نسل دهم در آتش ۵ حلقه تاریخی

فوتبال المپیک سال ها است بدون حضور ایران برگزار می شود نسل امروز فوتبال المپیک ما با مربیگری وینکو بگوویچ و پنجعلی و سعداوی و سلطانی برای صعود زیاد پرامید نیست

فوتبال المپیک سال ها است بدون حضور ایران برگزار می شود. نسل امروز فوتبال المپیک ما با مربیگری وینکو بگوویچ و پنجعلی و سعداوی و سلطانی برای صعود زیاد پرامید نیست. فوتبال ما ۳۱ سال است محروم از حضور در المپیک است. دهمین نسلی که برای وصال به ۵ حلقه تاریخی صلح المپیک تلاش می کند. اگر موافق هستید نسل های گذشته را با هم مرور می کنیم.

۱) نسل اول ۱۹۶۴ توکیو

اولین حضورمان در مقدماتی المپیک با صعودمان به این مسابقات توام شد. حسین فکری سرمربی بود. پاکستان، هندوستان و عراق را بردیم و مسافر المپیک شدیم. بازیکنان شاهین در اعتراض به احاطه فضای فوتبال ملی و فدراسیون به دارایی چی ها از اردوی تیم بیرون آمدند و از المپیک محروم شدند. بدون همایون بهزادی، حمید جاسمیان، حمید شیرزادگان، حمید برمکی و محراب شاهرخی در المپیک به آلمان شرقی و رومانی باختیم و با مکزیک مساوی کردیم. اولین گل ما را در تاریخ المپیک ها مرحوم کرمعلی نیرلو به ثمر رساند.

۲) نسل دوم ۱۹۷۲ مونیخ

دومین حضور با دومین صعودمان توام شد. فوتبال ما در مسابقات مقدماتی المپیک، روزگار خوشی را سپری می کرد. مرحوم دهداری و مرحوم محمد رنجبر مربیان ما بودند. در راه صعود، کویت و کره شمالی را حذف کردیم و با مربیگری محمود بیاتی به المپیک مونیخ رفتیم. هر چند دو شکست تلخ و سنگین برابر دانمارک و مجارستان خوردیم اما آماتورهای برزیل را که با دانمارک مساوی کرده بودند، با گل مجید حلوایی یک - صفر بردیم.

۳) نسل سوم ۱۹۷۶ مونترال

یک حضور دیگر و یک صعود دیگر، راهمان برای صعود با مربیگری فرانک اوفارل هموار شد. اوفارل بزرگ - با تیم ملی - بحرین، عربستان و عراق را برد و در تهران با کویت مساوی کرد و به المپیک رفت. در مرحله نهایی حشمت مهاجرانی سرمربی ایران بود و تیم ملی، نتایج خوبی گرفت. از لهستان تیم سوم جام جهانی ۱۹۷۴، ۲ - ۳ شکست خوردیم در حالی که در پایان نیمه اول ۲ - یک از حریف پیش بودیم. کوبا را هم یک - صفر بردیم و در گروه ۳ تیمه به عنوان دوم رسیده و به یک چهارم نهایی رفتیم. در این مرحله به شوروی سابق

۲ - یک باختیم و تیم هفتم المپیک مونترال شدیم.

۴) نسل چهارم ۱۹۸۰ مسکو

چهارمین حضور در سنگاپور با چهارمین صعود همراه شد. تیم ملی با مربیگری حسن حبیبی در این رقابت مقابل سنگاپور، کره شمالی، چین و سوریه موفق بود و به فوتبال المپیک صعود کرد اما در این رقابت ها شرکت نکرد. مسوولان سیاست خارجی ایران، بازی های المپیک ۱۹۸۰ مسکو را تحریم کردند و ایران به خاطر اعتراض به اشغال نظامی افغانستان توسط شوروی سابق به این کشور نرفت تا المپیک ۱۹۷۶ مونترال، آخرین المپیکی باشد که ایران در آن شرکت کرده است.

۵) نسل پنجم ۱۹۸۸ سئول

تیم ملی فوتبال کشورمان به مربیگری مرحوم پرویز دهداری، به علت غیبت ۱۴ ستاره اصلی خود که به خاطر اختلاف با کادر فنی استعفا کرده بودند با ترکیبی جوان به مصاف کویت رفت. در اسفند سال ۶۵ ایران با کویت در مجموع ۲ بازی رفت و برگشت ۲-۲ کرد اما به خاطر گل زده کمتر در خانه حریف از صعود به مرحله نهایی المپیک ۱۹۸۸ سئول بازماند تا اولین ناکام المپیکی بعد از انقلاب نام گیرد.

۶) نسل ششم ۱۹۹۲ بارسلون

تیم ملی فوتبال «امید» رسماً وارد گود فوتبال المپیک شد. مسوولان فوتبال المپیک که ابتدا آماتورهای فوتبال را در المپیک شرکت می دادند و سپس تصمیم به حضور تیم ها و ستارگانی گرفتند که در جام جهانی حاضر نبودند از سال ۱۹۹۲، تیم های ملی زیر ۲۳ سال را لایق حضور در فوتبال المپیک دانستند. امید ایران با مربیگری حسن حبیبی در گام اول هم گروه قطر، امارات، یمن و پاکستان شد. آنها بعد از قطر در گروه دوم شدند و از صعود به مرحله بعدی بازماندند.

