من طالب بهشتم ...

اگر با چشم دل، به آنچه که از بهشت برای تو وصف کرده‌اند بنگری، از آنچه در دنیاست، دل می‌کنی؛ هر چند شگفتی‌آور و زیبا باشد... و از خواهش‌های نفسانی و خوشی‌های زندگانی و منظره‌های …

اگر با چشم دل، به آنچه که از بهشت برای تو وصف کرده‌اند بنگری، از آنچه در دنیاست، دل می‌کنی؛ هر چند شگفتی‌آور و زیبا باشد... و از خواهش‌های نفسانی و خوشی‌های زندگانی و منظره‌های آراسته و زیبای آن کناره‌ می‌گیری و اگر فکرت را به درختان بهشتی مشغول داری که شاخه‌هایشان همواره به هم می‌خورند و ریشه‌های آن در توده‌های مشک پنهان و در ساحل جویباران بهشت قرار گرفته، آبیاری می‌گردند؛ خوشه‌هایی از لؤلؤ آبدار به شاخه‌های کوچک و بزرگ درختان آویخته و میوه‌های گوناگونی که از درون غلاف‌ها و پوشش‌ها سربیرون کرده‌اند، سرگردان و حیرت‌زده می‌گردی... شاخه‌های پرمیوه بهشت که بدون زحمتی خم شده در دسترس قرار گیرند، تا چیننده آن هرگاه که خواهد برچیند.

مهمانداران بهشت، گرد ساکنان آن و پیرامون کاخ‌هایشان در گردشند و آنان را با عسل‌‌های پاکیزه و شراب‌های گوارا پذیرایی کنند.

آنها کسانی هستند که همواره از کرامت الهی بهره‌مندند تا آنگاه که در سرای ثابت خویش فرود آیند و از نقل و انتقال سفرها آسوده گردند...

ای شنونده! اگر دل خود را به منظره‌های زیبایی که در بهشت به آن می‌رسی مشغول داری، روح تو با اشتیاق فراوان به آن سامان پرواز خواهد کرد؛ و از این مجلس من، با شتاب به همسایگی اهل قبور خواهی شتافت...

در بهشت، درجاتی از یکدیگر برتر، و جایگاه‌هایی گوناگون و متفاوت وجود دارد که نعمت‌هایش پایان ندارد، و ساکنان آن هرگز خارج نگردند... ساکنان بهشت جاوید، هرگز پیر و فرسوده نگردند، و گرفتار سختی‌ها و شدائد نخواهند شد؛ خداوند با لطف خود، من و شما را از کسانی قرار دهد که با دل و جان برای رسیدن به جایگاه نیکان تلاش می‌کنند.

اینها سخنان آسمانی مولای عارفان و امام عاشقان، امیر مؤمنان علی (ع) است که در توصیف بهشت برین فرموده‌اند؛ حال با خود بیندیش و با خود می‌اندیشم که آیا این وصف بی‌نظیر از زبان و قلم مرد بی‌نظیر خدایی، ارزش خوب زیستن و خوب نگریستن را ندارد. من طالب بهشتم ... بهشتی که جایگاه پاکان و صالحان است و هیچ سختی و عذابی در آن راه ندارد؛ من طالب بهشتم... بهشتی که مشتاق بنده‌های ناب و زلال خداست...

اگر در این شب‌ها و روزها و ساعات و دقایق، کاری نکنم، سهم من از این بهشت، چه خواهد بود؟! نمی‌دانم... فقط این را می‌دانم که دارد دیر می‌شود ...

به عظمتش قسم! به جلال کبریایی‌اش سوگند! که همه ما می‌توانیم به آن بهشتی که مولا وصفش را می‌کند وارد شویم فقط کمی دقت، کمی تأمل، کمی تفکر، کمی تصمیم واقعی، کمی درست شدن، کمی مسیر حقیقت را یافتن و بالاخره کمی با او بودن، همه کارها را درست می‌کند و جواز ورود به آن بهشت جانان را صادر می‌کند. چه بگویم که نکته‌سنج عاشقی می‌گفت:

بهشت، برگ ورودش محبت مولاست

جهنمی است هرآنکه محب مولا نیست

من که شکر خدا محب مولایم فقط مانده، دل مولا را به دست بیاورم و این مهم جز با عمل صالح و خالص، نمی‌شود.