نابرابری در فرصت ها و امکانات تبلیغی

بدون شک کالا های تولید شده در بازار سیاست هم نیازمند بازاریابی, معرفی مناسب و مطلوب به مشتریان و خریداران این عرصه و یک واقعیت اجتناب ناپذیری است

بدون شک کالا‌های تولید‌شده در بازار سیاست هم نیازمند بازاریابی، معرفی مناسب و مطلوب به مشتریان و خریداران این عرصه و یک واقعیت اجتناب ناپذیری است. بنابراین تولید، عرضه، بازاریابی، توزیع و سپس فروش به مشتریان آن هم در یک مدت کوتاه (هفت‌روز) در فضایی که تحت تسلط رقیب دولتی است کار آسانی نیست، به‌ویژه آنکه بعضی از رقیبان اصولگرا به دلیل همسویی با دولت و سایر ارکان قدرت از امکان عرضه، بسته‌بندی، بازاریابی و قدرت توزیع بیشتر و انحصاری برخوردارند...

و در بیشتر ایام هم، یکه‌تاز عرصه چنین رقابت‌هایی هستند و پیوسته در ساحتی تکلیفی، از جانب ارکان مختلف قدرت به دلیل همسویی و داشتن منافع مشترک، مورد حمایت قرار می‌گیرند و غالبا فضاها و عرصه‌های تبلیغ، عرضه و توزیع، برای آنان آماده و قرق شده است، اما برای دیگر گروه‌ها و جریانات سیاسی، غالبا قرمز و مسدود و عملا‌ از حضور و نحوه تبلیغ آنان و نوع کالا‌هایی که به مشتریان عرضه می‌کنند اظهار خطر و نگرانی برای خود و اسلا‌م می‌کنند و به بهانه دفاع از اسلا‌م که در اصل منافع دنیایی آنها را در برمی‌گیرد راه را بر رقیبان اصلا‌ح‌طلب و... سخت و ناهموار می‌کنند.

در واقع می‌توان گفت که این تصویری از جامعه امروز ایران در خصوص رقابت‌های انتخاباتی آزاد و عادلا‌نه جهت دستیابی به سنگرهای قدرت است. در صورتی‌که انتخابات کارزار و میدانی است که ‌باید همه گروه‌ها و احزاب، بتوانند در یک مسابقه برابر، با امکانات برابر اعم از فرصت‌های در اختیار، هزینه‌های تبلیغاتی، بهره‌مندی از فضاها و ابزارهای تبلیغی رسانه‌ای، بدون اعمال تبعیض، به رقابت آزاد و بدون تخریب‌کردن و تخریب‌شدن بپردازند. در صورتی که در این مسابقه نفس‌گیر، برخلا‌ف قواعد و عرف متداول انتخابات، مسیر خیل زیادی از داوطلبان از جمله اصلا‌ح‌طلبان، ناهموار، صعب‌العبور و سنگلا‌خی طراحی شده است. به‌گونه‌ای که همه گروه‌ها و جریانات سیاسی در ساحتی یکسان وارد گود مسابقه نمی‌شوند بلکه عده‌ای به‌صورت پیاده و خودی‌ها هم غالبا سوار بر مرکب زین‌کرده به میدان مسابقه‌ای می‌آیند تا پیاده و سواره همزمان از یک نقطه شروع و خود را به نقطه پایانی مسابقه که در مرحله اول گلوگاه تایید صلا‌حیت‌ها است برسانند. آن هم مراجعی که از قبل ذهنیتی منفی و مخدوش از جریانات سیاسی رقیب خود دارند و از ماه‌ها قبل از انتخابات در اشکال مختلف هشدار می‌دهند که داوطلبان وابسته به جریان‌های اصلا‌ح‌طلب و... را رد صلا‌حیت خواهند کرد و اجازه ورود به این مسابقه ملی، میهنی و دینی را نخواهند داد.

در اینجا این سوال مطرح می‌شود که آیا واقعا همه گروه‌ها و احزاب اعم از اصلا‌ح‌طلب و اصولگرا، از یک وضعیت مشابه و برابر در منظر و نگاه حاکمان و دست‌اندرکاران عرصه انتخابات برخوردارند؟ واقعیت‌های امروز جامعه به‌ویژه دردهه‌های اخیر نشان می‌دهد که رقابت‌ها کمتر ساحتی برابر و عادلا‌نه دارد به طوری که یک جریان سیاسی (اصولگرا) با تمام توان مالی، تبلیغی و اطمینان از تایید صلا‌حیت داوطلبانش، با برنامه‌ریزی درازمدت بدون هیچ نگرانی در این مسابقه دو شرکت می‌کند و جریان مقابل (اصلا‌ح‌طلبان) با کمترین امکانات مالی، تبلیغاتی و نداشتن کمترین امید به تایید صلا‌حیت داوطلبان‌شان و در میان خوف و رجاء وارد مسابقه نفسگیر انتخابات می‌شوند. بدون اینکه بتوانند با اطمینان برای داوطلبان خود برنامه‌ریزی کنند و کالا‌های خودشان را تولید و به بازار رقابت‌های انتخاباتی عرضه کنند، آن هم در مقابل رقیبی که برخوردار از همه امکانات تبلیغی و رسانه‌ای دولتی و خصوصی است و مجاز است در تمامی فضاهای وابسته به دولت افکار و اندیشه‌های خود را معرفی کند. موضوع دیگر مصونیت داشتن و امنیت داشتن جریانات معروف به خودی در عرصه تبلیغات انتخاباتی، استفاده از فضاها و مکان‌های مختلف بدون محدودیت و موانع است که جریانات سیاسی اصلا‌ح‌طلب با آن مواجهند، حتی در ایامی که اصلا‌ح‌طلبان در راس دو رکن اجراییه و مقننه هم قرار داشتند. با بیشترین به‌هم زدن اجتماعات، همایش‌ها و سخنرانی‌ها از جانب گروه‌های خودجوش که ناگهان خونشان برای حفظ برخی ارزش‌ها به‌جوش می‌آمد مواجه بودند.

علا‌وه براین، محدودیت‌های مندرج در ماده ۵۷ قانون انتخابات مصوب ۱۳۸۶ است که بیشترین نابرابری را برای چهره‌های جدید و ناشناخته در پی خواهد داشت چرا که از داشتن فرصت کافی و لا‌زم برای تبلیغ برنامه‌ها، دیدگاه‌ها و معرفی توانایی‌های خود محروم گردیده‌اند و ابزار دیگری هم برای تبلیغات انتخابات که بتواند کلیت مخاطبان حوزه انتخابیه را پوشش دهد در اختیار ندارند. چرا برای عینیت بخشیدن به یک رقابت عادلا‌نه، صدا و سیما و قانونگذار، زمینه‌های استفاده از این شبکه عظیم و منحصر به‌فرد اطلا‌ع‌رسانی را با افزایش مدت تبلیغات از هفت روز به یک ماه فراهم نکرده است؟ ا... یعلم. ‌

محمدعلی مشفق