۷) نسل هفتم ۱۹۹۶ آتلانتا

تیم ملی فوتبال امید، دومین نسل حضور در مسابقات مقدماتی المپیک را تجربه کرد. حسن حبیبی بار دیگر مربی یکی از پرامیدترین تیم هایمان بود. تیمی که در پاییز سال ۱۳۷۴ از پس ترکمنستان برآمد اما در سد تیم ملی فوتبال امارات ناکام ماند.

۸) نسل هشتم ۲۰۰۰ سیدنی

این بار هدایت تیم با یک خارجی بود. بعد از المپیک ۱۹۷۶ مونترال که فرانک اوفارل سرمربی ایران بود همواره ایرانی ها مسوول حضور ایران در مقدماتی های المپیک بودند ایگان کوردس آلمانی هدایت تیم ملی امید را بر عهده گرفت. نسل هشتم نتوانست حتی از پس بحرین و لبنان برآید و در گروهی سه تیمه با حضور آنها سوم شد.

۹) نسل نهم ۲۰۰۴ آتن

در مرحله اول رقابت ها تحت مربیگری محمد مایلی کهن چنان ازبکستان را در مجموع دو دیدار قدرتمندانه با حساب ۹-۲ بردیم که بی سابقه بود. متوقف ساختن تیم قدرتمند ژاپن در ترکیه نشان از قدرت ما داشتند اما در مرحله دوم در گروهی که کره جنوبی، چین و مالزی در آن حضور داشتند بین ۴ تیم بعد از کره جنوبی به عنوان دوم رسیدیم و از صعود به المپیک بازماندیم.

۱۰) نسل دهم ۲۰۰۸ پکن

تیم امید ۲۰۰۴، یازده بازیکن داشت که قبلاً برای تیم ملی بزرگسالان بازی کرده بودند اما تیم امروز چنین بازیکنانی را ندارد. چطور می توانیم امیدوار به صعود باشیم؟

▪ ۱۹ بهمن ۱۳۶۳

المپیک زمستانی ۱۹۸۴، رسماً در شهر سارایوو افتتاح شد. کسی نمی دانست که ۱۰ سال بعد بوسنی و پایتخت این کشور یعنی سارایوو درگیر شدیدترین جنگ های داخلی شد. در سال ۱۹۸۴ المپیک تابستانی در شهر لس آنجلس امریکا برگزار شد و بعد از برگزاری در یک کشور غربی المپیک زمستانی در یک کشور شرقی یعنی یوگسلاوی برگزار می شد.

▪ ۲۰ بهمن ۱۳۴۵

روز ۹ فوریه ۱۹۶۶ هریستو استویچکف ستاره بزرگ فوتبال بلغارستان و بزرگترین فوتبالیست تاریخ این کشور به دنیا آمد. استویچکف بزرگترین بازیکن پرمهره ترین نسل بلغارستان بود. نسلی که لچکوف، یوژانف، بالاکوف و... را داشت. بلغارستان در مسابقات فوتبال جام جهانی ۱۹۹۴ امریکا با درخشش فوق العاده استویچکف به نیمه نهایی صعود کرد و در این مسابقات چهارم شد و هریستو استویچکف، در پایان سال ۱۹۹۴ میلادی مرد سال فوتبال اروپا شد.

▪ ۲۱ بهمن ۱۳۲۸

مارک اسپیتز شناگر بزرگ و تاریخ ساز دنیا در کشور امریکا به دنیا آ مد. او اولین کسی است که در جریان یک المپیک در رشته خود ۷ مدال طلا به گردن آویخت. در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ، اسپیتز، ۲۲ساله بود و دوران اوج خود را سپری می کرد. شناگر بزرگ تاریخ دنیا در حال حاضر ۵۷ساله است.

▪ ۲۲ بهمن ۱۳۲۳

رمضان خدر نایب قهرمان سال ۱۹۵۵ دنیا به دنیا آمد. خدر در سال ۱۹۷۴ وقتی تیم ملی اصلی ایران در بازی های آسیایی شرکت داشت با تیم ملی دوم به مسابقات جهانی رفت و تنها مدال ایران را به تهران آورد. او در سال ۱۳۷۸ در حالی که تازه ۵۵ساله شده بود درگذشت.

▪ ۲۳ بهمن ۱۳۷۸

یک اتفاق جالب و مهم رخ داد و صنام با کسب بالاترین معیار امتیاز در تاریخ والیبال ایران قهرمان مسابقات والیبال جام باشگاهی کشورمان شد.

▪ ۲۴ بهمن ۱۳۶۴

در جریان مسابقات فوتبال بین المللی جام دهه فجر تیم ملی ب ایران برابر رومانی با نتیجه یک - صفر بازنده شد. در این روز ۳ بازیکن تاریخ ساز آینده فوتبال ایران برای اولین بار پیراهن تیم ملی را به تن کردند. احمدرضا عابدزاده ،محمدحسن انصاری فرد و کریم باوی این ۳ نفر بودند.

▪ ۲۵ بهمن ۱۳۲۹

کوین کیگان ستاره بزرگ فوتبال انگلستان در خط حمله و مرد سال فوتبال اروپا در سال های ۱۹۷۸ و ۱۹۷۹ به دنیا آمد. کیگان از نوادر تاریخ فوتبال دنیا بود که هیچ وقت به طور رسمی در مسابقات جام جهانی بازی نکرد.