومی دارد ؟

بر طبق معمول ، در زندگی هر كودكی روزهایی هست كه هدیه های كوچك و بزرگ از اطرافیان و به ویژه بستگانش دریافت می كند .

هدایایی را كه فرزندانتان می گیرند ، هیچ وقت از آنان نگیرید ، زیرا دریافت هدیه ، نخستین مرحله شناخت " خود " برای بچه شمرده می شود و به این ترتیب به اهمیت زندگی و توجه افراد پی برده و به زندگی آینده با چشمی پر امید نگاه می كند . زمانی كه بچه ها بزرگ می شوند ، خاطره های نخستین هدایایی را كه دریافت داشته اند ، از یاد نمی برند چون آن هدیه ها در روزگاری كه تابع و وابسته به پدر و مادر بوده اند ، شخصیت مستقلی به ایشان بخشیده و همین احساس مالكیت ، رضایت خاطری در وجودشان ایجاد می كند .

---