۹ مارس ۹۸۷ میلادی ـ ابوشکور بلخی شاعر اندیشمند ایرانی در یک نگاه

نهم مارس ۹۸۷ میلادی (۳۶۵ هجری خورشیدی) سالروز در گذشت ابو شکور بلخی یکی از ۲۷ شاعر و ادیب دوران سامانیان است که نظم و نثر فارسی را احیاء کردند. ابو شکور درعین حال از نخستین منثوی …

نهم مارس ۹۸۷ میلادی (۳۶۵ هجری خورشیدی) سالروز در گذشت ابو شکور بلخی یکی از ۲۷ شاعر و ادیب دوران سامانیان است که نظم و نثر فارسی را احیاء کردند. ابو شکور درعین حال از نخستین منثوی سرایان ایران است. وی مردی فروتن بود و فروتنی اش از این شعر او استنباط می شود که گفت :

تا به آنجا رسید دانش من

که بدانم همی که نادانم

ابو شکور که فارسی او با فارسی امروز تفاوتی ندارد و بسیار ساده و روان است معتقد به تاثیر دانش افراد دراخلاق و رفتار انسانی آنان است و اصل «تناسب میزان دانش با رفتار انسانی» ازوست، و این باور از این شعر او به دست می اید:

خردمند داند که پاکی و نرم

درستی و راستی و گفتار نرم

وی میان «اراده و تصمیم» و «خرد و دانش» رابطه مستقیم بر قرار دیده که خردمند را قادر به کنترل نفس اماره دانسته و در این زمینه گوید:

خردمند گوید؛ خرد پادشاست

که بر خاص و برعام فرمانرواست

ابو شکور همچنین براین عقیده است که با دانش و دانایی همه مسائل را می توان حل کرد و در این باره گوید:

جهان را به دانش توان یافتن

به دانش توان رشتن و بافتن

«آفرین نامه» از ابو شکور بلخی است. وی مورد توجه و عنایت خاص نوح سامانی بود.