با ما باش هر چه خواهی کن

اظهارنظر برای سیاستمداران ایرانی تا چند سال قبل, بسیار مشکل بود زیرا برخی تریبون داران مدعی اصولگرایی, برای خود این حق را قائل بودند که اگر در میان سخنان یک سیاستمدار, کلامی قابل تفسیر یافتند آن را در حد اعلا بزرگ نمایی کنند و برای از دست رفتن اسلام, انقلاب و نظام اعلام خطر نمایند اما اکنون خوشبختانه با یک سیاست ورزی می توان به سیاستمداری آسان رسید

با نزدیک شدن به زمان انتخابات ریاست جمهوری، قاعدتاً هر روز عده‌ای جدید بر قطار سیاست سوار می‌شوند تا بخت خود را برای عرض اندام در عرصه سیاست بیازمایند. البته در دو سه دهه اخیر جمعیت زیادی از هموطنان به صورت همیشگی آماده بوده‌اند تا در کسوت <سیاستمدار بی ادعا>! استعدادهای بی نظیر خویش را برای <خدمت بی‌منّت> به هموطنان عرضه کنند.

اما برخی اتفاقات سالهای اخیر، نشان داد که سیاست‌ورزی، چندان مشکل نیست وبا کمی <هوش> به راحتی می‌توان ردای سیاست را بر تن کرد. تا چند سال قبل، کسانی که می‌خواستند مسئولیتی قبول کنند علاوه بر شایستگی‌های ذاتی، به قدرت ویژه‌ای محتاج بودند تا آنها را از<آتش غیرت> برخی مدعیان – که با کوچک‌ترین بهانه‌ای شعله می‌کشید – به سلامت عبور دهد. سیاستمداران ایرانی، تا چند سال قبل وظیفه داشتند در برابر کوچکترین <شوک> به معیشت مردم، پاسخگو باشند. در آن زمان، حتی اظهار نظرهای خارجی به حساب بـعـضـی سـیـاستمداران داخلی گذاشته می‌شد. اظهارنظر برای سیاستمداران ایرانی تا چند سال قبل، بسیار مشکل بود. زیرا برخی تریبون‌داران مدعی اصولگرایی، برای خود این حق را قائل بودند که اگر در میان سخنان یک سیاستمدار، کلامی قابل تفسیر یافتند آن را در حد اعلا بزرگ‌ نمایی کنند و برای از دست رفتن <اسلام، انقلاب و نظام> اعلام خطر نمایند! اما اکنون خوشبختانه با یک <سیاست ورزی> می‌توان به <سیاستمداری آسان> رسید. کافی است که خود را در جرگه اصولگرایان قرار دهید و برای رفع هرگونه شک و شبهه، هر چـنـد روز یـکـبـار بـا یـادآوری خـیانت‌های اصلاح‌طلبان به نظام، بی توجهی آنها به معیشت مردم، دوستی آنها با آمریکا و اسرائیل و ... ثـابت کنید که یک اصولگرای ناب هستید و بدون وجود شما، در دنیای اصولگرایی < خللی بزرگ > ایجاد خواهد شد .

اگر از این مرحله به سلامت عبور کنید کار بر شما بسیار آسان خواهد شد .

دیگر نه تنها هیچکس به خاطر گرانی های کمر شکن، دست به آسمان بلند نمی کند که <در این سالها بیشترین درآمدهای نفتی را داشته ایم و در همین مدت، مردم بیشترین مشکلات را تحمل کرده اند>* بلکه تریبون داران به مردم یادآوری خواهند کرد که <همه مشکلات امتحان الهی می باشد و مردم باید آن را تحمل کنند.> اگر شما اصولگرا باشید، دردوره مسئولیت شما هیچکس به خود اجازهنمی دهد که خشکسالی را ناشی از سکوت دولت در برابر بی بند و باری ها بداند، بلکه با بزرگنمایی نقش خشکسالی در افزایش مشکلات معیشتی مردم، به ملت یادآوری خواهد شد که این پدیده نیز آزمایش الهی است! اگر شما اصولگرا باشید کسی از شما نمی پرسد که چرا قانون مصوب مجلس در مورد کارمندان و بازنشستگان دولت را اجرا نمی کنید. اگر هم قرار باشد از شما سوال کنند ابتدا سر مبارک شما را بر روی <بالش نرم> می گذارند تا بر <وحدت اصولگرایان > خدشه ای وارد نشود! شما فقط کافی است اصولگرا باشید، در آن صورت اگر یک سفر خارجی شما با اما و اگرهایی در داخل کشور مواجه شود طـرفـداران شما حق خواهند داشت با استفاده از تریبون های یکطرفه، مخالفان شما را به تنگ نظری،‌دروغگویی یا حسادت متهم کنند.

