چرا مرغهای کور بیشتر تخم می گذارند

کشف این موضوع که چگونه نور بر عملکرد تخمگذاری پرنده اثر می­گذارد می تواند منجر به ایجاد روشهایی برای مدیریت نور جهت عملکرد بهتر در مرغداری ها شود

یکی از محققان دانشگاه گوئلف، سویه ای از مرغهای تخمگذار که به طور طبیعی کور هستند نسبت به مرغهای معمولی زودتر به تخم می آیند و در هر سیکل تولید بیشتر تخمگذاری می­کنند. علت تخمگذاری بیشتر در مرغهای نابینا همکنون در حال بررسی می باشد. این مسأله به چگونگی تأثیر نور بر الگوی تولید مثلی این سویه لگهورن سفید بنام Smokey Joes که به طور طبیعی کور هستند مربوط است. کشف این موضوع که چگونه نور بر عملکرد تخمگذاری پرنده اثر می­گذارد می تواند منجر به ایجاد روشهایی برای مدیریت نور جهت عملکرد بهتر در مرغداری ها شود.

تولید مثل در مرغها معمولاً به وسیله افزایش طول دوره روشنایی تحریک می شود. در واقع نور توسط بخشی از مغز بنام هیپوتالاموس جذب می شود و موجب ترشح هورمونها و کنترل بخشی از سیستم عصبی که مسؤول تنظیم خودبخودی بدن نظیر دما، فشار خون، تشنگی و گرسنگی و چرخه خواب و بیداری است می شود. اما در مرغهای کور نور به شیوه دیگری عمل می کند.

علی رغم این که نور به طور مستقیم هیپوتالاموس را تحریک می کند، وقتی توسط شبکیه چشم حس می شود موجب مهار تولید مثل نیز می شود. از آنجایی که پرندگان کور فاقد شبکیه هستند لذا آنها فقط از طریق هیپوتالاموس تحریک می شوند و این مسأله موجب آغاز زودتر تخمگذاری در آنها می­شود.

با بررسی و مقایسه اشعه های نور دو مکانیسم مختلف که روی تحریک نوری مؤثرند بیان شده است. مکانسیم اول شامل طول موج های نور آبی – سبز است که عمدتاً توسط شبکیه دریافت می شوند و مکانیسم دوم شامل طول موج های طیف قرمز می باشد که به داخل جمجمه نفوذ می کنند و هیپوتالاموس را تحریک می کنند.

پیشنهاد شده است که اشعه های آبی – سبز ممکن است خواص مهار کنندگی داشته باشند و اشعه قرمز موجب تحریک تخمگذاری می شود. هر دو این مکانیسم ها در مرغهای طبیعی وجود دارد و طول دوره روشنایی موجب ایجاد پاسخ های فیزیولوژیکی می شود. بنابراین در روزهای کوتاه مسیر مهار کننده غالب است و در روزهای بلند اشعه قرمز غلبه داشته و بلوغ تولید مثلی را تسریع می کند. از آنجایی که مرغهای کور فاقد شبکیه هستند اثرات مهار کنندگی اشعه آبی – سبز بر آنها مؤثر نبوده و لذا حتی بدون افزایش طول روز، تخمگذاری را زودتر آغاز می کنند.

البته بایستی تحقیقات بیشتری در مورد اینکه چه وقت و چگونه شبکیه چشم تخریب شود انجام گیرد. بعضی جوجه های سویه کور در ابتدای تولد طبیعی هستند اما طی سه هفته اول بینایی خود را از دست داده و کاملاً کور می شوند.

مرغهای کور کمتر حالت تهاجمی دارند و در مواجه شدن با انسان کمتر دچار تنش می شوند. البته کار کردن با مرغهایی که به طور ژنتیکی کور هستند با مشکلاتی نیز همراه است برای مثال لازم است به جای آبخوری های نیپل از آبخوری های فنجانی بزرگ استفاده شود تا پرندگان به راحتی آنها را پیدا کنند. البته گفته شده است که پرندگان کور در مقایسه با پرندگان طبیعی بهتر به نقشه محیط اطراف خود عادت می کنند. به هر حال لازم است تحقیقات بیشتری برای مشخص شدن چگونگی استفاده از پرندگان کور در صنعت مرغداری صورت گیرد.

مازیار محیطی اصلی