سکته خاموش

ـ شما بتازگی سکته کرده‌اید، خانم؟
ـ نخیر، آقای دکتر!
ـ ولی نوار قلبتان این‌طور نشان می‌دهد!
ـ مگر ممکن است آدم سکته کند و خودش نفهمد؟!
ـ بله، ممکن است.
ـ مگر علامت سکته قلبی، درد …

ـ شما بتازگی سکته کرده‌اید، خانم؟

ـ نخیر، آقای دکتر!

ـ ولی نوار قلبتان این‌طور نشان می‌دهد!

ـ مگر ممکن است آدم سکته کند و خودش نفهمد؟!

ـ بله، ممکن است.

ـ مگر علامت سکته قلبی، درد قفسه سینه نیست؟

ـ چرا.

ـ مگر آدمی که سکته می‌کند، نفسش تنگ نمی‌شود؟ مگر رنگش نمی‌پرد؟ مگر حالت تهوع پیدا نمی‌کند؟

ـ چرا.

ـ خب، آقای دکتر!‌ من مطمئنم این علامت‌ها را در این یکی دو سال اخیر نداشته‌ام.

ـ بله، ممکن است. شما چند سالتان است؟

ـ ۶۶ سال.

ـ دیابت ندارید؟

ـ چرا،‌ دارم. ولی اینها چه ربطی به سکته‌ دارد؟!

ـ بله، بعضی‌ها خاموش سکته می‌کنند!

نسخه

سکته خاموش، همان‌طور که از اسمش پیداست، خاموش است؛ یعنی بی‌سروصداست، یعنی علائم رایج سکته قلبی (درد قفسه سینه، تنگی‌نفس، رنگ‌پریدگی، تهوع و تعریق) و مخصوصا رایج‌ترین علامتش (درد قفسه سینه) را ندارد. سکته خاموش ممکن است فقط با تنگی‌نفس خودش را نشان بدهد. این سکته در دیابتی‌ها و سالمندان بیشتر از دیگران و در خانم‌ها بیشتر از آقایان دیده می‌شود و به دیابتی‌ها توصیه می‌شود علامتی مانند تنگی‌نفس را جدی بگیرند. سکته خاموش معمولا پس از مدتی در معاینات پرشکی بیمار یا بررسی نوار قلبی و آزمایش‌های طبی او به طور اتفاقی کشف می‌شود؛ البته به شرطی که کار بیمار را در همان نوبت به سی‌سی‌یو نکشانده باشد.

دکتر محمد کیاسالار