هیچکس هم نخواهد پرسید دستاوردهای مشعشع سفر شما چه بوده است که چشم تنگ‌نظران را کور کرده و حسادت حسودان را برانگیخته است؟! اگر نام شما در میان اصولگرایان جای گیرد عده‌ای از تریبون داران ترجیح خواهند داد گوش خود را به <گزارش‌های شیرین شما از پیشرفت‌های بی سابقه اقتصادی> بسپارند نه به صدای خرد شدن استخوان‌عده‌ای از مردم براثر فشار گرانی و تورم.

اگر نام شما در جرگه سیاستمداران اصولگرا ثبت شود – و البته وظیفه خود برای حمله به اصلاح طلبان را به موقع انجام دهید– خواهید توانست گرانی مسکن را به سرسپردگان دولت‌های قبلی نسبت دهید که از کنار استخرهای شمال شهر ، ‌دستور افزایش قیمت خرید و اجاره مسکن را صادر می‌کنند. کافی است شما اصولگرا باشید، درآن صورت اگر یکی از همکارانتان در نیمه راه، ناچار به جدایی از شما شد و در هنگام جدایی دست به افشاگری‌هایی زد، به جای پاسخگویی به ادعاهای او، می‌توانید او را به کارشکنی در برابر سیاست‌های بی نظیر اقتصادی خود متهم کنید.

اگر شما اصولگرا نباشید ناچار هستید که به مردم پاسخ دهید چرا علیرغم کارشکنی‌های فراوان همکار معزول خود او را به عنوان مشاور عالی برگزیده‌اید. اما چون شـمـا اصولگرا هستید از پاسخگویی به این سوال هم معاف می‌باشید. اگر شما اصولگرا باشید کسی از شما سوال نخواهد کرد که چرا به هنگام استیضاح یک وزیر توسط مجلس، عملکرد او را دارای موفقیت‌های بی نظیر و استثنایی می دانید و پس از مدتی، خودتان او را برکنار می‌کنید تا کارها پیشرفت کند؟ ‌ ‌

یک سیاستمدار اصولگرا، حق دارد شخصاً به میدان بیاید و از عملکرد بی سابقه هیئت های اجرائی علیرغم رد صلاحیت عده‌ای از کاندیداهای نمایندگی مجلس، حمایت کند؛ حتی اگر مسئول مستقیم همین هیئت ها –وزیر کشور – به صراحت از برخی رد صلاحیت‌ها ابراز تعجب کرده باشد. از همه اینها بالاتر، یک سیاستمدار اصولگرا از این امتیاز ویژه برخوردار است که از پس لرزه های اظهارات سخیف و هزینه ساز معاون خود، هیچگونه آسیبی نبیند. حتی اگر آقای معاون، جلوی دوربین تلویزیون حاضر شود و موضع غلط خود را در عدد هزار ضرب کند باز هم کسی به سیاستمدار اصولگرا، کاری نخواهد داشت. سیاستمدار اصولگرا می‌تواند مطمئن شود که حتی بدترین موضع گیری‌ها در دولت او، باعث نخواهد شد که کفن های مخفی شده در پستوها، پس از حدود چهار سال بار دیگر بر اندام <کفن پوشان دستوری> خودنمایی کند. در چنین شرایطی، آتش غیرت بسیاری از مدعیان غیرتمندی نیز شعله ور نخواهد شد و حداکثر، از شما خواهند خواست که به نحو مقتضی آقای معاون را تنبیه کنید.

انتخاب تنبیه هم در اختیار خودتان خواهد بود. مثلاًمی توانید به جای اجرای درخواست ۲۰۰ نماینده مجلس برای برکناری آقای معاون، او را مجبور کنید در یک سفر خارجی شما را همراهی کند و در کنار کسانی بنشیند که جدی‌ترین و صمیمی ترین روابط را با <اسرائیل> دارند وبه صورت مستمر بر <لائیک> بودن دولت خود پافشاری می نمایند.

آیا این نمونه ها کافی نیست تا ثابت کند سیاستمدار شدن در ایران برای بعضی افراد، بسیار راحت تر است تا حل مشکلات مردم و اجرای وعده‌های انتخاباتی و ...؟

* اشاره به اظهارات یکی از ائمه جمعه بر علیه دولت خاتمی مندرج در حیات نو ۱۲‌ خرداد ۱۳۸۰